محل تبلیغات شما

ثبت برند - ثبت برند لاتین



ممکن است برایتان پیش آمده باشد که عنوان سهام ممتاز را شنیده باشید اما معنای دقیق آن را متوجه نشده باشید؛ یا در صدد انتشار سهام ممتاز در شرکت خود باشید و یا بخواهید سرمایه گذار جذب کنید و سرمایه گذار در ازای سرمایه خود، از شرکت شما سهام ممتاز بخواهد. در این نوشته، نگاه کوتاهی به تعریف این نوع از سهام و انواع آن خواهیم داشت.
ثبت آنلاین و فوری شرکت
تعریف قانونی:

در صورتی که برای بعضی از سهام شرکت با رعایت مقررات این قانون مزایایی قائل شوند، این گونه سهام، سهام ممتاز نامیده می­ شود. سهم ممتاز در مقابل سهام عادی (common stock) تعریف می­شود و در واقع سهامی ممتاز است که نسبت به سهام عادی از امتیاز به خصوصی برخوردار باشد.

در شرکت­ های سهامی، اصل بر این است که سهم­ ها دارای ارزش یکسان هستند. اما گاهی اوقات به دلیل آن­ که برخی سهام­ داران ریسک بیشتری را نسبت به دیگران و در اثر فعالیت­ های شرکت متحمل می­ شوند، امتیازات بیشتری نیز دریافت می­ کنند که این مساله بیانگر علت ایجاد این نوع سهام است. (ریسک بیشتر در ازای امتیازات بیشتر). این امتیازات می­ تواند به دو شکل اولویت­ های مدیریتی و یا مالی تقسیم شده و ظاهر شود.
برخی امتیازات مالی سهام ممتاز :

    حق دریافت سود بیشتر
    اولویت در دریافت سود نسبت به صاحبان سهام عادی

هم­چنین به عنوان برخی امتیازات مدیریتی سهام ممتاز نیز می­ توان به این موارد اشاره کرد؛

دارا شدن حق رای به میزان دو برابر سهام عادی

حق فروش سهام به دیگر سهام­داران هنگام زیان ده شدن شرکت

شرایط قانونی ایجاد سهام ممتاز و تغییرات مربوط به آن: لایحه اصلاحی قانون تجارت، برای خلق سهام ممتاز و تغییرات مربوط به آن، شرایطی مقرر کرده است. به موجب قانون، شرکت در هر زمان (پیش از انحلال) می­ تواند نسبت به ایجاد سهام ممتاز اقدام نماید. مرجع تصمیم ­گیری برای خلق این سهام، مجمع عمومی فوق­ العاده خواهد بود. اما ایجاد تغییر در امتیازات این سهام، علاوه بر تصویب مجمع عمومی فوق­العاده مشروط به توافق حداقل دو سوم دارندگان سهام ممتاز می­باشد. هم­چنین، صرف انتشار برگه سهامی با عنوان ممتاز کافی نبوده و امتیازات خاص هر کدام از این سهام ­ها باید به محض انتشار باید مشخص شود.

معمولا سرمایه گذاران خطر پذیر هنگام سرمایه گذاری در یک استارت آپ، خواهان سهام ممتاز هستند. بنا بر این لازم است کارآفرینان و بنیان گذاران شرکت های نوپا و دانش بنیان، اطلاعات بیشتری در خصوص سهام ممتاز داشته باشند تا از حقوق خود محروم نشوند



بررسی مقدماتی بین المللی اختراع در ماده 31 معاهده همکاری ثبت اختراع مورد حکم قرار گرفته است. با توجه به بندهای  (1) تا (7) این ماده، برحسب تقاضای متقاضی، اظهارنامه بین المللی وی طبق مقررات زیر و آیین نامه تحت بررسی مقدماتی بین المللی قرار خواهند گرفت.
تقاضای بررسی مقدماتی بین المللی

هر متقاضی به نحوی که در آیین نامه تعریف شده تبعه یا مقیم کشور متعاهدی باشد که آن کشور مم به فصل دوم معاهده بوده و اظهارنامه بین المللی وی به ادراه دریافت کننده یک کشور یا اداره عمل کننده از طرف آن تسلیم شده باشد می تواند تقاضای بررسی مقدماتی بین المللی را به عمل آورد.

مجمع عمومی می تواند تصمیم بگیرد که به اشخاص مجاز برای تسلیم اظهارنامه های بین المللی اجازه داده شود تا مبادرت به تقاضا برای بررسی مقدماتی بین المللی بنمایند حتی اگر آنان اتباع یا مقیم کشوری باشند که آن کشور عضو این معاهده نبوده و یا مم به فصل دوم ( راجع به بررسی مقدماتی ) نباشد.

تقاضای بررسی مقدماتی بین المللی باید جدای از اظهارنامه بین المللی انجام گیرد و تقاضای مذکور بایستی حاوی خصوصیات مقرره بوده و به شکل و زبان تعیین شده تنظیم شود.

در تقاضا باید کشور یا کشورهای متعاهدی که درآن ها متقاضی قصد دارد نتایج بررسی مقدماتی بین المللی را مودر استفاده قرار دهد مشخص شود. کشورهای متعاهد دیکر نیز می توانند بعداً انتخاب شوند.

تقاضا مشمول پرداخت هزینه های مقرر در مهلت تعیین شده خواهد بود.

تقاضا به مرجع صلاحیتدار بررسی مقدماتی بین المللی تسلیم خواهد شد.


ارزیابی کیفی پیمانکاران

برای آشنایی بیشتر برای شرایط و اامات فنی و قانونی در ارزیابی کیفی پیمانکاران بهتر است که به نکات مهمی که در این مقاله آماده شده است توجه نمایید :
معیارهای ارزیابی پیمانکاران

الف ـ معیارهای عمومی ارزیابی کیفی مناقصه‌گران در کارهای پیمانکاری حداقل به‌شرح زیر است:
۱ـ تجربه (سابقه اجرایی).
۲ـ حُسن سابقه در کارهای قبلی.
۳ـ توان مالی.
ب ـ در کارهای پیمانکاری که برآورد آنها بیش از بیست برابر نصاب معاملات متوسط باشد، علاوه بر معیارهای مذکور در بند الف»، باید حداقل معیارهای زیر نیز لحاظ شود:
۱ـ توان تجهیزاتی.
۲ـ توان فنی و برنامه‌ریزی.
پ ـ در کارهای پیمانکاری طرح و ساخت» و پیمانکاری بهره‌برداری» علاوه بر معیارهای بندهای الف» و ب» این ماده، برای ارزیابی کیفی مناقصه‌گران، باید حداقل معیارهای زیر نیز لحاظ شود:
۱ـ دانش فنی در زمینه مطالعه و طراحی.
۲ـ تجربه در زمینه تأمین کالا.
۳ـ توان مدیریتی.
تبصره ۱ـ ارزیابی دانش فنی در زمینه مطالعه و طراحی طبق معیارهای ارزیابی کیفی مشاوران (موضوع آیین‌نامه اجرایی بند هـ» ماده (۲۹) قانون) تعیین می‌شود.
تبصره۲ـ ارزیابی تجربه پیمانکار یا پیمانکاران فرعی وی در زمینه تأمین کالا براساس معیارها و ضوابط مذکور در فصل چهارم این آیین‌نامه تعیین می‌شود.
ت ـ در پیمانکاری عمومی، علاوه بر معیارهای مذکور در بندهای الف» تا پ» این ماده، مبلغ یا درصد مشارکت مالی نیز می‌تواند مد نظر قرار گیرد.
ث ـ گروههای مشارکت پیمانکاری در تمام مناقصات با هر مبلغ، باید کارکنان کلیدی و سازمان اجرایی خود را معرفی کنند و چنانچه سازمان اجرایی پیمانکار کامل نباشد یا تعهدات طرفهای مشارکت با شرایط اجرای کار سازگار نباشد، پیمانکار یاد شده از فهرست کوتاه حذف می‌شود.
ج ـ امتیازات پیمانکاران فرعی در ارزیابی کیفی پیمانکار اصلی لحاظ می‌شود.

ارزیابی تجربه پیمانکاران

الف ـ ارزیابی تجربه پیمانکار (سابقه اجرایی) بر اساس اطلاعات مربوط به تعداد و نوع کارهای مشابه انجام شده در رشته و زمینه کار در پنج سال گذشته تعیین می‌شود. حداکثر امتیاز در صورتی احراز می‌شود که چهار کار مشابه با حجم معادل یا بیشتر از موضوع مناقصه توسط پیمانکار اجرا شده باشد و برای مقادیر کمتر، امتیاز تجربه به‌تناسب کاهش می‌یابد.
تبصره ـ اگر متقاضیان ارزیابی دارای تجربه قابل مقایسه با پروژه پیشنهادی باشند، نباید آنها را تنها به دلیل نداشتن تجربه اجرایی دقیقاً مشابه پروژه مورد مناقصه حذف کرد.
ب ـ در استعلام ارزیابی مناقصاتی که مبلغ برآوردی آنها بیش از یکصد برابر مبلغ معاملات متوسط باشد، برای امتیازدهی تجربه می‌توان تعداد و حجم کارهای واجد امتیاز را کمتر از موارد مذکور در بند الف» این ماده تعیین کرد.

ارزیابی حُسن سابقه در کارهای قبلی

الف ـ برای تعیین امتیاز حُسن سابقه در کارهای قبلی، اخذ اطلاعات حداکثر پنج سال گذشته شامل نشانی و مقام مطلع در دستگاههای کارفرمایی، موضوع و مبلغ قراردادها و نام و نشانی دستگاه نظارت در آن قراردادها از طریق استعلام ضروری است.
ب ـ امتیاز ارزیابی کارفرمایان کارهای قبلی نسبت به مواردی نظیر کیفیت کار، کفایت کادر فنی و زمان‌بندی پروژه تعیین می‌شود. سازمان موظف است در چهارچوب این بند نسبت به تهیه دستورالعمل برای ارزیابی کارهای پیمانکاران به وسیله کارفرمایان قبلی اقدام کند.
پ ـ میانگین امتیاز ارزیابی کارفرمایان کارهای قبلی در پنج سال گذشته، ملاک تعیین امتیاز یاد شده خواهد بود.
ت ـ امتیازهای مربوط به ارزشیابی دوره‌ای مراجع معتبر، موضوع تبصره ماده (۱۰) تصویب‌نامه شماره ۴۸۰۱۳/ت۲۳۲۵۱هـ مورخ ۱۱/۱۲/۱۳۸۱ درباره عملکرد پیمانکار می‌تواند جایگزین کسب اطلاعات موضوع بند ب» این ماده شود.

ارزیابی توان مالی پیمانکاران

الف ـ ارزیابی توان مالی پیمانکاران بر اساس اطلاعات حداکثر پنج سال گذشته تعیین می‌شود.
ب ـ حداکثر امتیاز توان مالی در صورتی احراز می‌شود که مبلغ برآوردی مناقصه معادل یا کمتر از یکی از مقادیر زیر باشد:
۱ـ پنجاه برابر مالیات متوسط سالانه یا هفتاد برابر بیمه تأمین اجتماعی قطعی یا علی‌الحساب پرداخت شده.
۲ـ سه برابر درآمد ناخالص سالانه، مستند به صورت وضعیتهای قطعی یا موقت.
۳ـ پنج برابر داراییهای ثابت، مستند به اظهارنامه مالیاتی یا گواهی بیمه داراییها یا دفاتر قانونی.
۴ـ تأیید اعتبار از سوی بانک یا مؤسسات مالی و اعتباری معتبر تا سقف مبلغ موضوع مناقصه.
تبصره ۱ـ بالاترین عدد کسب شده از جزءهای (۱) تا (۳) بند ب» این ماده، مبنای محاسبات می‌باشد و در صورتی که بالاترین عدد محاسبه شده از مبلغ برآوردی مناقصه کمتر باشد، امتیار مالی به تناسب کاهش می‌یابد.
تبصره ۲ـ در صورت ضرورت، نسبتهای فوق با توجه به شرایط اقتصادی و اجرایی با پیشنهاد سازمان و تصویب هیئت‌وزیران بهنگام می‌شود.

ارزیابی توان تجهیزاتی

الف ـ نحوه تعیین امتیاز توان تجهیزاتی پیمانکاران با توجه به ماهیت کار و ماشین‌آلات و تجهیزات مورد نیاز در استعلام ارزیابی تعیین می‌شود. در صورتی که امکان تأمین حداقل ماشین‌آلات و تجهیزات مورد نیاز پروژه احراز شود، حداکثر امتیاز توان تجهیزاتی به پیمانکار تعلق می‌گیرد.
ب ـ در صورت نیاز پروژه به ماشین‌آلات خاص، کارفرما می‌تواند از پیمانکار نحوه تأمین ماشین‌آلات یاد شده را درخواست کند. در این قبیل موارد، پیمانکار می‌تواند به‌جای اسناد مالکیت، موافقتنامه اجاره ماشین‌آلات را همراه با اسناد معتبر برای کارفرما ارائه کند.

ارزیابی توان فنی و برنامه‌ریزی

الف ـ ارزیابی توان فنی و برنامه‌ریزی پیمانکاران بر اساس حداقل معیارهای زیر انجام می‌شود:
۱ـ کفایت کارکنان کلیدی.
۲ـ توان برنامه‌ریزی و کنترل پروژه.
ب ـ اگر در گزارش شناخت سازمان خاصی برای اجرای پروژه پیشنهاد شده باشد، در صورت معرفی کارکنان کلیدی صلاحیتدار، امتیاز جزء (۱) بند الف» این ماده به‌متقاضی مربوط تعلق می‌گیرد. این امتیاز بر اساس نسبت تکمیل سازمان کارکنان کلیدی محاسبه می‌شود.
پ ـ حداکثر امتیار مربوط به برنامه‌ریزی و کنترل پروژه در صورتی احراز می‌شود که در سوابق پنج‌ساله گذشته پیمانکار، حداقل دو پروژه بدون تأخیر غیرمجاز (تا تحویل موقت) وجود داشته باشد.

گواهینامه صلاحیت پیمانکاری

الف ـ در مناقصات پیمانکاری داخلی، مناقصه‌گران باید گواهینامه صلاحیت معتبر داشته باشند.
ب ـ مناقصه‌گزار در مناقصات پیمانکاری بین‌المللی، برای مناقصه‌‌گران داخلی گواهینامه صلاحیت معتبر و برای مناقصه‌گران خارجی همکار پیمانکار داخلی، باید حسب مورد، گواهیهای صادر شده توسط اتاق بازرگانی کشور متبوع، مستندهای ثبتی، اسناد بیمه و عملکرد مالی، مجوزهای قانونی خاص و سوابق کار از کارفرمایان قبلی را درخواست کند.
تبصره ـ مناقصه‌گران خارجی برای ارزیابی کیفی، باید حداقل دو سال سابقه کار یا یک کار مشابه و مرتبط با موضوع مناقصه را انجام داده باشند.

ظرفیت کاری پیمانکاران

الف ـ ظرفیـت پیمـانکاران بـر اساس آییـن‌نامه طبقـه‌بنـدی و تشخیـص صلاحیت پیمانکاران موضوع تصویب‌نامه شماره ۴۸۰۱۳/ت۲۳۲۵۱هـ  مورخ ۱۱/۱۲/۱۳۸۱ و اصلاحات بعدی آن تعیین، بهنگام و در پایگاه ملی اطلاع‌رسانی مناقصات منتشر خواهد شد.
ب ـ مناقصه‌گزار موظف است ظرفیت کاری پیمانکاران را طبق استعلام ارزیابی با استفاده از گزارشهای خوداظهاری و اطلاعات منتشر شده در پایگاه ملی اطلاع‌رسانی مناقصات بر اساس معیارهای زیر ارزیابی کند:
۱ـ پایه و رشته پیمانکاری.
۲ـ توان مالی، تجهیزاتی و تدارکاتی.
۳ـ تعداد کارهای در دست انجام.
پ ـ ارجاع کارهای بیشتر از ظرفیت کاری پیمانکاران با شرایط زیر مجاز است:
۱ـ ارجاع کار تا بیست و پنج درصد بالاتر از ظرفیت کاری پیمانکار، منوط به تأیید کمیته فنی ـ بازرگانی است.
۲ـ در صورتی که تعداد پیمانکاران دارای ظرفیت در رشته و پایه موردنظر در فهرست کوتاه، کمتر از تعداد مذکور در جزء (۱) بند الف» ماده (۱۰) این آیین‌نامه باشد، مناقصه‌گزار می‌تواند فهرست کوتاه را با استفاده از سایر پیمانکارانی که ظرفیت کاری آنها تکمیل باشد یا پیمانکاران پایه بعدی از طریق ارزیابی کیفی تکمیل کند.

شرکت ها انواع مختلفی دارند که تقسیم اختیارات و مسئولیت ها، انگیزه ی ایجاد آن ها، سرمایه ی مورد نیاز ، نحوه ی تصمیم گیری در شرکت ها و . از جمله عواملی هستند که بر نوع شرکت تاثیر می گذارند.در این نوشتار راجع به مسئولیت شرکا در انواع مختلف شرکت های تجاری می پردازیم. قدر مسلم آن است که علاقه مندان می توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر ، با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر در ارتباط باشند.

    میزان مسئولیت شرکا در شرکت ها :

 در شرکت تضامنی میزان مسئولیت شرکا نامحدود و به صورت مطلق است.هر یک مسئول تمام قروض است » (ماده ی 116 قانون تجارت) در صورتی که  در شرکت با مسئولیت محدود ، مسئولیت شرکا محدود و تا میزان سرمایه ی شریک در شرکت است.(ماده ی 94 قانون تجارت) همین طور در شرکت نسبی، میزان مسئولیت شرکا نامحدود و به نسبت سهم الشرکه ی شریک به کل سرمایه است.(ماده ی 3 قانون تجارت)  و در شرکت سهامی  نیز، میزان مسئولیت شرکا محدود و به مبلغ اسمی سهام است.(ماده ی 1 لایحه ی اصلاحی قانون تجارت)
در یک جمع بندی کلی ، مسئولیت شرکا به قرار ذیل می باشد :

    شرکت سهامی عام   به میزان مبلغ اسمی سهام هر شریک»
    شرکت سهامی خاص به میزان مبلغ اسمی سهام هر شریک»
    شرکت با مسئولیت محدود  به میزان سهم الشرکه هر شریک»
    شرکت تضامنی  نامحدود است و هر شریک مسوولیت کامل دارد»
    شرکت نسبی  به نسبت سهم الشرکه هر شریک»
    شرکت مختلط سهامی  شرکای ضامن: نامحدود. شرکای سهامی: به میزان مبلغ اسمی هر شریک»
    شرکت مختلط غیر سهامی  شرکای ضامن: نامحدود. شرکای غیر سهامی: به میزان سهم الشرکه»
    شرکت تعاونی  در صورت سهامی بودن به میزان مبلغ اسمی هر سهامدار. در غیر سهامی: با توجه به تراضی شرکا در اساسنامه»


به موجب قوانین گمرکی کشور، کارت بازرگانی مجوزی است که دارنده آن، اعم از شخص حقیقی و حقوقی، می تواند با داشتن آن اقدام به تجارت در عرصه واردات و صادرات کالا کند.این تجارت از ثبت سفارش و ترخیص کالا تا واردات از مناطق آزاد ، حق العمل کاری در گمرک و صادرات کالای مجاز را در بردارد.لازم به یادآوری است،کارت بازرگانی برای کارهایی نظیر ثبت سفارش و ترخیص کالا، مبادرت به حق العمل کاری در گمرک ، صادرات هر نوع کالای مجاز و واردات از مناطق آزاد ضروری است.
مدت اعتبار کارت بازرگانی حسب درخواست متقاضیان از یک تا پنج سال بوده که در صورت تایید توسط وزارت بازرگانی معتبر است.

    تعلیق کارت بازرگانی

چنانچه کارت بازرگانی شخص حقوقی و حقیقی مفقود یا سرقت شود بنا به تقاضای صاحب کارت و ارائه مدارک ذیل کارت بازرگانی وی برای جلوگیری از سوء استفاده احتمالی تعلیق می گردد:
1-ارائه درخواست
2-اطلاع به اداره آگاهی در صورت سرقت
3-درج آگهی در رومه کثیرالانتشار

    ابطال کارت بازرگانی ( اعم از اختیاری یا اجباری)

ابطال کارت بازرگانی ممکن است اختیاری ( انصراف ) یا اجباری باشد.در حالت اول، شخص حقیقی یا حقوقی،می تواند به اتاق های بازرگانی و تعاون اداره کل مقررات صادرات و واردات یا سازمان های بازرگانی استان ها مراجعه کند و با ارائه مدارک لازم که در ذیل گفته خواهد شد، انصراف خود را از داشتن کارت بازرگانی اعلام نماید.
در حالت دوم ، اگر دارنده کارت بازرگانی مرتکب جرم قاچاق شده،علاوه بر مجازات،محکوم به ابطال کارت بازرگانی می گردد. در این صورت کارت شخص بازرگان به طور موقت یا دائم بر حسب مورد باطل می شود.( ماده 30 قانون امور گمرکی ایران )
علاوه بر این، چنانچه بعد از صدور کارت بازرگانی مشخص شود که دارنده کارت فاقد یک یا چند شرط از شرایط دریافت کارت می باشد و یا بعد از صدور فاقد شرط یا شرایط مذکور گردیده است وزارت بازرگانی می تواند راساَ نسبت به ابطال کارت اقدام نماید.لکن در صورتی که این امر برای اتاق بازرگانی یا اتاق تعاون محرز گردد باید موضوع را جهت ابطال به وزارت بازرگانی منعکس نماید.(بند 1 ماده 10 مکررات صادرات و واردات)
به هر حال،ابطال کارت بازرگانی چه در صورت اختیاری و چه بصورت اجباری توسط اداره بازرگانی(معاون بازرگانی خارجی)وزارت بازرگانی انجام می شود.

الف- مدارک لازم جهت ابطال کارت بازرگانی حقیقی:
1.تقاضای شخص
2.اصل کارت بازرگانی
3.اظهارنامه ابطالی ثبت نام در دفاتر بازرگانی
4.گواهی مفاصا حساب بیمه تامین اجتماعی جهت ابطال ( در صورت تولیدی بودن )
5.گواهی مفاصا حساب دارایی آخرین سال مالیاتی جهت ابطال ( به همراه داشتن برگه های تشخیص و یا قطعی سال های 79 به بعد و اظهارنامه مالیاتی دارای کد رهگیری سال 1390 اامی است).

ب- مدارک لازم جهت ابطال کارت بازرگانی حقوقی:
1.تقاضای شخص
2.اصل کارت بازرگانی
3.گواهی مفاصا حساب بیمه تامین اجتماعی جهت ابطال
4.گواهی مفاصا حساب دارایی آخرین سال مالیاتی جهت ابطال ( به همراه داشتن برگه های تشخیص و یا قطعی سال های 79 به بعد و اظهارنامه مالیاتی دارای کد رهگیری سال 1390 اامی است).
5.صورتجلسه مجمع عمومی برای شرکت های سهامی عام ، خاص و صورتجلسه هیات مدیره برای سایر شرکت ها مبنی بر ابطال کارت بازرگانی ( در صورت عدم انحلال) ،
6. اظهارنامه ابطالی ثبت نام در دفاتر بازرگانی
7. 1 نسخه کپی رومه رسمی اعلام انحلال شرکت

شرکت تضامنی که به فرانسه Societe en Nom Collectif  و به انگلیسی Partnership  نامیده می شود کامل ترین نوع شرکت اشخاص است. ماده 116 قانون تجارت شرکت تضامنی را به شرح ذیل تعریف می کند : " شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود . اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است. هر قراردادی که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد ، در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود".
در شرکت تضامنی کلیه شرکاء مسئول تعهدات شرکت می باشند ، چه در انجام معامله شخصاَ مداخله داشته باشند ، یا نداشته باشند. بنابراین شرکت تضامنی بین اشخاصی تشکیل می شود که با یکدیگر شناسایی کامل داشته یا از یک خانواده باشند و معمولاَ بین پدر و پسران یا براداران و بین دوستان نزدیک تشکیل می شود.

بطور خلاصه در شرکت تضامنی سه اصل ذیل رعایت می شود :
1- مسئولیت تضامنی شرکاء
2- غیر قابل انتقال بودن سهم الشرکه
3- تصریح به شرکت تضامنی در نام شرکت
در این مطلب به تشریح نام شرکت تضامنی که هر شرکت تضامنی جهت ثبت و تاسیس بلحاظ اامات قانونی مم به رعایت آن است می پردازیم. شایان ذکر است، شما عزیزان در صورت نیاز به هر گونه راهنمایی در انتخاب نام شرکت، می توانید با کارشناسان متخصص و مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید.ما در انتخاب نیکوترین نام  شما را همراهی خواهیم کرد.

    نام شرکت تضامنی

شرکت تضامنی دارای نام مخصوصی است که معرف مسئولیت شرکاء و نوع شرکت است که به فرانسه Raison Sociale  نامیده می شود. ماده 117 قانون تجارت مقرر می  دارد : " در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ( شرکت تضامنی ) و لااقل اسم یک نفر از شرکاء ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل ( و شرکاء ) یا ( و برادران ) قید شود."
ماده اخیر، در واقع یکی ازخصایص ویژه شرکت تضامنی را بیان می کند که در آن، شرکا " تحت نام جمعی" متعهد می شوند.
قانون گذار با اعلام اینکه اسم شرکت می تواند مشتمل بر اسامی کلیه شرکای تضامنی باشد، بر اهمیت مسئولیت جمعی شرکای این نوع شرکت تاکید کرده است. ذکر نام شرکاء در شرکت تضامنی از این لحاظ اهمیت دارد که معرف اشخاصی است که ضامن تعهدات شرکت می باشند هر قدر اعتبار اشخاص زیادتر باشد اعتبار شرکت نیز به همان نسبت بهتر خواهد بود ولی چون قید اسامی تمامی شرکا به ویژه وقتی که عده آن ها زیاد است، امکان ندارد در عمل اسم شرکت های تضامنی فقط از نام یکی از شرکا تشکیل می شود و بعد از آن، عبارات "و شرکا"، "و برادران" و امثال آن ذکر می گردد. ذکر نام لااقل یکی از شرکا در اسم شرکت به کسانی که با شرکت معامله می کنند، اطمینان خاطر بیشتری می دهد تا ذکر عبارت "شرکت تضامنی" به تنهایی،آن طور که در کشور فرانسه باب شده است.
نام شرکت را نباید با نام تجاری اشتباه نمود ، زیرا شرکت  تضامنی مانند هر تاجری ممکن است اسم تجاری نیز داشته باشد. نام تجاری ممکن است نام انتخابی باشد. لذا، از آن جا که اسم شرکت از اسم تجاری که می تواند هر اسمی باشد جداست، تغییر آن متضمن اشکالات ویژه ای است. در واقع، هر گاه شریک و یا شرکایی که نام آن ها در اسم شرکت آمده است، فوت کنند و یا از شرکت خارج شوند،نام شرکت باید تغییر کند،چه به طلبکاران شرکت نباید این امر را القا کرد که شریک مورد بحث هنوز از شرکای شرکت است؛ اما از طرفی،هر گاه شریک متوفی، موسس شرکت باشد،اعتبار شرکت مبتنی بر نامی است که تغییر آن موجب از میان رفتن شهرت شرکت خواهد بود و کافی است که اسم او از اسم شرکت خارج شود تا مشتریان شرکت آن را ترک کنند.این است که در فرانسه قبل از اینکه تغییراتی راجع به اسم شرکت تضامنی در قانون 1985 به وجود آید، قانون 1966 (ماده 490 مکرر) مواردی را پیش بینی کرده بود که در آن ها، وزیر دادگستری مجاز بود، به درخواست شرکت تضامنی،به او اجازه دهد که با اسم مخصوص قبلی خود ادامه حیات دهد.تنها فایده تغییرات جدید قانون گذاری این کشور این است که با فوت یکی از شرکا و یا خروج یکی از آن ها، تغییر اسم شرکت ضرورت پیدا نمی کند.به هر حال، در سیستم حقوقی ما با وضع قانون گذاری فعلی،چنین اجازه ای به شرکت داده نشده است.

    در انتخاب نام شرکت توجه به نکات ذیل اامی است :

1- با توجه به بند 10 ماده یک آیین نامه نامگذاری شهرها ، خیابان ها ، اماکن و موسسات عمومی مصوب 6/ 9/ 1375 شورای عالی انقلاب فرهنگی ، شرکت ها باید از انتخاب اسامی خارجی برای خود خودداری ورزیده و اسامی مذکور را در صورت استفاده به نام های غیر خارجی تغییر دهند. در همین باره ، قانون ممنوعیت به کارگیری اسامی ، عناوین و اصطلاحات بیگانه مصوب 14 / 9 / 75 نیز به تصویب رسیده است.
2- دارای سابقه ثبت نباشد.
3- دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشد.
4- جهت تعیین  اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.
5- لاتین نباشد.
6- از عنوان های دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر انتخاب نشود.
7- استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.
8- اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارائه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.

ایتالیا، کشور بزرگی است که در جنوب اروپا قرار دارد. رم پایتخت ایتالیا به عنوان پایتخت امپراطوری روم و اقامتگاه پاپ، برای سده های پیاپی از مراکز ی و مذهبی تمدن غرب بود. ایتالیا به همراه یونان از پایه گذاران غرب به شمار می روند. به این علت این کشور بیشترین تعداد آثار ثبت شده در میراث جهانی یونسکو را در سطح دنیا دارا است و یادمان های تاریخی و آثار باستانی تقریباً در تمام نقاط ایتالیا پراکنده اند. این کشور همچنین به تنوع خوراک، برندهای مد، اتومبیل های گران قیمت مسابقه ای و موتور سیکلت ها، تنوع فرهنگی گویشی، کوه ها و دریاچه های بی نظیر به خصوص در دامنه های آلپ، سواحل زیبا و مردم خونگرم مشهور است.

از جمله مهم ترین صنایع این کشور می توان به صنایع فکاری، ماشین آلات، شیمیایی، وسایل نقلیه، مواد غذایی، منسوجات و البسه، هواپیماسازی، کشتی سازی، پتروشیمی، الکتریکی، اتمی و جنگ افزار اشاره نمود.
گندم، جو، سیب زمینی، چغندرقند، سیب، ذرت، برنج، انگور، ماهی نیز مهم ترین محصولات کشاورزی و دامپروری کشور را تشکیل می دهد.
ایتالیا دارای تاریخی بسیار غنی از تماس ها و تبادلاتی می باشد که بر مردم، اقتصاد و فرهنگش تأثیر گذاسته است. توریسم در عمل یکی از مهم ترین منابع اقتصادی ایتالیا به شمار می رود که حدود زیادی از تولید داخلی را به خود اختصاص داده است و این به معنای آن است که از نظر ارزش بالاتر از کل تولید بخش کشاورزی قرار دارد.

• ثبت شرکت در ایتالیا :
ایتالیا از جمله کشورهایی است که از امر سرمایه گذاری و راه اندازی کسب و کار دراین کشوراستقبال می کند، در این صورت افراد می توانند جهت راه انداختن کسب کار در این کشور شرکت خود را به ثبت برسانند. و از مزایای ثبت شرکت در کشور ایتالیا بهره مند گردند.

• برخی از مزایای ثبت شرکت در ایتالیا :
_ مالکیت صد درصد بدون نیاز به شریک محلی.
_ امکان درخواست اقامت دائم پس از سه سال.
_ افتتاح حساب شرکتی و شخصی.
_ امکان اخذ آسان ویزا برای تمامی نقاط دنیا.
_ دسترسی به تمام نواحی اروپای شنگن برای مسافرت، تجارت واقامت طولانی.
_ امکان درخواست پاسپورت ۵ سال پس از اخذ اقامت دائم.
_ استفاده ازعلامت تجاری اروپایی.
_ قوانین تجاری و گمرکی آزاد در داخل اتحادیه اروپا.

• انواع ثبت شرکت در کشور ایتالیا :
شرکت هایی که بیشتر در ایتالیا به ثبت می رسند عمدتاً در شش نوع می باشند که عبارتند از:

    تعاونی
    مشارکت کلی
    مشارکت محدود
    مشارکت محدود به واسطه سهام
    ثبت شرکت با مسئولیت محدود(srl)
    ثبت شرکت سهامی (spa)

تعاونی: این نوع از شرکت اساساً برای تجارت های بزرگ طراحی شده است و حداقل تعداد دو نفر سهامدار لازم است و حداقل سرمایه لازم برای هر نفر 120,000 یورو می باشد. در این شرکت، سرمایه به سهام تقسیم می شود که می تواند در بازار سهام اظهار شود.
ظرفیت و مشارکت کلی: در نوع شرکت باید حداقل تعداد دو نفر یا دو شخص حقوقی یک قرارداد را تحت نام یک شرکت به امضاء برسانند و هیچ سرمایه اندکی هم مورد نیاز نیست، به این صورت است که یک مشارکت کلی وجود دارد و همه اعضاء با مسئولیت کامل می باشند.
مشارکت محدود: شرکتی است که در آن حداقل یک نفر باید محدود شود با مسئولیت محدود و یک نفر با مسئولیت کامل برای تعهدات شرکت، کلی است.
مشارکت محدود به واسطه سهام: دراین شرکت تعداد دو نفر یا بیشترعضو دارند، این نوع شرکت شباهت زیادی به مشارکت محدود دارد.
شرکت با مسئولیت محدود: برای تأسیس این نوع شرکت حداقل مبلغ ده هزار یورو لازم است. در این شرکت سهامداران بر اساس سهم خود مسئولیت دارند و سرمایه ها تقسیم به آورده می شوند.
شرکت سهامی: حداقل تعداد سرپرست در این نوع شرکت یک نفر و حداقل سرمایه شرکت مبلغ ۱۲۰،۰۰۰یورو می باشد و این نوع شرکت شکل اصلی شرکت های متوسط و بزرگ در ایتالیا محسوب می شود.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در ایتالیا :
- اساسنامه شرکت و سهام و سرمایه شرکت.
- ارائه مدارک هویتی اعضای هیأت مدیره.
- ارسال فرم مالیاتی تکمیل شده، واسکن مدارک به پیوست فرم مربوطه به صورت آنلاین.
- ارائه فرم درخواست ثبت شرکت و مدارک هویتی به اتاق بازرگانی ایتالیا.
- فرم مالیاتی و سرمایه شرکت.
- ارائه فرم های بیمه کارکنان شرکت.


تصمیم افزایش سرمایه از طریق افزایش سهم الشرکه
( عنوان صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده )

1- ارائه صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده به امضاء کلیه شرکاء .
2- ارائه لیست شرکاء و میزان سهم الشرکه آنها (قبل و بعد از افزایش سرمایه ) با امضاء کلیه شرکاء .
3- ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی شرکاء جدید .
4- ارائه برگ نمایندگی, نمایندگان اشخاص حقوقی درصورتیکه شرکاء شرکت اشخاص حقوقی می باشند .
5- درصورتیکه جلسه با حضور اکثریت شرکاء تشکیل شده ارائه اصل اگهی دعوت مطابق اساسنامه شرکت و با رعایت موارد مواد 6 و قانون تجارت اامی می باشد .
6- در صورتیکه محل افزایش سرمایه غیرنقدی می باشد ارائه تقویم سرمایه غیر نقد به امضاء کلیه شرکاء
7- درصورت وم ارائه مجوز از مراجع ذیصلاح

 تصمیم افزایش سرمایه از طریق ورود شریک جدید
( عنوان صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده)

1- ارائه صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده به امضاء کلیه شرکاء .
2- ارائه لیست شرکاء و میزان سهم الشرکه آنها (قبل و بعد از افزایش سرمایه ) با امضاء کلیه شرکاء .
3- ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی شرکاء جدید.
4- ارائه برگ نمایندگی, نمایندگان اشخاص حقوقی درصورتیکه شرکاء شرکت اشخاص حقوقی می باشند .
5- درصورتیکه جلسه با حضور اکثریت شرکاء تشکیل شده ارائه اصل اگهی دعوت مطابق اساسنامه

شرکت و با رعایت موارد مواد 6 و قانون تجارت اامی می باشد .
6- در صورتیکه محل افزایش سرمایه غیرنقدی می باشد ارائه تقویم سرمایه غیر نقد به امضاء کلیه شرکاء
7- درصورت وم ارائه مجوز از مراجع ذیصلاح

 تصمیم افزایش سرمایه از طریق ورود شریک جدید
( عنوان صورتجلسه مجمع عمومی شرکاء )

1- ارائه صورتجلسه مجمع عمومی شرکاء به امضاء کلیه شرکاء .
2- ارائه لیست شرکاء و میزان سهم الشرکه آنها (قبل و بعد از افزایش سرمایه ) با امضاء کلیه شرکاء .
3- ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی شرکاء جدید.
4- ارائه برگ نمایندگی, نمایندگان اشخاص حقوقی درصورتیکه شرکاء شرکت اشخاص حقوقی می باشند .
5- درصورتیکه جلسه با حضور اکثریت شرکاء تشکیل شده ارائه اصل اگهی دعوت مطابق اساسنامه شرکت و با رعایت موارد مواد 6 و قانون تجارت اامی می باشد .
6- در صورتیکه محل افزایش سرمایه غیرنقدی می باشد ارائه تقویم سرمایه غیر نقد به امضاء کلیه شرکاء
7- درصورت وم ارائه مجوز از مراجع ذیصلاح

بسمه تعالی
نمونه صورتجلسه افزایش سرمایه در شرکت های با مسئولیت محدود ( تضامنی ، نسبی )

نام شرکت…. شماره ثبت … و شناسه ملی سرمایه ثبت شده …. ریال در تاریخ …. ساعت … مجمع عمومی فوق العاده شرکت با حضور کلیه شرکاء / اکثریت شرکاء در محل شرکت تشکیل و نسبت به افزایش سرمایه اتخاذ تصمیم شد.

نام شرکاء میزان سهم الشرکه
1ـ خانم / آقای … دارای … ریال سهم الشرکه
2ـ خانم / آقای … دارای … ریال سهم الشرکه
3ـ خانم / آقای … دارای … ریال سهم الشرکه
4ـ خانم / آقای … دارای … ریال سهم الشرکه
پس از بحث و تبادل نظر در خصوص وضعیت مالی شرکت
خانم /آقای به شماره ملی . با پرداخت ریال به صندوق شرکت سهم الشرکه خود را به میزان . ریال افزایش داد.
خانم /آقای به شماره ملی . با پرداخت ریال به صندوق شرکت سهم الشرکه خود را به میزان . ریال افزایش داد.
خانم /آقای به شماره ملی . با پرداخت ریال به صندوق شرکت سهم الشرکه خود را به میزان . ریال افزایش داد.
خانم /آقای به شماره ملی . با پرداخت ریال به صندوق شرکت سهم الشرکه خود را به میزان . ریال افزایش داد.
در نتیجه سرمایه شرکت از مبلغ . به . .ریال افزایش و ماده . اساسنامه بنحو مذکور اصلاح می گردد.
مدیر عامل اقرار به دریافت مبلغ افزایش سرمایه نمود.
به خانم / آقای احدی از شرکاء یا وکیل رسمی شرکت وکالت داده شد که ضمن حضوردر اداره ثبت شرکتها نسبت به ثبت صورتجلسه و پرداخت حق الثبت وامضاء ذیل دفاتر ثبت اقدام نماید.
خانم / آقای … امضاء
خانم / آقای … امضاء
خانم / آقای … امضاء
خانم / آقای … امضاء

 بسمه تعالی

نمونه صورتجلسه افزایش سرمایه همراه با ورود شریک جدید در
شرکت های با مسئولیت محدود ( تضامنی ، نسبی )

نام شرکت. شماره ثبت و شناسه ملی . سرمایه ثبت شده . ریال در تاریخ ساعت . مجمع عمومی فوق العاده شرکت با حضور کلیه شرکاء / اکثریت شرکاء در محل شرکت تشکیل و نسبت به افزایش سرمایه و ورود شریک جدید اتخاذ تصمیم شد.

نام شرکاء میزان سهم الشرکه
1ـ خانم / آقای … دارای … ریال سهم الشرکه
2ـ خانم / آقای … دارای … ریال سهم الشرکه
3ـ خانم / آقای … دارای … ریال سهم الشرکه
4ـ خانم / آقای … دارای … ریال سهم الشرکه
پس از مذاکره در خصوص وضعیت شرکت تصمیم گرفته شد که:
1ـ خانم / آقای فرزند. متولد . شماره شناسنامه…. و شماره ملی صادره از . به آدرس . با پرداخت ریال به صندوق شرکت در زمره شرکاء درآمد.
2ـ خانم / آقای فرزند. متولد . شماره شناسنامه…. و شماره ملی صادره از . به آدرس . با پرداخت ریال به صندوق شرکت در زمره شرکاء درآمد.
مدیر عامل شرکت اقرار به دریافت مبلغ افزایش یافته نمود.
سرمایه شرکت از مبلغ ریال به ریال افزایش یافت. در نتیجه ماده اساسنامه به شرح مذکور اصلاح می گردد.
به خانم / آقای احدی از شرکاء یا وکیل رسمی شرکت وکالت داده شد که ضمن مراجعه به اداره ثبت شرکتها نسبت به ثبت صورتجلسه و پرداخت حق الثبت وامضاء ذیل دفاتر ثبت اقدام نماید.
خانم / آقای … امضاء
خانم / آقای … امضاء
خانم / آقای … امضاء

    مدیر عامل شرکت سهامی

در خصوص مدیر عامل شرکت سهامی نکات ذیل حائز اهمیت است :
1- شخصی است که توسط هیات مدیره برای اداره امور جاری شرکت زیر نظر هیات مدیره تعیین می گردد.
2- مدیر عامل حتماَ باید شخص حقیقی باشد، برخلاف اعضاء هیات مدیره که ممکن بود شخص حقیقی یا حقوقی باشند. ( ماده 124 ل. ا. ق. ت )
3- مدیر عامل ممکن است یک نفر یا بیش از یک تفر باشد. اگر مدیر عامل بیش از یک نفر باشد، به آن ها هیات عامل گفته می شود.
4- مدیر عامل توسط هیات مدیره نصب می گردد و توسط هیات مدیره هم در زمان که بخواهند، عزل می گردد. ( ماده 124 ل. ا. ق. ت و تبصره آن )
5- حدود اختیارات مدیر عامل و مدت تصدی و حق احمه او نیز توسط هیات مدیره تعیین می گردد. ( ماده 124 ل. ا. ق. ت )
6- نام و مشخصات و حدود اختیارات مدیر عامل باید با ارسال نسخه ای از صورت جلسه هیات مدیره به مرجع ثبت شرکت ها اعلام شود و پس از ثبت در رومه رسمی آگهی شود. ( ماده 128 ل. ا. ق. ت )
7- دوره مدیریت مدیر عامل محدودیت قانونی ندارد، اما اگر مدیر عامل عضو هیات مدیره همان شرکت باشد دوره مدیریت عامل او از مدت عضویت او در هیات مدیره بیشتر نخواهد بود. ( ماده 124 ل. ا. ق. ت )
8- مدیر عامل می تواند عضو هیات مدیره همان شرکت نیز باشد، اما نمی تواند در عین حال رئیس هیات مدیره همان شرکت نیز باشد مگر با تصویب سه چهارم آراء حاضر در مجمع عمومی. ( ماده 124 ل. ا. ق. ت )

    امکان یا عدم امکان اخذ وام از شرکت توسط مدیران

1- مدیر عامل و اعضاء هیات مدیره، همچنین همسر ، پدر ، مادر ، اجداد ، اولاد ، اولاد اولاد ، برادر و خواهر اعضاء هیات مدیره یا مدیر عامل حق ندارند هیچ گونه وام یا اعتبار از شرکت تحصیل نمایند. این اعطای اعتبار یا وام خود به خود باطل است و نیازی به ابطال ندارد.
2- شرکت نمی تواند دیون اشخاص فوق الذکر را تضمین یا تعهد کند، یعنی ضامن آنان شود یا به نحوی دیگر و در قالبی غیر از عقد ضمان تعهد به تادیه دیون آنان را برعهده گیرد. این ضمانت یا تعهد خود به خود باطل است و نیازی به ابطال ندارد.
3- محدودیت های مذکور در این ماده دارای دو استثناء است :
آن دسته از اعضاء هیات مدیره که شخص حقوقی اند، از این محدودیت ها معاف اند، بنابراین شرکت ها می توانند به آن دسته از اعضاء هیات مدیره خود که شخص حقوقی اند، وام یا اعتبار دهند یا دیون آن ها را تضمین و تعهد نمایند. البته نماینده شخص حقوقی در جلسات هیات مدیره که یک شخص حقیقی است مشمول محدودیت های فوق الذکر می باشد و شرکت نمی تواند به او وام یا اعتبار دهد یا دیون آن ها را تضمین و تعهد نماید.
بانک ها و شرکت های مالی و اعتباری از این محدودیت ها معاف اند و می توانند به مدیر عامل یا اعضاء هیات مدیره خود، وام یا اعتبار دهند یا دیون آن ها را تضمین و تعهد نمایند، به شرط آمکه تحت قیود و شرایط عادی و جاری انجام گیرد.

    امکان یا عدم امکان انجام معاملات مشابه با موضوع شرکت توسط مدیران :

1- اعضاء هیات مدیره و مدیر عامل نمی توانند معاملاتی نظیر معاملات شرکت که متضمن رقابت با عملیات شرکت باشد انجام دهند.
2- هر مدیری که از مقررات این ماده تخلف کند و تخلف او موجب ضرر شرکت گردد. ( اعم از ورود خسارت یا تقویت منفعت ) مسئول جبران آن خواهد بود. 

سازماندهی شرکت سهامی ، به صورتی دموکراتیک ، بر عهده سه رکن اصلی شرکت است : رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی ) ، رکن اداره کننده ( هیات مدیره ) و رکن نظارت کننده ( بازرس).

قانون برای هر یک از مدیران و هیئت مدیره شرکت های سهامی، تکالیف و وظایفی مقرر داشته است ، که شامل موارد ذیل می باشد :
1- مدیران پس از انتخاب شدن باید قبولی خود را اعلام دارند.
2- به میزانی که اساسنامه معین کرده است ، سهام تضمینی به صندوق شرکت بسپارند.
3- هیئت مدیره باید حداقل هر شش ماه یکبار خلاصه ای از وضعیت و صورت دارایی و قروض شرکت را تهیه و به بازرسان شرکت بدهند. همچنین در شرکت سهامی عام هیئت مدیره موظف است حساب سود و زیان و ترامه و گزارش حسابداران رسمی را نیز ضمیمه نمایند.
4- اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل نمی توانند بدون اجازه هیئت مدیره در معاملاتی که با شرکت یا به حساب شرکت می شود، طرف معامله واقع یا سهیم شوند و در صورت داشتن اجازه، هیئت مدیره مکلف است بازرس شرکت را از این اجازه مطلع و گزارش آن را به اولین مجمع عمومی بدهد. ( ماده 129 لایحه اصلاحی قسمتی از قانون تجارت ) .
5- در صورتی که معاملات مزبور بدون اجازه هیئت مدیره انجام گیرد و مجمع عمومی آن را تصویب نکند، این معاملات قابل ابطال خواهد بود. ( ماده 131 ل. ا. ق. ت )
6- طبق ماده (132) قانون مذکور، مدیر عامل شرکت و اعضای هیئت مدیره ( با استثناء اشخاص حقوقی ) حق ندارند؛ هیچگونه وام یا اعتبار از شرکت تحصیل نمایند و شرکت نمی تواند دیون آنان را تضمین یا تعهد کند. این گونه عملیات خود به خود باطل است. در مورد بانک ها و شرکت های مالی و اعتباری، معاملات مذکور در این ماده به شرط آن که تحت قیود و شرایط عادی و جاری انجام گیرد ؛ معتبر خواهد بود.
ممنوعیت مذکور در این ماده شامل اشخاصی که به نمایندگی شخص حقوقی عضو هیئت مدیره در جلسات هیئت مدیره شرکت می کنند و همچنین شامل : همسر ، پدر ، مادر ، اجداد ، اولاد ، برادر و خواهر اشخاص مذکور نیز می باشد.
7- ماده (133) این قانون ، اعلام می دارد که : مدیران عامل نمی توانند معاملاتی نظیر معاملات شرکت که متضمن رقابت با عملیات شرکت باشد؛ انجام دهند. هر مدیری که از مقررات این ماده تخلف کند و تخلف او موجب ضرر شرکت گردد، مسئول جبران آن خواهد بود. منظور از ضرر در این ماده اعم از ورود خسارت یا کاهش منفعت می باشد.
8- طبق ماده ( 134 ل. ا. ق. ت ) : اعضای غیرموظف هیئت مدیره، یعنی مدیرانی که تمام وقت در شرکت کار نمی کنند و حضور آنان فقط به منظور شرکت در جلسات هیئت مدیره است ؛ حق ندارند به طور مستمر یا غیرمستمر بابت حقوق یا پاداش یا حق احمه وجهی دریافت کنند. بلکه به این قبیل مدیران غیرموظف با تصویب مجمع عمومی بابت حق حضور در جلسات هیئت مدیره و با توجه به تعداد ساعات و اوقاتی که در جلسات هیئت مدیره حضور داشته اند ؛ مبلغی به طور مقطوع می توان پرداخت نمود . همچنین در صورتی که در اساسنامه پیش بینی شده باشد؛ مجمع عمومی می تواند تصویب کند که نسبت معینی از سود خالص سالانه شرکت به عنوان پاداش به اعضای هیئت مدیره تخصیص داده شود. باید توجه داشت که در شرکت های سهامی عام از پنج درصد سودی که در همان سال به صاحبان سهام پرداخت می شود و در شرکت های سهامی خاص از ده درصد سود قابل پرداخت همان سال نباید کند.
شایان ذکر است ، مدیران نسبت به ورود هر گونه زیان به شرکت که به قصور یا تقصیر آن ها باز نگردد، منفرداَ و مشترکاَ بر حسب اینکه ایراد زیان ناشی از عمل فردی یا جمعی آنان باشد، مسئولیت دارند. ماده 142 لایحه اصلاحی در این ارتباط اشعار می دارد :
" مدیران و مدیر عامل شرکت در مقابل شرکت و اشخاص ثالث نسبت به تخلف از مقررات قانونی یا اساسنامه شرکت و یا مصوبات مجمع عمومی برحسب مورد منفرداَ یا مسترکاَ مسئول می باشند و دادگاه حدود مسئولیت هر یک را برای جبران خسارت تعیین خواهد نمود ". 

به کارگیری علائم تجاری و صنعتی سابقه نسبتاَ طولانی دارد و می توان گفت از هنگامی که محصولات مشابه به بازار عرضه شده است صاحبان حرف و صنایع و تجار به منظور حفظ اصالت محصولات خود درصدد برآمده اند به وسیله مناسبی کالای خود را به مشتری بشناسانند و مانع فریب مشتریان خود ، در اثر ارائه کالای مشابه دیگران شوند. با رونق گرفتن بازرگانی در نیمه دوم قرن نوزدهم و سوء استفاده های فراوان از نام ها، علامت ها و تقلید نامشروع از آن ها ، حمایت قانونی از علامت ضرورت پیدا نمود. به طوری که کشورهای مختلف وضع مقررات ثبت علامت تجاری را داخل مرزهای خود ضروری دانسته و قوانینی را وضع نمودند و حتی پس از آن ، نیاز به داشتن حمایتی گسترده تر از سطح داخلی محسوس شد و این موضوع ضرورتی شد که رفته رفته با وضع کنوانسیون ها و موافقت نامه های گوناگون بین کشورهای مختلف که ابتدائاَ بیشتر به صورت دو جانبه یا چند جانبه و در ادامه به طور بین المللی بود، زمینه حمایت بین المللی از مالکیت صنعتی و تجاری فراهم گردد.
امروزه علامت تجاری از اهمیت خاصی برخوردار گشته و تجار حساسیت زیادی نسبت به حفاظت و صیانت از آن نشان می دهند.به همبن دلیل، در این مقاله قصد داریم تا به مهم ترین دلایل ثبت برند بپردازیم. شایان ذکر است ، کلیه خدمات ثبت برند و علائم تجاری در این مرکز به صورت تخصصی در کوتاه ترین زمان ممکن ارائه می گردد.

از جمله مهم ترین مزایای ثبت علامت تجاری عبارت است از :
1. حق استفاده انحصاری در علائم تجاری ویژه کسی است که آن را به ثبت رسانیده است.
یک علامت تجاری و صنعتی، در صورتی که به ثبت نرسیده باشد و یا حداقل تقاضای ثبت آن مطرح نشده باشد، ممکن است مورد کپی برداری، تقلید ، استعمال و به طور کلی جعل رقبای تجاری قرار گیرد. در چنین شرایطی، جز در مواردی خاص همچون مشهور بودن علامت تجاری، هیچ محکمه ای از مشروعیت حق مالک واقعی دفاع نمی کند. لذا، اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند.
2. با ثبت علائم تجاری؛ محصولات مشابه از هم متمایز می شوند.
علامت تجاری به مثابه پوشش دهنده تمامی کالاها و خدمات ، تنها ابزار اقتصادی و حقوقی است که می تواند هم در سطح داخلی و هم در سطح جهانی، رسالت شناساندن کالا و خدمات را بر عهده گیرد. لذا، علامت تجاری مهم ترین نشانه تمایز بخش میان کالا و خدمات شرکت های مختلف است.
3. نقل و انتقال علامت تجاری
یکی دیگر از مهم ترین حقوقی که مالک علامت تجاری در تصرفات حقوقی نسبت به علامت خود داراست حق نقل و انتقال علامت تجاری است. لذا،علامت تجاری قابل نقل و انتقال است ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که موافق مقررات این قانون به ثبت رسیده باشد
4. در قرارداد اعطای نمایندگی وجود علامت تجاری از ضروریات محسوب می شود.
5. برای داشتن گواهی و نشان استاندارد؛ داشتن علامت تجاری لازم است.
6. داشتن برند کمک می کند تا افراد ذی نفع به افزایش کیفیت محصول بپردازند.
7. جهت دریافت تسهیلات برای شرکت نیاز به علامت تجاری است.
8. ثبت علائم تجاری، نقش موثری در بازاریابی و گسترش تجارت بین المللی ایفا می کند.
9. ثبت برند می تواند برای سهامداران ایجاد ارزش افزوده ی سهام کند و باعث افزایش درآمد شرکت شود.
در انتها لازم به توضیح است ، مدت اعتبار حمایت از علامت تجاری،10 سال از تاریخ ثبت اظهارنامه در اداره مالکیت های صنعتی می باشد که هر 10 سال قابل تمدید است و چنانچه ظرف 10 سال تمدید نگردد و 6 ماه از تاریخ اعتبار گذشته باشد صاحب گواهینامه می بایست جهت ثبت نام و علامت تجاری خود دوباره اقدام نماید.


اولین تعریف قانونی از اوراق مشارکت در تبصره 85 قانون برنامه دوم توسعه مصوب 20/9/1373 آمده است . به موجب این تبصره وزارت مسکن و شهر سازی (سازمان ملی زمین و مسکن) اجازه یافت مبادرت به صدور اوراق مشارکت کند. قسمت ب تبصره فوق مقرر می کند که: اوراق مشارکت اوراق بهاداری است که به قیمت اسمی مشخص منتشر می شود و به سرمایه گذارانی که قصد مشارکت در اجرای طرحهای زیربنایی، تولیدی و ساختمانی را دارند، به فروش می رسد. خریداران این اوراق به نسبت قیمت اسمی در سود حاصل از اجرای طرح(های) مزبور شریک خواهند شد».
قانون نحوه انتشار اوراق مشارکت مصوب 30/6/76 که همان تعریف تبصره 85 قانون برنامه دوم توسعه را برای اوراق موضوع خود می آورد، دو توضیح به آن اضافه می کند. به موجب ماده 2 این قانون اوراق مزبور می توانند با نام یا بی نام باشند و برای مدت معینی منتشر می شوند» همین معنی در مواد 1و2 آیین نامه ای اجرایی قانون نحوه انتشار اوراق مشارکت مصوب /5/1377 تکرار می شود.
برخلاف قانون برنامه دوم توسعه که انتشار اوراق مشارکت را تنها برای وزارت مسکن در نظر گرفته بود، قانون نحوه انتشار اوراق مشارکت مصوب 30/6/76 و آیین نامه اجرایی آن، شرکتهای سهامی را نیز مجاز به انتشار این اوراق می کند، اما در عمل شرکتهای سهامی اجازه انتشار این اوراق را پیدا نمی کنند، مگر با تصویب قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل نوسازی صنایع کشور و اصلاح ماده 113 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران» مصوب 26/5/82. . ماده 17 این قانون انتشار اوراق مشارکت را تنها برای شرکتهای پذیرفته در بورس و با مجوز بورس اوراق بهادار پذیرفته است. با شرایطی که بعداً به آن خواهیم پرداخت(شرایط راجع به انتشار). آیین نامه اجرایی ماده 17 قانون اخیر الذکر ، با وجود تعریف این اوراق در قانون عام نحوه انتشار اوراق مشارکت لازم دیده است مجدداً اوراق مشارکت را تعریف کند: اوراق  مشارکت: اوراق بهادار با نامی است که با مجوز بورس به قیمت اسمی مشخص برای مدت معین جهت تأمین بخشی از منابع مالی مورد نیاز طرحهای نوسازی و توسعه شرکتهای پذیرفته در بورس منتشر می شود»(بند د از ماده 1 آیین نامه) دارندگان اوراق مشارکت به نسبت قیمت اسمی و در طی مدت زمان مشارکت در مجموعه منافع  حاصل از اجرای طرحهای مربوط سهیم خواهند بود»(ماده 5 آیین نامه).

از مجموع متون قانونی و آیین نامه فوق می توان عناصر تشکیل دهنده تعریف اوراق مشارکت را به شرح زیر مشخص نمود:
1)اوراق مشارکت از مصادیق اوراق بهادارند؛
2) اوراق مشارکت می توانند با نام یا بی نام باشند؛
3) اوراق مشارکت با قیمت  اسمی معین انتشار می یابند؛
4) اوراق مشارکت متضمن حق صاحب ورقه به قسمتی از سودی هستند که از پروژه اجرایی ناشر (دولت یا شرکت سهامی) حاصل می شود.
با توجه به این عناصر می توان گفت که اوراق مشارکت به اوراق بهادار با نام یا بی نامی گفته می شود که دارای ارزشی اسمی معین و متضمن قسمتی از سود کلی است که از پروژه اجرایی ناشر(دولت یا شرکت سهامی) حاصل می شود. برای تبیین این تعریف اکنون لازم است که ماهیت حقوقی این اوراق را بررسی کنیم.

سهام هر شرکت سهامی به قطعاتی تقسیم می شود که به هر یک از آن ها سهم می گویند ، بنابراین سهم عبارت از قطعاتی است که مجموع آن ها سرمایه شرکت را تشکیل می دهد. در ماده 24 اصلاحی قانون تجارت ، سهم چنین تعریف شده است :
سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که مشخص کننده میزان مشارکت تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت می باشد.

در شرکت های سهامی ، سهام به سه صورت ذیل وجود دارد :
1- سهام با نام
2- سهام بی نام
3- سهام ممتاز

حقوقی را که سهامداران شرکت سهامی به علت صاحب سهم بودن دارند می توان چنین بیان کرد :
1- حق حضور و حق رای در مجامع عمومی
2- حق استفاده از ترتیب خاص انتخاب هیات مدیره
3- حق داوطلب شدن برای عضویت در هیات مدیره و سمت بازرسی
4- حق مراجعه به صورت حساب ها و اطلاع از عملیات
5- حق مراجعه به گزارش بازرسان
6- حق درخواست تشکیل مجمع عمومی و حق دعوت مستقیم آن ( توسط سهام دارانی که اقلاَ یک پنجم سهام شرکت را مالک باشند ) .
7- حق فروش و انتخاب سهام
8- حق دریافت سود سالانه
9- حق استفاده از مزایای سهم ممتاز
10- حق دریافت اندوخته قابل تقسیم
11- بهره مندی از عواید حاصل اضافه ارزش سهام
12- بهره مندی از سهام جدید
13- حق تقدم در خرید سهام جدید و حق انتفاع آن
14- حق وتوی افزایش سرمایه
15- حق دریافت مبلغ کاهش یافته هر سهم
16- حق اقامه دعوی علیه مدیران شرکت
17- حق دریافت مبلغ اسمی سهام و مازاد، پس از ختم تسویه

    حقوق ذی نفع ها

ذی نفع های شرکت سهامی یعنی کسانی که می توانند نسبت به آن ، به نوعی دارای نفع و صاحب حق باشند از جمله عبارتند از :
سهامداران ، رییس و اعضای هیات مدیره، مدیر عامل و بازرسان ، نمایندگان اشخاص حقوقی ، سهامدار شرکت به لحاظ سمت خود ، قائم مقام قانونی صاحبان سهام ، اشخاصی که از طرف سهامداران وکالت یا نمایندگی دارنددر حدود وکالت یا نمایندگی خود ، طلب کاران شرکت ، اشخاصی که طرف قرارداد یا معامله با شرکت هستند، اشخاصی که به عنوان ضامن تعهدات شرکت را ضمانت کرده اند، بانک ها و موسسات مالی که در انتشار اوراق قرضه قابل تعویض با سهام شرکت سهامی عام ، افزایش سرمایه شرکت را پذیره نویسی کرده اند، دارندگان اوراق قرضه و غیره . حقوق ذی نفع های شرکت سهامی را می توان به ترتیب ذیل بیان کرد :
1- حق درخواست تشکیل مجمع عمومی عادی
2- حق درخواست تعیین بازرس
3- حق تقاضای عزل عضو هیات مدیره
4- حق تقاضای عزل مدیر عامل
5- حق درخواست تقلیل سرمایه شرکت
6- حق درخواست انحلال شرکت
7- حق درخواست بطلان شرکت یا عملیات یا تصمیمات
8- حق درخواست تادیه دیون
9- حق درخواست تعیین مدیره تصفیه یا جانشین او
10- حق درخواست تشکیل مجمع عمومی در زمان تصفیه
11- حق مراجعه به اسناد و مدارک شرکت پس از ختم تصفیه 

ماده لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 بیان می دارد :
اساسنامه ای که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده به ضمیمه صورت جلسه ی مجمع اعلامیه ی قبولی مدیران و بازرسان جهت ثبت شرکت ها تسلیم خواهد شد.
چنانجه در مقالات پیشین درباره تشکیل شرکت سهامی عام گفته شد، شرکت سهامی عام پس از تشکیل مجمع عمومی موسس با رعایت مقررات و پس از احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبالغ و تصویب طرح اساسنامه شرکت و قبول سمت از طرف مدیران و بازرسان شرکت تشکیل شده محسوب می شود که به این ترتیب باید ادعا نمود که شخصیت حقوقی ایجاد شده است. این شخصیت حقوقی دارای خصایص و ویژگی هایی است که مهم ترین خصیصه آن این است که کوتاه مدت است به این معنا که در این وضعیت شخصیتی ایجاد شده که دارای جنبه تجاری است و باید این نوع شخصیت را از شخصیت حقوقی در قانون مدنی که منصرف به پاره ای از اموال هم می گردد مانند اموال متوفی مجزا نمود. این شخصیت میان شخصیت حقوقی در قانون مدنی و شخصیت حقوقی در قانون تجارت پس از ثبت است. این شخصیت حقوقی پیش از ثبت شرکت سهامی عام با انگیزه ثبت شرکت ایجاد شده در اداره ثبت شرکت ها است از این رو دارای اختیارات محدود است.
اما در عوض دارای مسئولیت نامحدود است چنانچه از زمان تشکیل شرکت سهامی ( بعد از امضاء صورتجلسه مجمع عمومی موسس) موسسین یا مدیران انتخاب شده پیش از ثبت شرکت اقداماتی تجاری و یا اقداماتی که موجب ورود ضرر به سهام داران گردد به صورت تضامنی مسئولیت دارند. اما پس از ثبت شخصیت حقوقی مدنی تبدیل به شخصیت حقوقی تجاری می گردد و مدیران دارای تمام اختیارات لازم در اداره شرکت و انجام معاملات تجاری می باشند.
پس ثبت شرکت سهامی عام با رعایت مقررات ماده لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت شخصیت حقوقی با دائم و طولانی مدت ( مدت تعیین شده اساسنامه ) را جایگزین شخصیت حقوقی کوتاه مدت ( از زمان تشکیل شرکت تا زمان ثبت ) می نماید که در این صورت شرکت ثبت شده دارای اختیاراتی قانونی براساس مقررات شرکت سهامی عام می باشند و می توانند از مزایای شرکت سهامی عام برخوردار شوند. اعمال اینکه حقوق و مزایا توسط هیات مدیره ای است که در حال حاضر دارای اختیارات بیشتری نسبت به گذشته ( پیش از ثبت شرکت ) داشته اند.
نکته : در ماده قانون یاد شده هیچگونه اشاره ای به شخص یا اشخاصی که مکلف به تقدیم مدارک به اداره ثبت شرکت ها می باشد نشده است معمولاَ مراجعه به اداره مزبور و پیگیری کار ثبت شرکت با هیئت مدیره منتخبین مجمع عمومی موسسین و یا نمایندگان تعیین شده در مجمع یاد شدده برای این منظور است.

    عدم اجازه ثبت شرکت و آثار آن

چنانچه در ماده 19 لایحه مذکور آمده است در صورتی که شرکت تا شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه مذکور در ماده 6 لایحه اصلاح قانون تجارت به ثبت نرسیده باشد به درخواست هر یک از موسسین یا پذیره نویسان مرجع ثبت شرکت ها که اظهارنامه به آن تسلیم شده است. گواهینامه ای حاکی از عدم ثبت شرکت صادر می نماید و گواهی صادره را به بانکی که تعهد سهام و تادیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می دارد تا موسسین و پذیره نویسان به بانک مراجعه و تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند در این صورت هرگونه هزینه که برای تاسیس شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد به عهده ی موسسین خواهد بود.
شرکت سهامی عام از زمان تشکیل و پیش از به ثبت رسیدن دارای حقوق و تعهداتی است که قانون آن را معین کرده است در نتیجه مدیران شرکت به محض انتخاب شدن و قبول سمت خود می توانند از اختیاراتی که قانون به آن ها اعطا کرده استفاده کنند زیرا وفق مواد 19 و 23 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 موسسین شرکت نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند. بنابراین موسسین می بایست رأساً برای جلوگیری از استمرار ضررهای وارده از حقی که در ماده 17 لایحه یاد شده فراهم گردیده استفاده نموده و با درخواست گواهینامه حاکی از عدم ثبت و پذیره نویسان می توانند با مراجعه به بانک مذکور تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند تا هزینه مازاد بر تاسیس شرکت گریبان گیر آن ها نگردد.
رضایت نتایجی از تجربه خوب مشتریان می باشد.


  
شرکت های خارجی برای آن که بتوانند از حقوق خود در زمینه مالکیت صنعتی حمایت نمایند، لازم است تا مقررات ایران را در این خصوص مطالعه کنند. زیرا اصولاَ این گونه اموال جهت حمایت، به ثبت نیاز دارند و آشنایی با مقررات ایران در این راستا برای صاحبان این قبیل اموال می تواند واجد اهمیت فراوان باشد.

به بیان دیگر شرکت خارجی همزمان با معرفی و فروش محصولات خود در کشور ایران تمایل دارد تا در راستای استفاده از فی المثل علامت تجاری محصول مورد نظر، حمایت های لازم را نیز به عمل آورد و بدون شک آن ها خشنود خواهند شد اگر در نظام حقوقی که حقوق مزبور مورد استفاده قرار می گیرد، تضمین های کافی برای حراست از این گونه حقوق در نظر گرفته شده باشد.
خوشبختانه در ایران اخیراً تحولات عظیمی در این رشته از حقوق ایجاد گردیده است و مصوبات جدید باعث شده تا در کشورمان حمایت های بیشتری از حقوق مالکیت صنعتی به عمل آید. در این مقاله بر اساس مقرراتی که اخیراَ به تصویب رسیده اند، به حمایت های موجود در زمینه نام های تجاری و نشانه های جغرافیایی به صورت جداگانه پرداخته خواهد شد. علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :
- مراحل ثبت نشان جغرافیایی چگونه است ؟
- خدمات تخصصی ثبت شرکت فکر برتر

نام های تجاری
نام تجاری عنوانی است که تاجر یا شرکت تجاری برای معرفی خود از آن استفاده می نماید. برای تشخیص نام تجاری از علامت تجاری لازم به ذکر است که نام تجاری نشانگر اعتبار کل یک شرکت می باشد، نه آن که به یک محصول خاص آن شرکت اشاره داشته باشد. به عنوان مثال : اگر مارک معروف خمیردندان " کرست " متعلق به شرکت " پراکتر و گرمبل " را در نظر بگیریم، " پراکتر و گرمبل " یک نام تجاری است ، حال آن که " کرست " علامت تجاری آن می باشد.
قانون تجارت در حقوق ایران، کلیه شرکت ها را مکلف نموده است تا با نام مخصوص تشکیل شوند. نام مخصوص شرکت های تجاری اصولاَ شامل دو قسمت است : یکی قسمت مربوط به نوع شرکت ، مثل " شرکت سهامی " ، " با مسئولیت محدود " ، " تضامنی " که در کلیه شرکت های از یک نوع ، یکسان می باشد و قسمت دیگر مربوط است به اسم شرکت که در هر یک از آن ها متفاوت خواهد بود.
نام های تجاری برخلاف علائم تجاری که همواره توجه قانوگذار را به خود معطوف داشته است و از سال 1310 قانونی خاص را ذیل عنوان " قانون ثبت علائم و اختراعات " به خود اختصاص داده بود، تنها در 7 ماده در باب چهاردهم قانون تجارت، مصوب 1311 بدان اشاره شده بود. طبق این قانون ثبت اسم تجاری اختیاری می باشد، مگر در مواردی که وزارت دادگستری ثبت آن را اامی نماید ؛ و در صورت ثبت ، مدت اعتبار آن 5 سال خواهد بود.

متاسفانه با وجود آن که طبق ماده 582 قانون تجارت ، وزارت دادگستری در سال 1311 مسئول تنظیم آیین نامه ای شده بود که ترتیب ثبت اسم تجاری و اعلان آن و اصول محاکمات در دعاوی مربوط به اسم تجاری را معین نماید ، اما چنین آیین نامه ای تاکنون به تصویب نرسیده است. به همین جهت در حال حاضر ثبت اسم تجاری در ایران ممکن نیست ؛ زیرا نه مقامی که باید آن را ثبت کند معلوم است و نه تشریفاتی که برای ثبت باید انجام شود. از آن جا که طبق ماده 578 قانون تجارت، اسم تجارتی فقط در صورتی حمایت می شود که به ثبت رسیده باشد، بر اساس این قانون نمی توان اسم تجاری را حمایت نمود.
با این حال به نظر می رسد که قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386، این گونه نام ها را حتی بدون نیاز به ثبت حمایت کرده است. طبق این قانون نام تجاری به معنای اسم یا عنوانی که معرف و مشخص کننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد، تعریف شده است و از آن جا که به موجب آیین نامه دفتر ثبت تجاری، کلیه بازرگانان و بنگاه های بازرگانی و شرکت های تجاری ایرانی و خارجی باید نام خود را در دفتر ثبت نمایند، ماده 47 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علایم تجاری بدون نیاز به ثبت مجدد نام های تجاری، مقرر نموده : " با رعایت قوانین و مقررات ثبت اجباری نام های تجاری، این قبیل نام ها حتی بدون ثبت، در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می شوند . "
لذا به نظر می رسد که با تصویب قانون یاد شده شرایط حمایت ملی از نام های تجاری نیز فراهم آمده است.

مضاف بر این که از آن جا که ایران جزء کشورهای عضو کنوانسیون پاریس می باشد، از این طریق نیز نام های تجاری اشخاص خارجی که کشور متبوعشان عضو این کنوانسیون می باشد، می تواند در ایران حمایت شود. طبق ماده 8 کنوانسیون پاریس :" نام تجاری بدون آنکه اامی به تسلیم اظهارنامه یا ثبت آن باشد در کلیه کشورهای اتحادیه حمایت خواهد شد چه جزء علامت صنعتی یا تجاری باشد چه نباشد ".
شایان ذکر است، طبق ماده 1 قانون سرمایه گذاری، اسامی تجاری نیز می توانند به عنوان سرمایه خارجی پذیرفته شوند؛ اما ثبت این گونه سرمایه ها به عنوان سرمایه خارجی در سازمان سرمایه گذاری به اظهارنظر و تایید وزارتخانه ذی ربط وابسته می باشد، که البته تاکنون به ندرت تقاضای ثبت این قبیل سرمایه ها مطرح گردیده است.

نشانه های جغرافیایی
نشانه جغرافیایی نشانه ای است که مبدا کالایی را به قلمرو ، منطقه یا ناحیه ای از کشور منتسب می نماید، مشروط بر این که کیفیت و مرغوبیت ، شهرت یا سایر خصوصیات کالا به طور اساسی قابل انتساب به مبدا جغرافیایی آن باشد. لازم به ذکر است که قانون نشانه های جغرافیایی برای نخستین بار در سال 1383 به تصویب رسید. طبق این قانون ، قانونگذار برای حمایت از نشانه های جغرافیایی علاوه بر ایجاد نظام خاص حمایتی از طریق ثبت نشانه های جغرافیایی به موضوع حمایت از نشانه های جغرافیایی در چارچوب حمایت در مقابل رقابت مکارانه یا نامشروع توجه نموده است. علاوه بر این قانون مزبور ، نشانه جغرافیایی را اعم از این که ثبت شده یا نشده باشد، چنان چه دارای شرایط مقرر در قانون باشد، حمایت می نماید. چنان چه نشانه ای به ثبت رسیده باشد، موجد این اماره قانونی می باشد که نشانه ثبت شده با تعریف و شرایط مقرر در قانون نشانه های جغرافیایی انطباق دارد.
ماده 7 قانون یاد شده، در خصوص ثبت نشانه جغرافیایی چنین مقرر می نماید : " اظهارنامه ثبت نشانه های جغرافیایی توسط اشخاص زیر به سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تسلیم می شود :
الف- هر شخص حقیقی یا حقوقی و همچنین گروه هایی از اشخاص که در مکان جغرافیایی مندرج در اظهارنامه به تولید کالای مذکور در آن مشغولند.
ب- هر مرجع صلاحیتدار در امر تولید، توزیع و تگذاری کالای مورد ثبت ".
بنابراین شرکت های خارجی به طور معمول می توانند به موجب بند " الف " این قانون به ثبت نشانه جغرافیایی اقدام نمایند و به نحو ممکن از مزایای مندرج در این قانون برخوردار گردند.

لازم به ذکر است که علاوه بر مقررات داخلی فوق الذکر، کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی، موافقت نامه مادرید در مورد جلوگیری از نصب نشانه های منبع غیرواقعی یا گمراه کننده بر کالا و موافقت نامه لیسبون در مورد حمایت از اسامی مبدا و ثبت بین المللی آن ها، دربرگیرنده مقرراتی در مورد نشانه های جغرافیایی می باشند و با توجه به آن که ایران عضو آن ها می باشد، می توانند مورد توجه قرار گیرند.


امتیاز کاربرانستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعالستاره غیر فعال 
یکی از خصایص اصلی حق مالکیت هر مارک و علامت تجاری وصف نسبی بودن آن است، به این معنا که حقوق ناشی از مالکیت مارک محدود به موضوع یا موضوعاتی است که علامت یا مارک انتخابی آن ها را پوشش می دهد و در اظهارنامه تقدیمی به اداره ثبت علایم تجاری یا صنعتی و یا خدماتی، اظهار و کتباَ ذکر شده است.

به تعبیر دیگر حقوق ناشی از مالکیت مارک، در قلمرو موضوع مشخص شده در اظهارنامه ای که به ثبت رسیده است مورد حمایت قرار می گیرد، همان طور که حقوق مؤلف یا حق اختراع ناظر بر اثر فکری و موضوع تالیف با موضوع اختراع است و حمایت قانونی محدود به موضوع تالیف یا اختراع خواهد بود و اگر واجد حق از حمایت مطلق برخوردار است به این معنی است که در برابر هر یا هرگونه بهره برداری از موضوع حق، صاحب تالیف یا مخترع می تواند اعتراض کرده، از تضییع حقوق خود به کمک قانون و مراجع صالح جلوگیری کند.

با این ترتیب صاحب و دارنده یک مارک یا علامت تجاری، دارای حق انحصاری بهره برداری از آن ، در ارتباط با موضوع تولیدات یا خدمات معین شده در اظهارنامه که حدود آن صریحاَ و دقیقاَ مشخص شده و به ثبت رسیده است، خواهد بود. یعنی در همین قلمرو از مارک و صاحب حقوق ناشی از مارک حمایت می شود و این حق به صورت کلی و به طور مطلق و نامحدود برای مارک وجود ندارد تا صاحب مارک بتواند در سایر موضوعات و غیرمرتبط با موضوع و قلمرو فعالیت تولیدی، توزیعی یا خدماتی به ثبت رسیده، استفاده کرده و از بهره برداری و استفاده از مارک مزبور جلوگیری کند. به طور مثال صاحب مارک آدیداس که موضوع آن کفش کتانی یا سایر کفش های ورزشی است، نمی تواند از تولید ادوکلن با آرم و مارک آدیداس که موضوع علامت ثبت شده آن تولید ادوکلن نیست، جلوگیری کند.

در حقوق فرانسه مانند حقوق ایران علائم تجاری دارای اثر نسبی است ولی در گذشته دیوان کشور فرانسه بر این عقیده بود که مالکیت علایم تجاری اثر مطلق دارد و در واقع اعتقاد قضایی بر این بود که مارک ثبت شده صرف نظر از موضوع مارک، برای صاحب آن حق انحصاری مطلق ایجاد خواهد کرد و استفاده از آن بدون رضایت صاحب مارک و اخذ مجوز به هیچ وجه ولو در موضوعات خارج از قلمرو موارد مندرج در اظهارنامه مجاز نخواهد بود. توجیه اتحادیه اروپا در حمایت مطلق از مارک اولیه، به اعتبار مارک و ارزش آن لطمه وارد خواهد کرد و افراد یا اشخاص را به اشتباه و گمراهی می کشاند و اذهان عمومی را وقتی با تولیدات نامرغوب با مارک مشهور و معروف و آرم های اصیل مواجه گردد، نسبت به محصولات و خدمات صاحب مارک دچار تردید و بدبینی می کند.

بنابراین باید از مارک استفاده کند و نباید حمایت از مارک اصیل محدود به مشابهت محصولات یا خدمات مارک تقلیدی گردد و خطر گمراه شدن اذهان عمومی و مصرف کنندگان محصولات یا خدمات مشابه، نباید معیار و ملاک حمایت از مارک اصلی باشد. توجیه مذکور منطقی به نظر می رسد، زیرا از سوء استفاده جلوگیری می شود و ضمن حفظ اعتبار صاحب مارک، از حقوق مصرف کنندگان نیز حمایت خواهد شد.

در نظام حقوقی فرانسه با توجه به مواد 1- 711 و 2- 711 قانون مالکیت فکری و صنعتی که به خصوصیات و مشخصات مارک و علامت تجاری اشاره دارند ، اصل نسبی بودن اثر حقوقی ناشی از مارک پذیرفته شده است. یعنی همان طور که معیار بررسی قانونی اظهارنامه متقاضی ثبت مارک در مراجع قانونی، محصولات یا خدمات موضوع اظهارنامه است، حمایت قانونی از مارک نیز در چهارچوب موضوع آن قرار دارد، مگر آن که مارک ثبت شده دارای خصوصیات تالیف باشد، که در این صورت، صاحب مارک تجاری، صاحب حق تالیف نیز خواهد بود و غالباَ واجد مارک تجاری، اثری ادبی ، فنی یا هنری را خلق نمی کند و فقط محصولات یا خدمات اقتصادی یا تجاری خود را معرفی و آن را از محصولات و خدمات مشابه ای که به وسیله دیگران عرضه می شود متمایز می گرداند.

در مقررات کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی مصوب 20 مارس 83 و اصلاحات بعدی از جمله ماده 10 مکرر این کنوانسیون آمده است که :
1- کشورهای عضو اتحادیه مکلفند حمایت واقعی اتباع اتحادیه را در مقابل رقابت ( غیرقانونی ) نامشروع ( رقابت مکارانه ) تامین کنند.
2- هر رقابتی که برخلاف معمول شرافتمندانه صنعت یا تجارت انجام گیرد، رقابت نامشروع تلقی می شود.
3- اعمال زیر مخصوصاَ باید ممنوع شوند.
اولاَ- هر عملی که ایجاد اشتباه به نحوی از انحاء با موسسه یا محصولات یا فعالیت صنعتی یا تجاری رقیب بنماید.
ثانیاَ- اظهارات خلاف واقع در کار تجارت به نحوی که اعتبار موسسه یا محصولات یا فعالیت صنعتی یا تجاری رقیب را از بین ببرد.
ثالثاَ- مشخصات یا اظهاراتی که به کار بردن آن در بازرگانی، موجب اشتباه عامه راجع به ماهیت ، طرز شناخت ، صفات ممیزه جنس و قابلیت استعمال و مالکیت کالا گردد.

از مفاد ماده مذکور خصوصاَ بندهای اول و سوم شق 3 آن به خوبی استباط می شود که اثر حقوقی مارک و علامت تجاری نسبی است و منحصراَ موضوعات مارک یعنی محصولات یا خدمات مربوط به مارک یا علامت ثبت شده مورد حمایت قرار خواهد گرفت.

در حقوق ایران با توجه به بندهای ه- و – ز ماده 32 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 که مقرر داشته است، علامت هایی که موجب فریب یا گمراهی اذهان عمومی و مشتریان کالا یا خدمات با آرم ها و مارک های تولیدی یا خدماتی اصلی شود، قابل ثبت نیست ، مشخص و روشن است که اثر حقوقی مارک هایی که به ثبت رسیده باشد، نسبی و منحصر به کالا یا خدمات مندرج در اظهارنامه تقدیمی متقاضی به اداره ثبت مالکیت صنعتی سازمان ثبت است و همانند مقررات فرانسه و نظر حقوق دانان فرانسوی، در حقوق ایران قانون در حق مالکیت مارک ، از اصل نسبی بودن اثر حقوقی آن پیروی کرده است و هیچ مارک یا آرمی به طور مطلق مورد حمایت قانون گذار نیست.
از انتخابتان متشکریم.
هم چنین بخوانید :
- کارکرد و مزایای ثبت علامت تجاری
- آیا خودمان می توانیم ثبت برند نماییم؟
- انتشار آگهی ثبت علامت تجاری


در حقوق مرتبط با مالکیت صنعتی شرط استفاده از این دسته حقوق منوط به ثبت آن در مرجع متولی ثبت است و درصورتیکه اظهارنامه اختراع به مرجع ثبت تسلیم نشود حقوقی ایجاد نمی شود و ثبت اختراع مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است و درصورتیکه مخترع یا مالک اختراع قبل از تسلیم اظهارنامه و ثبت آن به نحوی از انحاء آنرا افشاء نماید اعم از اینکه اختراع مورد نظر را بصورت کتبی درقالب کتاب و مقاله و… منتشر نماید یا ازطریق شفاهی، مصاحبه و شرکت درنمایشگاههای داخلی و بین المللی آنرا در معرض دید عمومی قرار دهد به منزله این است که با علم و اطلاع اقدام به افشاء آن در نزد عموم نموده و به نوعی درجهت عمومی سازی و وارد کردن این اختراع به حوزه قلمرو عمومی مالکیت اقدام کرده است.

درصورتیکه متقاضی در مهلت ارفاقی (مهلت ۶ ماهه پس ازافشا،موضوع بنده ماده۴قانون) نیز مبادرت به تسلیم اظهارنامه اختراع ننماید حق اختراع برای وی از دست رفته محسوب می شود بدین ترتیب کسانی که خواهان استفاده از نظام انحصارات ثبت اختراعات هستند ابتدا به ساکن باید این حق را به ثبت برسانند و معمولاً پس از ثبت اختراع است که مخترع (مالکان اختراع) می توانند علیه نقص کننده حق اختراع یا علیه هر شخصی که بدون اجازه او بهره برداریهای مندرج در بند الف ماده ۱۵ قانون ثبت اختراعات مصوب ۱۳۸۶ اعم از ساخت، صادرات و عرضه برای فروش، فروش و استفاده از فرآورده را انجام می دهند به دادگاه شکایت کنند.

نحوه و شرایط و زمان مناسب تسلیم اظهارنامه اختراع
برطبق ماده ۲ آئین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶ :ثبت اختراع مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است و بنابر قاعده (سیستم اولین ثبت یا اختراع FIRS TO FILE )هرکسی زودتر اظهارنامه خود را تسلیم اداره اختراع نماید حق ثبت اختراع را خواهد داشت و تاریخ و زمان تسلیم اظهارنامه معیار اولویت و تقدم او نسبت به سایرین محسوب می شود و بنابر اصل اولین تسلیم کننده اظهارنامه” شما اولین متقاضی و ثبت کننده اختراع محسوب می شوید و کسی که مدعی خلاف این اصل باشد باید دلیل و مدرک و بینه ارائه نمایدتاخلاف آنرااثبات نماید.
ومهمتر اینکه تسلیم اظهارنامه مقدم درصورت احراز شرایط و جمع بودن شرایط خاص حائز اهمیت بوده و عجله در تسلیم اظهارنامه بدون ارائه توصیف و نقشه و ادعاهای گویا و کامل نمی تواند منشاء اثر لازم وموثر باشد و چه بسا اختراعاتی که با سرعت تسلیم می شود فاقد شرایط یا پختگی لازم برای استفاده از قاعده تسلیم اظهارنامه مقدم باشد و یا اینکه شما در آینده خواستار تغییرات کلی در اختراعات خود باشید و این امرشما را با محدودیتهایی مواجه خواهدکرد و ممکن است توفیق تجاری شمار را در آینده دچار خدشه کند فلذا م با افراد مطلع و با تجربه در این زمینه، راجع به زمان مناسب برای تسلیم اظهارنامه بسیار راهگشا واثرگذارخواهد بود.

 
محتویات ومندرجات اظهارنامه اختراع
بنابر ماده ۵ آئین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات اظهارنامه ثبت اختراع باید حاوی نکات زیر باشد:
۱- اسم، شماره ملی، نشانی، کدپستی، تابعیت و سمت متقاضی و درصورتیکه متقاضی شخص حقوقی است ذکر نام، نوع فعالیت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت، تابعیت، مرکز اصلی و عندالوم هرگونه شناسه دیگر آن اامی است.

۲- اسم، شماره ملی، نشانی، کدپستی نماینده قانونی متقاضی درصورت وجود

۳- اسم، اقامتگاه و کدپستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغ ها در ایران را دارند درصورتیکه متقاضی مقیم ایران نباشد.

در بند ۳ درصورتیکه متقاضی مقیم ایران نباشد و بنابر حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس درخواست ثبت اختراع خود را ایران بنماید باید اسم، اقامتگاه و کدپستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغ ها را درایران دارند اعلام نمایند تا تصمیمات اداره در زمان مقتضی به آنها ابلاغ گردد و پرونده معطل نماند.(این بندباید توسط اشخاص غیر ایرانی تکمیل شود وبرای متقاضیان ایرانی که ابتدا به ساکن درایران تقاضای ثبت اختراع می کنندپرکردن این بنداامی نیست)

۴- اسم، نشانی و شغل مخترع درصورتیکه متقاضی شخص مخترع نباشد.
مخترع شخصی است که اختراع حاصل تلاش فکری و ذهنی اوست و حقوق اختراع ثبت شده منحصراً به او تعلق دارد اما در بسیاری از مواقع مخترعین بر طبق قرارداد استخدام یا کار معین و یا قراردادهایی ازاین قبیل اختراع را به دستور و سفارش کارفرما انجام می دهند و برطبق قرارداد فیمابین تمام یا قسمتی از حقوق مادی آن متعلق به کارفرما یا بنگاه و شرکتی است که وی را استخدام کرده است ولیکن نام مخترع (حقوق معنوی) وی محفوظ است و نام وی باید در اختراع ذکر شود فلذا درصورتیکه مخترع غیر از مالک باشد باید این بند تکمیل شود و نکته دیگر اینکه درصورتیکه افرادی به صورت مشترک اختراعی کرده باشند حقوق ناشی از اختراع مشترکاً به آنان تعلق می گیرد و درصورت تعدد متقاضیان ثبت اختراع به درخواست آنها میزان سهم هریک در گواهی نامه اختراع به تفکیک قید خواهد شد در غیراینصورت حقوق ناشی از اختراع بالسویه خواهد بود.

۵- عنوان اختراع به نحوی که اختراع ادعایی را مشخص سازد و مشتمل بر کلماتی مثل بهتر» و غیره نبوده و ترجیحاً بین ۳ تا ۱۰ کلمه باشد.
در کشورهای مختلف و خصوصاً کشور ما جستجوی بسیاری از اختراعات در بانکهای اطلاعاتی بنابر کلید واژه های عنوان اختراع انجام می پذیرد فلذا دارای اهمیت بسیاری برای ادارات اختراع و کارشناسان و استفاده کنندگان از اختراع می باشد و بدین ترتیب عنوان اعلامی باید در عین اختصار، گویا و مبین ویژگی های فنی اختراع باشد تا علاوه بر قابلیت جستجوی بهتر سوابق پییشین، موجب می شود سایر افراد از اختراع مذکور مطلع شده و بالتبع درصورت نیاز قراردادهای لازم را برای خرید و اجازه استفاده با مخترع (مالک اختراع) منعقد کنند و نکته دیگر اینکه این کلیدواژه ها نباید توصیفی و رنگ و صبغه تبلیغاتی داشته باشند و از درج عباراتی مثل بهتر، بهترین، عالیترین، زیباترین و فنی ترین خودداری شود.(ترجیحاعنوان اختراع صحیح به زبان انگلیسی نیز درج شود)

۶- تاریخ، محل و شماره اظهارنامه یا گواهی نامه اختراع در خارج، درصورت درخواست حق تقدم.
بنابه ماده ۹ قانون ثبت اختراعات مصوب ۱۳۸۶ متقاضی می تواند همراه با اظهارنامه خود، طی اعلامیه ای حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی مورخ ۱۲۶۱ هجری شمسی (۲۰ مارس ۱۸۸۳) و اصلاحات بعدی آن را درخواست نماید حق تقدم می تواند براساس یک یا چند اظهارنامه ملی یا منطقه ای یا بین المللی باشد که در هر کشور یا برای هر کشور عضو کنوانسیون مذکور تسلیم شده است و با پذیرش درخواست حق تقدم حمایتهای مذکور در کنوانسیون پاریس شامل آن خواهد بود.

کنوانسیون پاریس بر ۳ اصل
۱- رفتار ملی( )
۲- اصل استقلال( )
۳-اصل حق تقدم( ) ، استوار است.
بنابر قاعده حق تقدم  متقاضی ثبت اختراع از تاریخ تسلیم اظهارنامه یک سال حق تقدم خواهد داشت که برای ثبت اختراع به کشورهای دیگر عضو کنوانسیون پاریس مراجعه و تقاضای ثبت اختراع بنماید واگر در این اثنا اظهارنامه دیگری توسط اتباع سایر کشورهایاهمان کشور، تسلیم اداره ملی ثبت اختراع آن کشور شود، شخصی که زودتراز سایرین اظهارنامه خود را در اداره ملی یکی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس تسلیم وفایل نموده بردیگران مقدم است و اگر در این فاصله زمانی یک سال(حتی آخرین روز۱۲ماهه حق تقدم) به آن اداره ملی برای ثبت اختراع مراجعه کند نسبت به سایرین که بعداز تاریخ تسلیم اظهارنام مقدم درکشورمبدااظهارنامه تسلیم نموده اند حق تقدم خواهد داشت (رعایت این بند بیشتر مشمول اختراعاتی است که ازطرف اشخاص متقاضی غیر ایرانی برطبق کنوانسیون پاریس تقاضا می شوداست)

۷- اطلاعات مربوط به اظهارنامه اصلی درصورت تکمیلی بودن اختراع
بنابرماده ۲۵ آئین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات مصوب ۱۳۸۶ توسعه با بهبود یک اختراع می تواند موضوع اظهارنامه تکمیلی قرار گیرد مشروط بر اینکه مکمل و مبین همان اختراعی باشد که در اظهارنامه اصلی ادعا شده است در این صورت:
شماره و تاریخ اظهارنامه اصلی در اظهارنامه تکمیلی ذکر می گردد.

در بند ۴ ماده یک کنوانسیون پاریس عنوان اختراع تکمیلی یا بهبود یافته (IMPROVEMENT OF PATENT) نیز بکار گرفته شده است و در ماده ۲۵ آئین نامه نیز به این امر اشاره شده است و صدور گواهی نامه اختراع تکمیلی تابع همان مقرراتی خواهد بود که برای گواهی نامه اصلی تعیین شده است وهمچنین برابر ماده ۹آیین نامه اجرایی اظهارنامه تقسیمی باید دارای اامات اظهارنامه اصلی بوده ودر تسلیم آن نکات زیررعایت گردد:

-۱ شماره و تاریخ اظهارنامه اولیه؛
۲-در صورت درخواست حق تقدم از سوی متقاضی، ذکر شماره و تاریخ اظهارنامه
نخستین، همراه با محل حق تقدم؛
۳-اصلاح توصیف، ادعا، نقشه و خلاصه توصیف مذکور در اظهارنامه اصلی؛
۴-مدارک مربوط به پرداخت هزینه اظهارنامه های تقسیمی
تبصره- در صورت ادعای حق تقدم های متعدد برای اظهارنامه اص لی، متقاضی اظهارنامه
تقسیمی می تواند از حق تقدم یا حق تقدم هایی که از نظر موضوعی مرتبط با آن
اظهارنامه تقسیمی باشد، استفاده کند.

۸- تعداد صفحات توصیف، ادعا، خلاصه توصیف اختراع و نقشه ها،
برطبق بند ۴ ماده ۱۷ آئین نامه اجرایی قانون ثبت اختراع مصوب ۱۳۸۶:
شماره گذاری صفحات باید به عدد فارسی و به نحوی باشد که شروع قسمت توصیف اختراع با شماره یک آغاز و به ترتیب تا پایان ادعاها و خلاصه اختراع شماره گذاری شود چنانچه اظهارنامه همراه با نقشه نمودار و جدول باشد ابتدای آنها باید با شماره های جدید از یک شماره گذاری شوند.

۹- تعیین طبقه اختراع براساسطبقه بندی بین المللی اختراعات،
یکی از راهکارهای بازیابی و جستجو در سیستم اختراعات، استفاده ازسیستم طبقه بندی و دسته بندی اختراعات باتوجه به حوزه های مختلف تکنولوژیکی است و برای جستجو و بازیابی اختراعات، علاوه بر سیستم جستجو برطبق کلیدواژه (KEYWORD) سیستم دیگری که مبتنی بر موضوع ثبت اختراع(PATENT SUBJECT MATTER) است موجود می باشد و فرآیند جستجوی اختراعات در سیستم طبقه بندی، شکل تکامل یافته سیستم های پیشین است و تضمین و امنیت آن بیشتر از سیستم کلیدواژه است،درابتدا کشورهای اروپایی بین خود پایه و مبنای ایجاد یک سیستم واحد و متحدالشکل طبقه بندی بین المللی اختراعات را پایه ریزی کرده‌اند که مبتنی بر سیستم سلسه مراتبی (Hierarchical) است که براساس بخش،زیربخش، گروه و زیرگروه، حوزه های مختلف تکنولوژی بصورت سلسله مراتبی طبقه بندی می شود و این امر براساس موافقتنامه استراسبورگ که در سال ۱۹۷۱ میلادی به تصویب رسیده و پایه و سنگ بنای سیستم طبقه بندی بین المللی IPC))است انجام می شود و علیرغم اینکه کشورهای زیادی عضو این موافقتنامه نیستند ولیکن در عمل از این سیستم واحد بین المللی برای طبقه بندی اختراعات تبعیت می کنند و برای اطلاعات بیشتر می توانید به آدرس اینترنتی  بخش IPCمراجعه کنید.

 
حقوق مالکیت معنوی که از آن با عنوان حقوق مالکیت فکری نیز یاد می شود شامل حقوق مربوط به آفرینش ها و خلاقیت های فکری و ذهنی انسان در زمینه های مختلف نظیر ابداعات ادبی، هنری ، علمی ، صنعتی ، فناوری و علایم تجاری و طرح های صنعتی مورد استفاده در تولید و تجارت است.حقوق مالکیت فکری دربرگیرنده آن دسته از حقوق قانونی و علایق مکارانه است که ناشی از فعالیت های ذهنی در حوزه های هنری ، ادبی ، علمی ، صنعتی و غیره می باشد.این حقوق زمینه انتفاع مادی اثر یا خلاقیت ، ارتقاء و اشاعه ی آن را برای صاحب اثر یا خلاقیت فراهم می نماید.
انواع حقوق مالکیت فکری
حقوق مالکیت فکری ( Intellectual Property) شامل مالکیت صنعتی و حق نسخه برداری است.
1- مالکیت صنعتی Industrial Property))
مالکیت صنعتی یکی از اثرهای اختیار قانونی مخترع نسبت به استفاده ی مالی از اختراع خود و نیز اختیار قانونی استفاده از علامت و یا اسم تجارتی و یا هر نوع امتیاز است. حقوق مالکیت صنعتی شامل اختراع، علامت تجاری، طرح های صنعتی، مدل های مصرفی، اسرار تجاری، نشان جغرافیایی، مدارهای یک پارچه و غیره می باشد.
در ذیل جهت آشنایی بیشتر به توضیح راجع به آن ها می پردازیم.
_ علامت تجاری
موافقت نامه تریپس به عنوان کامل ترین قرارداد بین المللی در زمینه حمایت از مالکیت فکری در تعریف علامت تجاری می گوید :
” هرگونه علامت با ترکیبی از علائم که بتواند کالاها یا خدمات یک فعالیت را از کالاها یا خدمات فعالیت های دیگر متمایز گرداند، علامت تجاری به شمار خواهد آمد. چنین علامتی، به ویژه کلمات شامل اسامی مشخص ، حروف ، اعداد ، عناصر تصویری و ترکیبی از رنگ ها و همین طور هرگونه ترکیبی از این علائم واجد شرایط برای ثبت به عنوان علامت تجاری خواهد بود . ”
با توجه به موافقت نامه تریپس هرچیز که بتواند کالاها یا خدمات فعالیت را از هم متمایز کند می تواند به عنوان علامت تجاری ثبت شود.
در برخی از نظام های حقوقی ثبت اصوات نیز به عنوان علامت تجاری امکان پذیر است. حتی عطر و بو نیز در صورتی که متمایز کننده یک کالا از دیگر کالاها باشد می تواند به عنوان علامت تجاری ثبت شود. ( مساله ای که در قوانین آمریکا به آن پرداخته شده است) .
لازم به توضیح است، در حقوق ایران ، اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی، از ثبت اشکال کالاها ، اصوات و عطرها به عنوان علائم تجاری خودداری می کند. در کشور ما ، وفق بند الف و ب ماده 30 قانون جدید ثبت علائم مصوب 1386 ، تنها ثبت علائمی پذیرفته است که قابل روئت باشد .
_ ثبت نشان جغرافیایی
نشان جغرافیایی نشانه ای است که بر روی کالاهایی که دارای یک منطقه جغرافیایی خاص بوده و کیفیت و شهرت آن به واسطه منطقه جغرافیایی می باشد، به کار می رود. به طور عام ، یک نشانه جغرافیایی شامل نام و محل منشاء کالاهاست.
در زمینه حمایت از نشان های جغرافیایی، وایپو تعدادی از معاهدات بین المللی را اداره می کند که به طور جزیی یا کلی به حمایت از نشانه های جغرافیایی می پردازند. ( بویژه کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی ، و معاهده لیسبون برای حمایت از اسامی مبدا و ثبت بین المللی آن ها ) بعلاوه کشورهای عضو وایپو و سایر کشورهای ذینفع در جلسات وایپو راه های جدید برای ارتقاء حمایت بین المللی از نشانه های جغرافیایی را دنبال می کنند.
_ ثبت اختراع
اختراع عبارت است از ابداع یا کشف یک وسیله یا ابزار جدید و ابتکاری برای تحصیل یک نتیجه یا محصول صنعتی و کشاورزی و به دست آوردن راه حلی جدید در زمینه تکنولوژی و مسائل فنی و فناوری یا ابداع یک محصول تازه صنعتی یا کشاورزی و امثال آن .
به موجب قوانین ثبت علائم تجاری و اختراعات، ثبت اختراع در ایران اختیاری است ولی اختراع در صورتی مورد حمایت قرار می گیرد که طبق شرایط مندرج در این قانون به ثبت رسیده باشد.
سیستم ثبت اختراع در ایران ، اعلامی است.بنابراین ،هر کس مدعی یکی از امور ذیل باشد می تواند تقاضای ثبت نماید:
1- ابداع هر محصول صنعتی جدید
2- کشف هر وسیله جدید یا اعمال وسایل موجوده به طریق جدید برای تحصیل یک نتیجه یا محصول صنعتی یا فلاحتی.
مدت حق استفاده انحصاری از اختراع در همه کشورها به یک اندازه نیست و اغلب بین 16 الی 20 سال است.به موجب قوانین ایران ، مدت اعتبار ورقه اختراع به تقاضای مخترع می تواند 10،15 یا حداکثر 20 سال باشد و مدت مزبور صراحتاَ در ورقه اختراع قید می گردد.در چنین صورتی مخترع یا قائم مقام قانونی او حق انحصاری ساخت یا فروش اعمال یا استفاده از اختراع خود را خواهد داشت.
2- حق نسخه برداری (Copy Right)
حق نسخه برداری شامل خلق آثار ادبی و هنری نظیر نظم ، نثر ، تئاتر ، نمایشنامه ، نقوش ، صنایع هنری ، موسیقی ، عکس ، مجسمه ، فیلم و نوارها و لوح های فشرده صوتی و تصویری است.
علاوه بر تقسیم بندی کلی فوق ، ماده 2 کنوانسیون موسس سازمان جهانی مالکیت فکری (WIPO.1967) مالکیت فکری را مشتمل بر موارد زیر می داند:
1- قبول یا شرکت در مدیریت هر گونه توافق بین المللی که به منظور بالا بردن حمایت از مالکیت فکری باشد.
2- تشویق انعقاد قراردادهای بین المللی مربوط به ارتقاء حمایت از مالکیت فکری
3- پیشنهاد همکاری به کشورهایی که خواهان کمک های حقوقی – فنی در زمینه مالکیت فکری اند.
4- پیشنهاد همکاری به کشورهایی که خواهان کمک های حقوقی-فنی در زمینه مالکیت فکری اند.
5- تسهیل خدمات ، حمایت بین المللی مالکیت فکری و در صورت وم اقدام به ثبت در این زمینه و انتشار اطلاعات مربوط به آن ها
همچنین بهره گیری از روش ها و ابزارهایی نظیر مذاکره ، عقد پیمان نامه ، ارائه مساعدت های فنی و حقوقی و تهیه و تدوین ، تصویب و اجرای قوانین و مقررات مربوط به حمایت از حقوق مالکیت فکری در کشورهای مختلف جهان نیز در زمره وظایف این سازمان می باشد.
سازمان جهانی مالکیت معنوی که قریب به 0 کشور را به عضویت خود پذیرفته تا به حال خدمات فنی و حقوقی زیادی را نصیب اعضا نموده است که سیستم جهانی ثبت علائم تجاری و طرح های صنعتی ، ثبت ابداعات و اختراعات ، مبدا جغرافیایی ، دانش بومی و سنتی و آیین های فلکوریک از جمله آن ها محسوب می شوند.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.

 
به موجب ماده 116 قانون تجارت :  شرکت تضامنی، شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود . اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.
هر قراری که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث، کان لم یکن خواهد بود. به طور خلاصه در شرکت تضامنی سه اصل ذیل باید رعایت شود :
شرکت تضامنی وقتی می تواند تشکیل شود که شرکا اهلیت و رضایت داشته باشند ، موضوع شرکت – که البته باید تجاری باشد – معین باشد و مخالف قانون نباشد. به موجب ماده 116 ق. ت ، موضوع شرکت می تواند منحصر باشد به یک عمل تجاری یا اعمال تجاری مختلف. در نهایت باید توجه داشت که چون مدیران شرکت تضامنی وکیل تلقی می شوند ( ماده 121 ق. ت ) ، اختیارات و مسئولیت های آن ها همان است که در شرکتنامه یا اساسنامه شرکت قید شده و شرکا بر آن توافق کرده اند.
در شرکت تضامنی – همانند سایر شرکت های دیگر – می بایست جهت معامله مشروع باشد و قرارداد شرکت با نظم عمومی مخالفت نداشته باشد . علاوه بر این ، تحقق شرایط خاص قرارداد شرکت ( تجاری ) نیز لازم است تا شرکت تضامنی بتواند تشکیل شود.
برای تشکیل شرکت تضامنی شرکا باید شرکت نامه تنظیم و امضا شود.شرکت نامه می بایست مطابق قانون تنظیم شده باشد.در شرکت نامه باید نام، نوع، موضوع، مرکز اصلی، نشانی کامل شرکت و همچنین اسامی شرکا یا موسسین و شماره شماسنامه و محل اقامت آن ها، سرمایه شرکت اعم از نقدی و غیرنقدی، میزان سهم الشرکه شرکا،نحوه تقسیم سود و زیان و فسخ شرکت و… قید شده باشد.(مطابق نمونه چاپی اداره ثبت شرکت ها)  به موجب ماده 195 ق.ت شرکت نامه باید به صورت سند رسمی تنظیم گردد.معمولاَ در هنگام تاسیس، اساسنامه ای که در واقع آیین نامه داخلی شرکت است توسط موسسین تنظیم می گردد.
در تشکیل شرکت تضامنی ، رعایت شرایط ذیل ضروری است :

حداقل تعداد سهامداران شرکت تضامنی
حداقل تعداد سهامداران جهت ثبت یک شرکت تضامنی 2 نفر و حداکثر بدون محدودیت می باشد.

حداقل سرمایه شرکت تضامنی
ماده ی 1 قانون تجارت  ، سرمایه ی شرکت تضامنی را به دو صورت نقدی و غیر نقدی پذیرفته است ،ولی به منظور تشکیل شرکت باید کل سرمایه ی نقدی تادیه شده و سرمایه غیر نقدی تقویم و تسلیم شده باشد. این تقویم سرمایه غیرنقد باید با رضایت تمام شرکا باشد (ماده 122 ق.ت) و چنانچه سهم الشرکه غیرنقدی کمتر از قیمت واقعی خودش تقدیم شود شرکا به ضرر خود اقدام کرده اند به این علت جزء رضایت شرکا شرط دیگری برای این تقویم وجود ندارد.

حداقل تعداد مدیران و بازرسین
حداقل یک نفر مدیر از بین شرکا یا دیگران
داشتن بازرس اامی نمی باشد اما می تواند بازرس داشته باشد.

نام شرکت تضامنی
مطابق ماده 116 قانون تجارت،شرکت تضامنی تحت اسم مخصوصی” تشکیل می شود. در اسم شرکت تضامنی باید عبارت شرکت تضامنی” و حداقل اسم یک نفر از شرکاء ذکر شود. در صورتیکه اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل ” و شرکا” یا ” و برادران” یا ” و پسران” قید شود.(ماده 117) ماده اخیر، در واقع یکی از خصایص ویژه شرکت تضامنی را بیان می کند که در آن،شرکا تحت نام جمعی” متعهد می شوند.

ساختار مدیریتی شرکت
شرکت تضامنی دارای مدیر یا مدیران است.

دوره انتخاب مدیران
دوره انتخاب مدیران و مدیر عامل بدون محدودیت می باشد. در صورت داشتن بازرسین دوره انتخاب آن ها حداکثر یک سال می باشد.


 
یکی دیگر از شرکت های تجاری ، شرکت مختلط غیرسهامی است. این شرکت ترکیبی است از شرکت تضامنی و شرکت با مسئولیت محدود. با این توضیح که یک یا چند نفر از شرکا در قبال اشخاص ثالث دارای مسئولیت تضامنی اند و عده ای دیگر از شرکا، مسئولیتشان محدود به آورده آن هاست. در حقوق ما، هیچ یک از شرکای این شرکت ، چه ضامن و چه غیرضامن ، تاجر تلقی نمی شوند. به علاوه شرکای غیرضامن ، به عنوان شریک ، نه حق اداره کردن شرکت را دارند و نه اداره امور شرکت از وظایف آنان به شمار می رود. ماده 141 قانون تجارت ، شرکت مختلط غیر سهامی را این گونه معرفی می نماید :
شرکت مختلط غیرسهامی ، شرکتی است که برای امور تجاری ، تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود ، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن ، مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذاشته و یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت ( شرکت مختلط ) و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود.
نکته : بهتر است کلمه ” غیر سهامی ” نیز در آن ذکر شود تا تمیز آن از شرکت مختلط دیگر آسان باشد.

تشکیل شرکت مختلط غیرسهامی
شرکت مختلط غیرسهامی ، حداقل از دو نفر شریک تشکیل می شود که یکی از آن ها دارای مسئولیت تضامنی و دیگری دارای مسئولیت محدود است. لازم نیست هیچ یک از شرکا اهلیت تجاری داشته باشند و همان طور که گفته شد، هیچ یک از آن ها تاجر محسوب نمی شوند. بنابراین، یک شخص حقوقی غیر تاجر ( سازمان دولتی دارای شخصیت حقوقی مستقل ) می تواند شریک در یک شرکت مختلط باشد.
قانون تجارت برای تشکیل سرمایه شرکت حداقلی معین نکرده است و بنابراین ، سرمایه شرکت می تواند هر مبلغی باشد. علت این امر این است که شرکت دارای شریک تضامنی است و شریک تضامنی تا دینار آخر دارایی خود مسئول پرداخت دیون شرکت است. به همین دلیل ، شریک ضامن اصولاَ می تواند فقط فعالیت خود را به شرکت بیاورد، هر چند در عمل همیشه مبلغی پول یا مال دیگر را به عنوان آورده به شرکت می آورد.

اداره شرکت مختلط غیرسهامی
به موجب ماده 144 قانون تجارت : اداره شرکت مختلط غیرسهامی به عهده شریک یا شرکای ضامن می باشد و حدود اختیار آن ها همان است ، که در مورد شرکای تضامنی مقرر است. و نیز به موجب ماده 145 قانون تجارت : شریک با مسئولیت محدود ، نه به عنوان شریک ، حق اداره کردن شرکت را دارند ، نه اداره امور شرکت از وظایف اوست. بنابراین ملاحظه می شود که مدیریت شرکت های مختلط غیرسهامی به عهده شریک یا شرکای ضامن است و شرکای با مسئولیت محدود از اداره کردن چنین شرکتی ممنوع هستند.
برخی از وظایف مدیران شرکت های مختلط غیرسهامی به قرار ذیل است : به ثبت رسانیدن شرکت در اداره ثبت شرکت ها ( ماده 195 قانون تجارت ) و پیگیری مراتب تا انتشار آگهی تاسیس شرکت برای اطلاع عموم ، اجرای مفاد شرکت نامه و اساسنامه و مصوبات شرکا در مواردی که تراضی تمامی شرکا ضروری است ، نظارت بر گردش امور مالی شرکت ، تهیه ترامه و حساب سود و زیان سال مالی قبل ، منظور نمودن هر ساله یک بیستم از سود خالص شرکت به عنوان اندوخته قانونی ، تقسیم سود قابل تقسیم در پایان سال مالی شرکت و انجام کلیه امور و نمایندگی های مربوط به شرکت طبق مقررات قوانین تجارت و قوانین مالی و مفاد شرکت نامه و اساسنامه.

مدارک لازم برای ثبت شرکت:
1- یک نسخه مصدق از شرکت نامه
2- یک نسخه مصدق از اساسنامه (اگر باشد)
3- اسامی شرکت یا شرکای ضامن که سمت مدیریت دارند.
بعد از ثبت شرکت مختلط غیر سهامی، می بایست خلاصه ای از شرکتنامه در رومه ی رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار درج گردد.


 
علایم تجاری برای معرفی و جهت تمییز و تشخیص همه انواع محصولات و کالاهایی که وسیله تاجر یا یک کارخانه عرضه یا تهیه می شود مورد استفاده قرار می گیرد . از جهت اقتصادی و بازاریابی علامت صنعتی و تجاری جایگاه ویژه ای دارد . با توجه به همین علایم است که خریداران و مصرف کنندگان کالای مورد نظر خود را انتخاب می نمایند.
نظر به اهمیت بسزای علائم تجاری، مارک ها و علائم تجاری ثبت شده ، از طریق قوانین داخلی کشورها مورد حمایت کامل قرار می گیرند تا مورد تقلید و در تولید محصولات مشابه قرار نگیرند و از آن ها سوء استفاده نشود. البته دارندگان علائم تجاری این نکته را باید در نظر داشته باشند که ثبت علائم تجاری تاریخ انقضا دارد. ذیلاَ به بررسی بیشتر این موضوع می پردازیم. شایان ذکر است خوانندگان محترم علاوه بر مطالعه این نوشتار می توانند به مقالات ذیل نیز مراجعه نمایند :

- تمدید ثبت علامت تجاری
- مدت اعتبار برند و علامت تجاری ثبت شده
- هزینه ثبت برند

• مدت اعتبار علامت تجاری و تمدید ثبت آن
علامتی که در دفتر ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی ثبت می شود از تاریخ تسلیم اظهارنامه مورد حمایت است و مدت اعتبار علامت ثبت شده ده سال است اما صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او می تواند تا شش ماه پس از انقضای مدت اعتبار آن هر ده سال یکبار تجدید ثبت نماید در این صورت حق استعمال انحصاری ده سال با صاحب علامت خواهد بود و به همین طریق هم با تجدید ثبت حق مزبور برای ده سال دیگر تضمین می شود . تقاضای تجدید ثبت علامت باید در دو نسخه تنظیم و به امضای صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او برسد و نمونه علامت در روی آن الصاق شود.
تمدید ثبت علامت تجاری دنباله ثبت اصلی در دفتر ثبت می شود و گواهی نامه تمدید ثبت صادر و تسلیم مالک علامت یا نماینده قانونی وی می شود. گواهی نامه تمدید ثبت شامل مندرجات گواهی نامه اصلی با انجام تغییرات لازم و نیز مدت اعتبار و تاریخ انقضای آن خواهد بود.
در زمان تمدید تقاضای علامت تجاری مالک آن می تواند تقاضای کاهش طبقه محصول خود را داشته باشد. هر گاه در موقع تجدید ثبت، تغییری در علامت داده شود مقررات مربوط به تغییرات از هر حیث باید کاملاَ رعایت گردد. در واقع، هر گونه تغییر در علامت و مارک ثبت شده و یا توسعه و گسترش لیست تولیدات ، اعم از صنعتی و کشاورزی یا افزایش موضوعات خدماتی و افزودن طبقه یا طبقات کالا با درخواست جدید انجام پذیر است که نیاز به بررسی های لازم نیز دارد.
تجدید ثبت در صورتی که تغییری در علامت داده نشده باشد محتاج به آگهی نیست هر گاه مدت اعتبار علامت منقضی شده باشد ثبت آن از طرف صاحب علامت یا دیگران تابع کلیه مقررات و تشریفات مربوط به ثبت علایم خواهد بود. اشخاص ذینفع می توانند در ظرف سی روز از تاریخ نشر آگهی مربوط اعتراض خود را تسلیم نمایند.

برای تمدید علامت تجاری مدارک زیر مورد نیاز است :
برای اشخاص حقوقی :
- ارائه رومه آخرین تغییرات اعضای هیئت مدیره ( دارندگان حق امضا )
- تصویر شناسنامه و کارت ملی دارندگان حق امضا
- ارائه اصل یا تصویر تصدیق ثبت شده
- مهر و امضاء وکالتنامه
برای اشخاص حقیقی :
- تصویر شناسنامه و کارت ملی مالک علامت
- ارائه اصل یا تصویر تصدیق ثبت شده در دو نسخه
- مهر و امضاء وکالتنامه

مراحل تمدید ثبت علامت تجاری به قرار ذیل است :
- مراجعه به پایگاه اینترنتی مالکیت صنعتی
- انتخاب گزینه ثبت انواع درخواست ( رفع نقص، پرداخت حق الثبت ، تمدید ، انتقال و . )
- درج شماره اظهارنامه و رمز
- انتخاب موضوع تقاضا ( درخواست تمدید )
- وارد نمودن متن درخواست و ثبت اطلاعات خواسته شده
- افزودن ضمایم اجباری
- بازبینی اطلاعات و تایید اطلاعات
- پرداخت هزینه و اخذ شماره مکانیزه
- بررسی تقاضا توسط کارشناس مربوطه ( چنانچه در اطلاعات وارد شده ایراد و نقصی وجود نداشته باشد ، از شما دعوت می شود تا به همراه اصل مدارک به صورت حضوری به اداره مراجعه نمایید ) .
- صدور گواهی نامه تمدید علامت تجاری و تسلیم آن به متقاضی

• هزینه تمدید ثبت علامت تجاری
برای تمدید تقاضای علامت تجاری ابتدا باید هزینه آن پرداخت گردد. هزینه تمدید علامت تجاری دقیقاَ مانند ثبت علامت تجاری جدید می باشد با این تفاوت که هزینه چاپ رومه رسمی از آن کم می شود چون همان طور که گفتیم ، برای تمدید نیازی به آگهی رومه نیست و هر آنچه که 10 سال گذشته به ثبت رسیده عیناَ برای 10 سال آینده به تمدید خواهد رسید.
از همراهیتان سپاسگزاریم.


اساسنامه مجموعه ای از مقررات حاکم بر روابط سهامداران، شرکاء و مدیران و بازرسان شرکت است که موسسان طرح آن را مطابق مقررات قانون تجارت تنظیم می کنند که پس از طی تشریفات قانونی و تصویب مجمع عمومی موسس ، کلیه صاحبان سهام مم به رعایت مفاد آن خواهند بود.

تهیه و تنظیم اساسنامه بسته به نظر و سلیقه موسسان شرکت است. برخی، اساسنامه های دقیق و مفصل را ترجیح می دهند و بعضی به اختصار برگزار می کنند. اما هر قدر اساسنامه دقیق تر باشد اداره شرکت و وظایف و اختیارات مجامع عمومی و مدیران و بازرسان واضح خواهد بود ، ولی چون پیش بینی کلیه نکات در اساسنامه غیرمقدور است در پایان کلیه اساسنامه ها ماده ای پیش بینی می شود که مقرر می دارد تمامی موضوعاتی که در اساسنامه پیش بینی نشده است، تابع مقررات قانون تجارت و قوانین مربوطه خواهد بود.
نکات یازدگاه ای که ذیلاَ گفته خواهد شد، اصولی است که طبق قانون باید در اساسنامه هر شرکت سهامی پیش بینی شود. به موجب ماده 82 قانون تجارت عدم رعایت این نکات باعث بطلان شرکت بوده و شرکت های سهامی که این نکات را رعایت نکنند از درجه اعتبار ساقط می باشند.

1- اسم و مرکز اصلی شرکت

نام شرکت سهامی معرف شخصیت حقوقی جدیدی است که به وجود می آید. به موجب تبصره ماده 4 لایحه ، " در شرکت های سهامی عام عبارت " شرکت سهامی عام " و در شرکت سهامی خاص عبارت " شرکت سهامی خاص " باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.
اشخاص حقوقی نیز باید دارای اقامتگاه مشخصی باشند. تعیین اقامتگاه در اساسنامه شرکت اجباری است.

2- موضوع شرکت

. موضوع فعالیت هر شرکت که در بند ۲ اساسنامه آن قید می گردد، نشان دهنده هویت و اهدافی است که آن شرکت برای آن منظور تشکیل شده است. شخص حقوقی فقط درباره موضوعاتی می تواند عمل کند که در موضوع شرکت تصریح شده باشد . قانون تجارت ایران موضوع شرکت های سهامی را محدود نکرده است و اصولاَ هر شرکتی می تواند در اساسنامه موضوع عملیات خود را به طور وسیع یا محدود تعیین کند .

3- مدت شرکت در صورتی که شرکت برای مدت معینی تشکیل شده باشد.

به موجب قانون تجارت ایران ، تعیین مدت شرکت در صورتی که شرکت برای مدت معینی تشکیل شده باشد لازم و ضروری است. در مواردی که شرکت برای مدت معینی تشکیل می گردد ، ممکن است با تصمیم مجمع عمومی فوق العاده شرکت مدت آن تمدید شود.
4- مقدار سرمایه شرکت و مقدار قیمت سهام
شرکت سهامی شرکت سرمایه است و اعتبار آن بسته به میزان سرمایه آنست. سرمایه شرکت ممکن است به صورت نقدی یا غیرنقدی تحویل شرکت شود و در صورت اخیر سرمایه غیرنقدی باید تقویم شود و میزان آن معلوم گردد. زیرا سرمایه شرکت چه به صورت نقدی و چه به صورت غیرنقدی به پول رایج کشور تعیین می گردد و در اساسنامه ذکر می شود.

 




همچنین سهم عبارتست از سندی که معرف یک قسمت از سرمایه شرکت است. هر سهم دارای قیمت اسمی است که روی آن ذکر می شود و اغلب اوقات قیمت اسمی با قیمت حقیقی سهم تفاوت دارد.
5- نوع سهام ( سهام با اسم یا بی اسم ) عده هر نوع از سهام و تعیین اینکه سهام با اسم یا بی اسم به چه شکل ممکن است به هم تبدیل شوند در صورتی که این تبدیل اساساَ پذیرفته شده باشد.
یکی از فواید بزرگ شرکت های سهامی اینست که سرمایه شرکت به سهام تقسیم می شود و سهام که به صورت اوراق بهادار صادر می شود به سهولت قابل نقل و انتقال و خرید و فروش می باشد.
شرکت های سهامی ممکن است دارای سهام مختلف باشد. قانون تجارت ایران در ماده 23 صراحتاَ دو نوع سهم را ذکر می کند. سهام با اسم و سهام بی اسم. ولی در ماده 35 مقرر می دارد که : هر شرکت سهامی می تواند به موجب رای مجمع عمومی ، سهام ممتازه ترتیب داده که نسبت به سایر سهام رجحان و مزایایی داشته باشد، ولی ایجاد این نوع سهام مشروط است به اینکه اساسنامه شرکت چنین اقدامی را تجویز کرده باشد.
به طور کلی سهام شرکت های سهامی را می توان به انواع ذیل تقسیم نمود :
سهم بانام و سهم بی نام – سهم در مقابل آورده نقدی و سهم در مقابل آورده غیرنقدی – سهم عادی و سهم ممتازه – سهم سرمایه و سهم انتفاعی و سهم موسس
تبدیل سهام از بانام به بی نام و بالعکس ، بعضاَ در اساسنامه پیش بینی می گردد، لکن این امر عموماَ در مجمع عمومی فوق العاده به تصویب می رسد.

6- برگ قرضه

شرکت های سهامی علاوه بر سهام ، برگ های قابل معامله دیگری نیز صادر می نمایند که برگ قرضه نامیده می شود. برگ قرضه عبارتست از برگ قابل معامله که در مقابل قرضه به مدت قابل ملاحظه صادر و به قطعات نسبتاَ کوچکی تقسیم شده است.
شکل و فرم برگ قرضه اغلب مانند سهام شرکت هاست . انتشار برگ قرضه در مواردی که شرکت موقتاَ احتیاج به سرمایه بیشتری دارد ، برای آن بسیار مفید است. زیرا با وجود آنکه انتشار برگ قرضه موجب هزینه ثابتی بابت پرداخت سود آن برای شرکت می گردد، ولی چون سهام جدید منتشر نمی شود منافع شرکت بین عده محدودتری تقسیم شده و در نتیجه به هر یک از صاحبان سهام مبلغ زیادتری سود تعلق خواهد گرفت.
7- عده سهامی که مدیران شرکت باید به صندوق شرکت بسپارند.
مدیران شرکت های سهامی باید از بین شرکاء انتخاب شوند.بنابراین مدیران شرکت باید صاحب سهم در شرکت باشند و برای آنکه احساس مسئولیت بیشتری نکنند و تضمینی به شرکت بسپارند، ماده 52 قانون تجارت مقرر می دارد : " مدیران باید یک عده سهامی را که به موجب اساسنامه مقرر است دارا باشند. این سهام برای تضمین خساراتی است که ممکن است از اعمال اداری مدیرها مشترکاَ یا منفرداَ به شرکت وارد شود. سهام مذکور با اسم بوده و قابل انتقال نیست و به وسیله مهری که روی آن ها زده می شود غیرقابل انتقال بودن آن ها معلوم و در صندوق شرکت ودیعه خواهد ماند " .
به طوری که ملاحظه می شود قانون تعداد سهامی را که مدیران باید در صندوق شرکت ودیعه گذارند ، معین نکرده است ، بنابراین لازم است این تعداد در اساسنامه شرکت تصریح شود.
8- مقررات راجع به دعوت مجمع عمومی و حق رای صاحبان سهام و طریقه شور و اخذ رای
در شرکت های سهامی صاحبان سهام که شرکاء شرکت هستند ، به طور انفرادی حق مداخله در امور شرکت را ندارند . ولی قانون پیش بینی نموده است که صاحبان سهام برای اعمال حقوق خود باید مجمع عمومی تشکیل بدهند و کلیه پیشنهادات هیات مدیره به تصویب مجمع عمومی برسد و بعدها نیز تصمیمات و عملیات آن ها به وسیله ترامه شرکت به تایید آن ها برسد.
در مواقع عادی که اختلافاتی بین صاحبان سهام و هیئت ها وجود ندارد، قانون طرز دعوت و تعیین اکثریت و طریقه شور و اخذ رای را به اختیار شرکت گذاشته و در بعضی مواقع نیز مقرراتی پیش بینی نموده است که به عنوان حداقل شرایط باید در نظر گرفت. بنابراین لازم است اساسنامه شرکت راجع به این موضوعات پیش بینی های لازم را بکند تا بعداَ اختلافی بین صاحبان سهام رخ ندهد.
9- مطالبی که برای قطع آن در مجمع عمومی اکثریت مخصوصی لازم است.
تمامی مواردی که در مجامع عمومی مورد بررسی قرار می گیرد اهمیت واحد ندارند و باید بین آن ها تفاوت قائل شد. مثلاَ تصمیماتی که برای عملیات عادی شرکت اتخاذ می شود با تصمیماتی که اصول شرکت را تغییر می دهد تفاوت دارد.
در مورد تصمیمات عادی صاحبان سهام تابع اکثریت مطلق هستند. ولی در مورد تصمیماتی که اصول و اساس شرکت را تغییر می دهد گرچه طبق مقررات قانون مدنی موافقت کلیه شرکاء لازم است، قانون تجارت در ماده 74 برای تصمیمات مربوط به امتداد مدت شرکت یا انحلال آن قبل از موعد و هر نوع تغییر در اساسنامه شرکت حد نصاب و اکثریت بیشتری را لازم دانسته است. ولی اساسنامه شرکت می تواند تصمیمات دیگری را منوط به حصول حد نصاب و اکثریت بیشتری کند یا اینکه حد نصاب و اکثریت پیش بینی شده در قانون را زیادتر نماید. به این جهت این موضوع باید در اساسنامه تصریح گردد. معمولاَ اساسنامه شرکت ها مجامع عمومی را به دو نوع تقسیم می کنند : مجامع عمومی عادی و مجامع عمومی فوق العاده و اختیارات و وظایف و طرز تشکیل و اتخاذ تصمیم را در هر یک از مجامع مزبور دقیقاَ معین می نمایند.
10- طرز ترتیب صورتجلسات سالیانه و رسیدگی به آن و همچنین اصولی که برای حساب منافع و تقسیم آن باید رعایت شود.
شرکت سهامی برای جلب نفع تشکیل شده و عملیات آن تجاری می باشد. بنابراین باید دارای دفاتر منظم بوده و در پایان هر سال ترامه و حساب سود و زیان خود را تنظیم کند. با توسعه امور دفترداری و حسابداری مخصوصاَ از لحاظ قوانین مالیاتی، شرکت ها امروزه مجبور به متابعت از بعضی اصول و روش های متداول می باشند. ولی اساسنامه می تواند روش و طرز دفترداری و حسابداری معینی را که مخالف قانون نباشد، پیش بینی کند و علاوه بر آن طرز تقسیم منافع و ذخایری که باید منظور گردد را تعیین نماید.
11- طریق تغییر اساسنامه
در زمان حیات شرکت ممکن است اساسنامه شرکت تغییرات و اصلاحاتی را ایجاب کند. چنانچه اساسنامه طرز تغییر آن را معین ننماید ممکن است چنین تعبیر شود که مجمع عمومی حق تغییر آن را ندارد. به هر حال چون تغییر اساسنامه در روابط شرکاء و طرز همکاری آنان و منظوری که از شرکت داشته اند تاثیر عمده دارد و اساس شرکت را تغییر می دهد، ماده 74 قانون تجارت تصویب تغییرات اساسنامه را منوط به مجمع عمومی کرده است که در اصطلاح حقوق تجارت ، مجمع عمومی فوق العاده نامیده می شود و حد نصاب و اکثریت زیادی پیش بینی کرده و در مواقعی که عده حاضران در مجمع عمومی در مرتبه اول به حد نصاب کافی نرسد طرز دعوت مجمع را برای نوبت های دوم و سوم تابع تشریفات مخصوصی نموده است.
همچنین بخوانید :
- تفاوت اساسنامه و شرکتنامه در چیست ؟
جهت مشاوره و اقدام به ثبت شرکت با ما تماس بگیرید.


 
ورشکستگی یا توقف عبارت است از عجز از پرداخت دیون بدهکار که در گذشته در حقوق ایران، تنها در مورد تاجر مصداق داشت اما پس از تصویب قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب 1370 در یک مورد خاص ( اتحادیه های تعاونی ) به اشخاص غیرتاجر نیز تسری پیدا کرد.
مطابق ماده 412 قانون تجارت : " ورشکستگی تاجر یا شرکت تجاری در نتیجه توقف از تادیه وجوهی که بر عهده اوست حاصل می شود." و مراد از وقفه در امور تجارت عجز تاجر یا شرکت تجاری است از تادیه دیون و تعهدات خود و بالفرض اگر تاجر یا شرکت تجاری سرمایه او کمتر از دیون وی باشد، ولی بتواند به وسیله اعتباری که دارد تعهدات خود را ایفا نماید، چنین تاجر یا شرکت تجاری متوقف شناخته نمی شود ".
لازم به توضیح است، حکم ورشکستگی حکم اعلانی و اطلاع رسانی دارد. معمولاَ در رومه رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار محل اقامت ورشکسته، اعلان می شود . بدین معنی که اثر حکم نه محدود به طرفین دعوی، که برای هر کس معتبر است و بایستی به اطلاع کلیه اشخاص ذی نفع برسد، تا اقدامات لازم را برای حفظ منافع خود معمول دارند. تا زمانی که دادگاه حکم ورشکستگی را صادر نکرده است، ورشکستگی تاجر مسلم نیست. جریان امور تصفیه ورشکستگی منوط به صدور حکم ورشکستگی است. دادگاه در حکم خود موارد ذیل را درج می کند : تعیین تاریخ توقف، اجرای موقت حکم ، عضو ناظر ، مدیر تصفیه، مهر و موم اموال ورشکسته و صدور قرار توقیف تاجر ورشکسته
صدور حکم ورشکستگی وضعیت جدیدی راایجاد می کند که نسبت به تاجر یا شرکت ورشکسته ، طلبکاران و بدهکاران آن ها و نیز نسبت به قراردادهای تاجر، دارای اثر است. بدین ترتیب معاملات تاجر ورشکسته قبل از تاریخ توقف و از تاریخ توقف تا صدور حکم ورشکستگی بررسی خواهد شد.

معاملات تاجر ورشکسته قبل از تاریخ توقف
این گونه معاملات، علی الاصول صحیح تلقی می شوند و طلبکاران تاجر ورشکسته نمی توانند متعرض آن شوند، چون اصل صحت معاملات پشتیبان چنین معاملات هست. اما در برخی موارد به موجب قانون برخی از این معاملات باطل و قابل فسخ هستند :
1- " اگر در محکمه ثابت شود که معامله به طور صوری یا مسبوق به تبانی بوده است آن معامله خود به خود باطل، عین و منافع مالی که موضوع معامله بوده مسترد و طرف معامله اگر طلبکار شود جزء غرما حصه ای خواهد بود" ( ماده 426 قانون تجارت ).
2- " هرگاه . ثابت شود تاجر متوقف، قبل از تاریخ توقف خود برای فرار از ادای دین یا برای اضرار به طلبکارها، معامله ای نموده که متضمن ضرری بیش از ربع قیمت حین المعامله بوده است، آن معامله قابل فسخ است مگر این که طرف معامله قبل از صدور حکم فسخ، تفاوت قیمت را بپردازد. دعوای فسخ در ظرف دو سال از تاریخ وقوع معامله در محکمه پذیرفته می شود " ( ماده 424 قانون تجارت ).

معاملات تاجر ورشکسته از تاریخ توقف تا صدور حکم ورشکستگی
از تاریخ توقف تاجری که عالم به توقف خود می باشد، باید از کلیه معاملاتی که به زیان بستانکاران می باشد خودداری کند، چون به محض توقف از ادای دیونش در وضعیتی قرار می گیرد که هر گونه عمل حقوقی او مشکوک تلقی می شود، به همیت دلیل فاصله میان توقف تاجر و صدور حکم ورشکستگی را اصطلاحاَ دوران مشکوک هم نام گذاری کرده اند. از این رو، قانون گذار برخی معاملات تاجر را با دیده سوء ظن و باطل یا قابل ابطال تلقی می کند. زیرا قانون گذار چنین تصوری می کند که معاملات مزبور بر اساس تقلب استوار است. لذا برای حمایت از حقوق بستانکاران و برای جلوگیری از سلب اعتماد آنان نسبت به واحدهای تجاری، مقرراتی وضع کرده است که در ماده 423 خود چنین مقرر می دارد : " هرگاه تاجر پس از توقف، معاملات ذیل را بنماید ، باطل و بلااثر خواهد بود " :
1- هر صلح محاباتی یا هبه و به طور کلی هر نقل و انتقال بلاعوض ( انتقال مالکیت عین مال یا منافع آن است از قبیل عمری، رقبی یا سکنی و امثال آن ) اعم از این که راجع به منقول یا غیرمنقول باشد.
2- تادیه هر قرض اعم از حال یا موجل به هر وسیله ای که به عمل آمده باشد.
3- هر معامله ای که مالی از اموال منقول یا غیرمنقول تاجر را مقید نماید. ( از قبیل رهن ، گرو یا وثیقه ) و به ضرر طلبکاران تمام شود.
قانون تجارت تمام معاملات معوض دوران مشکوک را باطل اعلام نکرده است بلکه برای بطلان آن ها شرط اساسی ورود ضرر به طلبکاران را ضروری تلقی کرده است. از جمله آن ها هر صلح محاباتی و هبه معوض یا غیرمعوض است.
صلح محاباتی عبارت است از صلحی که در آن به عمد تساوی عرفی ارزش اقتصادی بین عوضین رعایت نشده باشد.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره تخصصی با ما تماس حاصل فرمایید.
 



 
علامت تجاری را می توان به سه دسته علائم خدماتی ، علائم تصدیقی و علائم جمعی طبقه بندی کرد. منظور از علائم جمعی ، نشان ، برچسب ، کلمه یا عبارت یا هر علامت دیگری است که نشان می دهد کالاهای تولید شده یا خدمات ارائه شده مربوط به اعضای یک سازمان یا اتحادیه خاص است. به طور مثال حروف " ILGWU" روی هر پیراهنی باشد نشان می دهد که این پیراهن از تولیدات اعضای یک اتحادیه بین المللی تولید کننده لباس می باشد و بدین وسیله این پیراهن را از آن هایی که اشخاص خارج از اتحادیه تولید می کنند ممتاز می سازد.

در تعریف دیگری از علامت جمعی آمده است : علامت جمعی علائمی می باشند که مربوط به انجمن هایی هستند که اعضا به دلیل برخی ویژگی ها و خصوصیات برجسته ، خود را با این علائم معرفی می کنند . مانند انجمن های مهندسی ، حسابداری و غیره
شایان ذکر است ، در ماده 7 بند 1 کنوانسیون پاریس علائم تجاری جمعی ، پیش بینی و پذیرفته شده است و هر کشور عضو اتحادیه متعهد است که علائم تجاری مربوط به انجمن هایی را که موجودیت آن ها در کشور مبدا برخلاف قوانین نباشد ، پذیرفته و از آن ها حتی در صورت نداشتن موسسه صنعتی یا تجاری حمایت نمایند.
این اتحادیه عموماَ اتحادیه های تولیدکنندگان و سازندگان و توزیع کنندگان ، فروشندگان یا سایر تجار کالاهایی هستند که در یک کشور ، ناحیه یا محل معینی فعالیت می کنند. علائم جمعی نیز برای تشخیص کالای این قبیل جماعات از کالای دیگران به کار می رود.
با توجه به آنچه گفته شد ، در این مطلب به بررسی خصوصیات ثبت علامت تجاری جمعی می پردازیم. در این رابطه مقالات ذیل را نیز می توانید مطالعه نمایید :
- ثبت علامت تجاری ( برند ) فردی و جمعی
- مواد قانونی راجع به ثبت علامت تجاری جمعی
- ثبت اظهارنامه ی علامت جمعی

• خصوصیات ثبت علامت تجاری جمعی
برای ثبت علامت جمعی تسلیم اظهارنامه ضروری است. مطابق ماده 137 آئین نامه اجرایی، در ثبت کردن علامت جمعی رعایت موارد زیر ضروری است :
یک – اظهارنامه ثبت در صورتی پذیرفته خواهد شد که مطابق ماده 42 قانون مذکور ، در اظهارنامه به " جمعی بودن علامت " اشاره شده و نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از آن نیز ضمیمه اظهارنامه گردد ؛
دو – در ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی ، باید خصوصیات مشترک یا کیفیت کالاها و خدمات تولیدی در یک منطقه جغرافیایی معین یا مورد تایید که تحت آن خصوصیات ، اشخاص می توانند از علامت مذکور استفاده کنند و همچنین ضمانت اجراهای مربوط به عدم رعایت شرایط و ضوابط یاد شده تعیین گردد ؛
سه- آگهی ثبت علامت جمعی پس از پذیرش ، با ذکر خلاصه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت ، انجام خواهد شد ؛
چهار- هر گونه تغییر در ضوابط و شرایط حاکم بر استفاده از علامت جمعی اعلام گردد باید در دفتر ثبت قید شود. البته تغییرات مذکور قبل از ثبت ، هیچ گونه اثری نخواهد داشت ؛
پنج- تغییر در مالکیت ثبت علامت تجاری جمعی یا حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه مربوط، اصولاَ امکان پذیر است و به درخواست هر ذینفع ، از اداره مالکیت صنعتی انجام خواهد شد و به ثبت خواهد رسید. در این صورت به استثنای تغییر در مالکیت اظهارنامه ، طبق ماده 48 ق- ث- ا- ط- ع ، توسط اداره ثبت مالکیت صنعتی ، تغییرات درخواست شده آگهی می شود.
تغییر در مالکیت ثبت علامت فردی یا جمعی در صورتی که در مواردی مانند ماهیت ، مبدا ، مراحل ساخت ، خصوصیات یا تناسب با هدف کالاها یا خدمات ، سبب گمراهی یا فریب عمومی می شود معتبر نیست. تغییر در مالکیت علامت تجاری فردی ، جمعی و اظهارنامه نسبت به اشخاص ثالث وقتی موثر است که درخواست تغییر به اداره ثبت مالکیت صنعتی تسلیم شود.
شش- علاوه بر مالک علامت جمعی ثبت شده ، سایر اشخاص نیز می توانند با رعایت شرایط و ضوابط مربوط، از علامت یاد شده استفاده نمایند.
هفت- متقاضی مکلف است گواهی لازم در زمینه مشخصات اظهارنامه ثبت علامت جمعی و شرایط و ضوابط استفاده از علامت جمعی و خصوصیات مشترک یا کیفیت کالاها و خدمات تولیدی ، در یک منطقه جغرافیایی معین یا مورد تایید که تحت مشخصات مزبور اشخاص می توانند از علامت مذکور استفاده کنند و ضمانت اجرای آن را از اتحادیه ها ، صنوف ، مقام صلاحیت دار یا دستگاه مرتبط، بر طبق بند ب مفاد ماده 30 و ماده 42 ق- ث- ا- ط- ع و تبصره ماده 137 آئین نامه اجرایی آن ، اخذ و به مرجع ثبت تسلیم نماید ؛ زیرا مارک یا علامت جمعی برخلاف مارک و علامت فردی یا اختصاصی، مخصوص یک فرد یا شخص نیست بلکه مربوط به خصوصیات مشترک یا اشتراک کیفی کالاها و خدمات تولیدی یک منطقه جغرافیایی معین و اصناف یا مشاغل و حرف تولیدات صنعتی ، کشاورزی یا خدمات تولیدی با اوصاف مشترک است. لذا علامت جمعی مختص و مرتبط به اتحادیه ها و اصناف یا گروهی ، در تولیدات با اوصاف مشترک است و متقاضی ثبت علامت جمعی به نمایندگی صنف خاص و شرایط مورد قبول آن ها اقدام خواهد کرد. بنابراین اخذ گواهی اتحادیه یا صنف که حاکی از قبول مشخصات اظهارنامه و شرایط و ضوابط استفاده از علامت جمعی و تایید خصوصیات و کیفیت تولیدات یا خدماتی و ارائه آن است ، برای ثبت کردن علامت جمعی ضروری است و این ضرورت ناشی از خصوصیات و ماهیت مارک یا علامت جمعی است که در بسیاری از کشورهای صنعتی جهان از جمله در کشور فرانسه برابر ماده 1- 715 قانون مالکیت فکری و صنعتی به این موضوع توجه خاص شده است.
اظهارنامه جمعی به همان ترتیبی که در اظهارنامه فردی و شخصی مقرر است ، مورد بررسی قرار می گیرد و در صورت عدم اعتراض یا رد اعتراض، چنانچه اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد که شرایط قانونی در اظهارنامه رعایت شده است علامت را در دفتر مخصوص ثبت کرده و آگهی مربوط به ثبت را منتشر و گواهی نامه ثبت صادر خواهد کرد و از جهت مدت اعتبار و تمدید اعتبار گواهی نامه و آثار حقوقی با علامت فردی و شخصی تفاوتی ندارد.
هر ذی نفع می تواند از دادگاه ابطال ثبت علامت را درخواست نماید. در این صورت باید ثابت کند که شرایط مقرر شده در قانون رعایت نشده است. علاوه بر موجبات ابطال مذکور ، هر گاه خواهان ثابت کند که مالک علامت ثبت شده از آن به تنهایی و یا برخلاف ضوابط ، از آن استفاده کرده و یا اجازه استفاده از آن را صادر می کند یا به نحوی از علامت جمعی استفاده کند یا اجازه استفاده از آن را بدهد که موجب فریب مراکز تجاری یا عمومی نسبت به مبدا و یا هر خصوصیت مشترک دیگر کالا و خدمات مربوط گردد ، دادگاه علامت جمعی را باطل خواهد نمود .


 
از زمان های بسیار قدیم، افراد بشر با جمع کردن سرمایه و تلاش خود با سرمایه و تلاش دیگران به منظور رسیدن به بازدهی اقتصادی بیشتر آشنا بوده اند . در آن زمان شرکت بیشتر جنبه خانوادگی و اعتماد به یکدیگر را داشته و حوزه عمل آن ها محدود بوده است.


در خصوص پیشینه تاریخی شرکت ها، و این که اول بار در چه کشوری و چه زمانی تشکیل شده اند تاریخ دقیقی وجود ندارد. اما آن چه مسلم است، از دیرباز کسانی که با تجارت آشنا شده اند، مشارکت را نیز مدنظر قرار داده، به تاسیس شرکت اقدام نموده اند. در تمدن بابل، حمورابی ششمین پادشاه آن سرزمین در سال های 2067- 2025 قبل از میلاد، دستور گردآوری و تدوین قوانینی موسوم به مجمع القوانین حمورابی را صادر کرده و در آن به موضوع شرکت ها و تنظیم قراردادها پرداخته است. چینی ها از 4500 سال قبل از تولد مسیح با امر بیمه و در نتیجه، مشارکت در جبران خسارت و تشکیل شرکت هایی بدین منظور آشنا بوده اند. در ایران با وجود آن که قانون مدنی ایران پس از قانون تجارت، یعنی در سال 1313 شمسی به تصویب رسیده است ، در مبحث شرکت ها به مقررات قانون تجارت در خصوص شرکت های تجاری اشاره ای نکرده است. نخستین قانون تجاری که در آن از شرکت های تجاری صحبت شده، قانون 25 دلو 1303 است. بعد از آن قوانین 12 فروردین و 12 خرداد 1304 شمسی به تصویب رسید. در تاریخ 11/ 3/ 1310 قانون ثبت شرکت ها به تصویب رسید که پاره ای از موادش در تاریخ 30/ 12/ 1362 اصلاح گردید.
اما قانونی که برای نخستین بار در خصوص شرکت های تجاری وضع شد، قانون تجارت مصوب 13/ 2/ 1311 است، که از آن زمان تاکنون حقوق تجارت ایران است . این قانون که اساس قانون تجارت را تشکیل می دهد ، شامل مطالب ذیل است :
تجار و معاملات تجاری ، دفاتر تجاری، دفتر ثبت تجاری، شرکت های تجاری ، بروات تجاری و چک، دلالی ، حق العمل کاری ، قرارداد حمل و نقل ، قائم مقام تجاری و سایر نمایندگان تجاری ، ضمانت ، ورشکستگی ، اسم تجاری ، شخصیت حقوقی.
این قانون بعداَ به موجب لایحه قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/ 12/ 1347، اصلاح گردید. که به لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت موسوم گردید، البته این خود نیز خیلی قدیمی است، که باید متناسب با تغییرات عمیقی که در قوانین تجاری دنیا به عمل می آید، تغییر یابد.
به هرحال در مورد قانون گذاری شرکت ها، در حال حاضر، قانون تجارت دارای نظامنامه ای است که در سال 1311 توسط وزارت عدلیه تدوین و تصویب شده و تشکیل شرکت ها را موکول به تنظیم شرکتنامه رسمی کرده است. ( ماده 1) . ثبت تشکیلات غیرتجاری- موضوع ماده 584 قانون تجارت – نیز موضوع آیین نامه ای است که در 1337 به تصویب رسیده و ” آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیرتجاری ” نام دارد. همچنین باید توجه داشت شرکت های تعاونی تولید و مصرف که موضوع مواد 190 لغایت 194 قانون تجارت اند در حال حاضر انحصاراَ تابع قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران ( مصوب 13/ 6/ 1370) هستند. در واقع ماده 2 قانون اخیر مقرر کرده است : ” شرکت هایی که با رعایت مقررات این قانون تشکیل و به ثبت برسند تعاونی شناخته می شوند . تا وضع قانون اخیر به استثنای شرکت های تعاونی تولید و مصرف، شرکت های تعاونی دیگر تابع قانون شرکت های تعاونی ( مصوب 16/ 3/ 1350) و اصلاحیه های بعدی آن بودند و به تجاری بودن یا تجاری نبودن آن ها بستگی داشت. با وضع قانون بخش تعاونی، این وضعیت در مورد کلیه شرکت های تعاونی صادق است، به عبارت دیگر، هیچ شرکت تعاونی ااماَ تجاری نیست. اگر شرکت تعاونی به اموری بپردازد که مطابق قانون تجاری تلقی می شود شرکت تجاری است و در غیر این صورت شرکت تجاری نخواهد بود. دو گانگی وضعیت حقوقی شرکت های تعاونی موجب شده است که امروزه این شرکت ها را در کتب اختصاصی و عمدتاَ در حوزه عمل حقوق تعاون مورد بررسی قرار دهند.
در حقوق روم، فرض و تئوری شخصیت حقوقی برای هیات های مربوط به حقوق عمومی مانند انجمن های ی یا مذهبی شناخته شده بود و در مورد شرکت های تجاری که هدف آن ها تامین منافع خصوصی است، به وجود شخصیت قائل نبودند. همچنین در بعضی از قوانین قدیم در خصوص معابد و قبائل، معتقد به حقوق و تعهدات، و در نتیجه شخصیت حقوقی بودند. در حقوق اسلام هم موقوفات از این شخصیت بهره مند بود و معاملات متصدیان به نام موقوفه انجام می گرفت و در واقع وقف یک نوع شخصیت حقوقی بود”
به طور کلی، شرکت در سیستم های حقوقی مختلف، وسیله تحدید مسئولیت فعالان تجاری است؛ به این معنا که تجار شخصی یعنی تجاری که به صورت انفرادی فعالیت می کنند، در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت نامحدود دارند و کل دارایی آن ها، اعم از سرمایه تجاری و اموال خصوصی، وثیقه پرداخت دیون آن ها به طلبکاران است؛ اما اشخاصی که فعالیت تجاری شان از طریق تشکیل شرکت انجام می گیرد، مسئولیتی عمدتاَ محدود دارند و – البته در شرکت های به اصطلاح سرمایه – فقط تا آن بخش از دارایی شان بدهکار طلبکاران هستند که در شرکت گذاشته اند. همین مزیت شرکت موجب شده است که در دنیای اقتصادی غرب، حتی تجار انفرادی ، به جای فعالیت تجاری سنتی، در قالب شرکت های به اصطلاح ” تک شریک ” به تجارت بپردازند تا در عین اینکه در کنار شرکای دیگر قرار نمی گیرند، مسئولیتشان ، در قبال طلبکاران، محدود به سرمایه ای شود که به شریک تک شریک اختصاص داده اند.

مقالاتثبت شرکت
قبلی

 

میدونی ادغام یعنی چی؟
معنی کلمه ادغام ترکیب شده و در هم حل شدن یا تغییر کردنه، ادغام شرکت یعنی اینکه دو یا چند شرکت، شرکتی رو در خودشون ترکیب کنن و شرکتی جدید از اونا تشکیل می شه

میدونی معنای تجزیه چیه و تجزیه شرکت چی هستش؟
معنای کلمه تجزیه یعنی جدا شدن و تقسیم شدن هست. تجزیه در شرکت نتیجه تقسیم سرمایه ی شرکت می باشه که بین چند شرکت که قبلا یا جدیدا تاسیس شده و باعث جدا شدن شرکتی از شرکت قبلی می شه!

یک مثال واضح تر: وقتی سرمایه شرکت (A) میان دو شرکت به نامهای (B) و (C) تقسیم بشه و وقتیکه شرکت (B) و (C)  تشکیل شد اون شرکت اولی (A) منحل می شه

*نکته: ادغام و تجزیه باعث انحلال و از بین رفتن شرکت می شه… حتی سرمایه و طلب های شرکای شرکت تقسیم نمی شه و حاصلش به شرکت جدید منتقل می شه

امروزه تجزیه شرکت در کشور های مدرن زیاده و برای انجام پروژه های اقتصادی استفاده می شه و بیشتر هم برای تخصصی شدن شرکت می باشه.

قانونگذار ایران توجهی به ادغام کردن و تجزیه در قانون تجارت و قانون 1347 توجه نکرده ولی قانونگذار خارج بیشتر حقوق و قوانین شرکت ها رو به این دو مورد، گفته شده اختصاص می ده

میدونی چه کسی میتونه درمورد ادغام و تجزیه تصمیم بگیره؟
در قانون اروپا این حق  رو نهادهای شرکت انجام میدن و به این خاطره که مثلا در فرانسه این تصمیم گیری رو مجامع عمومی انجام میدن ولی در ایران مجامع عمومی در این مورد حقی ندارن و رضایت همه شرکاء درباره ادغام و تجزیه اامیه! پس در ماده94 سال 1347 اومده که مجامع عمومی نمی تونن اساسنامه شرکت رو به شرکت دیگه ای ادغام کنن؛ شرکتی که میخاد ادغام دریک شرکت انجام بده باید

یک/ با تصمیم مجمع عمومی منحل بشه و شرکت تازه تاسیس بشه
دو/ سرمایه دو شرکت قبل باید حتما تصفیه و تقسیم بشه میان شرکا
ادغام شرکت همیشه فایده نداره، چون باعث ایجاد شرکت های بزرگ می شه و به علت داشتن اقتصادی قوی و پویا بازار رو از رقابتی سالم منحرف میکنن که قانونگذار باید ازاین اتفاقات جلوگیری کنه.در حقوق اروپا مخصوصا کشورای اعضای (بازار مشترک اروپا) یک سری مقرراتی هستش مثل؛ حقوق طلبکاران شرکت با مسئولیت محدود و سهامی در ادغام و تجزیه که حفظ می شه

این رومیدونی که تفاوت اصلی شرکت تجاری و انسان چیه؟
اینه که  این شخصیت شرکت تجاری تا پایان تصفیه شرکت پابرجا می مونه ولی انسان وقتی که فوت می شه بدون شخصیت حقوقیه یعنی هیچ نوع تکلیف و حقوقی نداره.

وقتی که شرکت منحل می شه هنوز هم بعد انحلال این شخصیتش رو از دست نمی ده، به این علت باقیه که سرمایه درشرکت میان شرکا که صاحبش هستن تقسیم می شه و لازمه که اموال شرکت موقع تصفیه بمونه و شرکت نباید شخصیت حقوقیش ازبین بره

قانون تجارت ایران باقی موندن این شخصیت در زمان تصفیه شرکت پیش بینی نکرده ولی ماده های 202الی 2قانون تجارت به ویژه ماده 208 توجه زیادی کرده

پس درماده 208 ق. تجارت این رو می گه که شرکت می تونه برای انجام معاملات جدید تعهدات که به وسیله مدیرامور تصفیه انجام می شه و اون شخصی که تعهد داده دارای شخصیت حقوقی لازم می باشه

قانونگذار درباره شرکت سهامی در ماده 208قانون 1347 سال گفته شده: تا پایان یافتن امور تصفیه و تقسیم دارایی ها بین شرکا این شخصیت هم باقی می مونه و مدیران تصفیه وظیفه دارن که جهت اجرای تعهدات و دریافت اموال خود و تقسیم سرمایه رو پایان بدن و مابقی کارا و تعهدات هم مدیر تصفیه انجام میده

در ماده 208 قانون سال 1347اینجور اومده:
یک/ بقای شخصیت حقوقی شرکت نتایج تشکیل شرکت می باشه
دو/  برای تشکیل نیازی به تصمیم شرکا نداره و بدون تصمیم اونا هم  می شه
سه/ در موقع تصفیه شرکت نمی شه معاملات جدیدی رو به نام شرکت ایجاد کرد و فقط معاملاتی که برای امور تصفیه و تقسیم دارایی ها لازم باشه
بقای شخصیت حقوقی شرکت در موقع تصفیه دارای اهمیت هایی می باشه:
یک/  مدیران تصفیه می تونن به نام شرکت علیه اشخاص دیگه طرح دعوی بدن
دو/ همچنین اشخاص ثالث می تونن علیه شرکت (در حال تصفیه) شکایت کنه
سه/  نتیجه بقای شخصیت اینه که دارایی شرکت از اموال هر یک از شرکا جداست و این دارایی وقتی هست کم باشه برای دادن طلب، طلبکاران شر کت، ورشکسته می شه!
 


در علم حقوق شخصیت حقوقی فقط خاص شرکت های تجاری مثل اشخاص خصوصی می باشه ،نیست بلکه درمورد کل اشخاص حقوقی خصوصی و عمومی میباشه.  پس درماده583قانون تجارت ایران برای شرکت تجاری شخصیت حقوقی قائله، شخصیت حقوقی یعنی این که شرکت صلاحیت حقوق و تکالیف و صلاحیت اجرای اون رو داره و این رو میدونی که از ویژگی های مشترک همه شرکت های  تجاری همین شخصیت حقوقیه… حتی در شرکتهایی که ثبت نشده اند و در قانون تجارت تشکیل نشده دارای ویژگی بالا میباشه.

 

شرکتای تجاری دارای شخصیت حقوقی:
قبلا گفتیم که در ماده583 ق.ت شرکت های ماده20 دارای یک شخصیت حقوقی مستقل میباشن که این روش در همه سیستم های حقوقی وجود نداره مثل اینه که در انگلیس؛ شرکت ها دارای شخصیت حقوقی مستقل میباشن واموال اونا متعلق به خود اوناست و مال شرکا نیست

و این شرکت موسوم به (partnership) که به این معنیه یک شرکت مختلط  میباشه که از شرکای تضامنیه و شخصیت حقوق نداره

درآلمان شرکت تضامنی و مختلط غیر سهامی فاقد شخصیت حقوقیه

در فرانسه همه شرکت های تجاری دارای شخصیت حقوقی میباشن، به غیر از شرکتی به نام (( participate یعنی شرکتی که در اون سرمایه در اختیار شرکا می باشه و شرکت یا می تونه از دید اشخاص ثالث مخفی باشه یا اگه آگاهی داره ثبت نشده.  وفق ماده 583 ق.ت کشورمون کل شرکت های تجاری دارای شخصیت حقوقین؛ به شرطی که طبق قانون ایجاد شده باشه و این شرکت ها همون شرکت های تجارتی میباشه مثل اینه که ماده 22 قانون دعاوی در مورد ورشکستگی شرکت های بازرگانی که مرکز اصلیش در ایرانه در مرکز اصلی شرکت اجرا میشه

گفتار دوم _ مبنای حقوقی، شخصیت حقوقی:
برای بهتر فهمیدن شخصیت حقوقی شرکت ها دوباره، شرح میدیم تا بهتر متوجه بشی! اول  به دو نظریه زیر تقسیم میکنیم:

یک/ نظریات درباره شخصیت اشخاص حقوقی
دو/ ماهیت شخصیت حقوقی شرکتای تجاری
 

1) نظریات شخصیت حقوقی اشخاص:
درمورد ماهیت شخصیت حقوقی سه نظریه مهمه که جلوتر توضیح داده می شه:

یک/ نظریه واقعی بودن شخصیت حقوقی .
دو/ نظریه فرضی بودن شخصیت حقوقی
سه/ نظریه دارایی اختصاصی
 

الف) درباره نظریه اولی:
طرفدارانی در آلمان و فرانسه داره و این رو میگه که هر گروهی که دارای اراده مستقله می تونه فعالیتی بیرون از گروه انجام بده و شخصیتی جدا از هر فرد، گروه داشته باشه.                                                                                                                                                                                                                                  پس می فهمیم که این شخصیته جنبه واقعی داره یعنی با اراده قانونگذار نیست.  در کل اون با ایجاد گروه تشکیل می شه و با ازبین رفتنشم رابطه گروه منحل می شه. اگه گروهی بتونه تعهدی رو قبول کنه و یا دارای حقیه که افراد گروه ایجاد کننده اونن؛ خواستار قبول عهده و میتونه دارای حق و حقوق باشه مثل زیر:

یک/ خواست یک شهرداری (خواست اعضای انجمن شهری)
دو/ خواست یک صنف (خواست اعضای اون صنفه)
نهادهایی که اراده گروهی رو نشون میدن، اراده افرادی از داخل گروه داراست یعنی که اونا رو وادار به انجام کاری خاص کرد و اون فردم از خودش اراده ای نداره که مخالفش باشه! یک مثال براتون میزنم نهادی کودکان صغیر رو اهلیت انجام یک معامله بدونن و براشونم شخصیت حقوقی قائل بشه این درجایست که اونا از حق قانونی برخوردارن

ب) نظریه دومی یعنی فرضی بودن شخصیت حقوقی:
این نظریم طرفدارانی در آلمان و فرانسه داره و این رو میگه که فقط اشخاص حقیقی شخصیت حقوقی واقعی دارن و دیگر موجودات مثل حیوانات و اشیاء نمی تونن حق برخودار، باشن جز اینکه قانونگذار بخواد!

۱) قانونگذار شخصیت حقوقی در گروهها رو به رسمیت نمی شناسه و فقط شخصیت  حقوقی رو برای اعضای گروه می دونه
۲) این شخصیت در گروه وجود خارجی نداره و فقط قانونگذار موظف برای راحتی ارتباط های گروه با اشخاص ثالث دیگه، می باشه
3) فقط قانونگذار می تونه بگه کدوم گروه دارای شخصیت حقوقیه و فقط اوست که می تونه شخصیت رو از گروهی پس بگیره و همچنین این نظریه در حقوق ایران جا افتاده و مورد قبول شدست
 

ج) نظریه دارایی اختصاصی:
به عقیده حقوقدانان فرانسه مثل پلانیول (در حقوق مدنی) و برسلمی (درحقوق اداری) شخصیت حقوقی فقط برای تصرف یک دارایی جمعی-ه که برای هدفی خاص در گروه اختصاص می شه

یک/ اعضای گروه حق تصرف در این دارایی اختصاصی این فرد رو ندارن
دو/ با شخصیت حقوقی دادن به دارایی اختصاصی، تصرف گروه  در اون دارایی میسر می شه و معامله با اشخاص ثالث ممکن می شه
سه / با استفاده از نظریه دارایی اختصاصی قانونگذار فرانسه شرکت تک شریک رو رسمیت می شناسه.
قانونگذار فرانسه با استفاده ی لفظ شرکت درباره ی شخصیت حقوقی بر این باوره که شخصیت هر آدمی به شخصیتش، فرد هستش و نه به اشیاء و سرمایه خودش. مثل؛ شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص که جدا کردن اموال جمعی شرکا رو از دارایی تک تک  افراد گروه انجام میده

 

 

2) ماهیت شخصیت حقوقی شرکتای تجارتی:
شرکت شخصیت حقوقی داره یک نظریه خیلی قدیمی می باشه ودر حقوق انگلیس اون شخصیت شرکت ها وقتی که موقع ثبت معلوم می شه و به اصطلاح خارجی (اینکورپوریشن) معنی کلمه شکل و جسم می باشه، یعنی اینکه شرکت با این اقدام تشکیل می شه

یک / در حقوق ایران هم با پیروی از فرانسه شخصیت شرکت اقتباسیه، در شخصیت حقیقی شرکت نام داره و همچنین اقامتگاه و تابعیت واهلیت
دو/ در ماده583 ق.ت تمامی شرکتهای تجاری دارای یک شخصیت حقوقی می باشن، مثلاً؛ اگه قانونگذار برای یک گروه شخصیت حقوقی رو انتخاب کنه و یعنی که گروه هیچ شخصیت حقوقی نداره و فقط باید قانونگذار اونو به گروه ببخشه
 

آیا میدونی شخصیت حقوقی از ۳ نظر با شخصیت اشخاص حقیقی فرق داره؟
 

یک/ هرانسانی دارای روح وجدان و احساساته ولی اینا در شرکت وجود نداره!
دو/ شرکت، شخصیت حقوقی کامل نداره زیرل فقط به موضوع اون در اموری خاصی دارای حق وتکلیفه،  مثل؛ صادرات واردات، حق العمل کاری وغیره
سه/ درنتیجه شرکتی که موضوع فعالیتش فقط خرید و فروش کالای پلاستیکیه نمی تونه در امور راه و جاده سازی دخالتی کنه و موضوع شرکت در موجودیتش تاثیری نداره!
شخصیت حقوقی شرکت یک ویژگی بهتریم داره، اونم اینه که می تونه با ضروریات عملی مطابقت داشته باشه.

این شخصیت می تونه هم ثابت و تغییر ناپذیرباشه مثل؛ اینه که تغییر شکل شرکت باعث ازبین رفتن شخصیت حقوقی شرکت و ایجادش نمی شه وتغییرموضوع تاثیری در این شخصیت شرکتم نداره

*نکته: تغییرشخصیت شرکا باعث تغییر شخصیت شرکت نمی شه و این شخصیت حتی بعد از انحلال شرکتم پابرجا می مونه

برعکس اون شخصیت شرکت برای حفظ منافع اشخاص دیگه نابود می شه، مثل وقتیکه شریک بدهکاره و مالشم فقط حصه می باشه و پس طلبکارم  می تونه سهم شریک رو از شرکت بگیره

خلاصه شخصیت حقوقی:
همونجور قبلا با هم یاد گرفتیم، وقتی که چند نفر سرمایه خود رو جمع می کنن با هدف همکاری و سود کردن و تقسیمش بین خود می گذارن

پس حالا میخایم شخصیت حقوقی شرکت رو بگیم چی هستش؟

ضرر از سهام شرکا توی شرکت یک نوع دارایی رو ایجاد می کنه که، از افراد اون موجودیت جدایی داره و موجودیت ازهمه امکانات برخور داره تا معاملات لازم رو انجام بده که به بهش شخصیت حقوقی مستقل گفته می شه! در آخر هر فردی  حقوق و تکالیفی داره که قانون براش قائل  شده؛ حقوق  بالطبیعه هم فقط مخصوص انسانه، مثل؛ حق یا وظایف مختلف

گفتار سوم  _ آغاز شخصیت حقوقی شرکت:
شروع این شخصیت وقتیه که شروع تعهدات شرکت رو تعیین می کنه وتا قبل این شخصیت نمی شه تعهدات رو که شریکان برعهده دارن برعهده شرکت گذاشته بشه چون شرکتی وجود نداره

در کشورای اورپایی و (آنگلوساکسون) برای شخصیت حقوقی یک سرآغاز تعیین شده و زمان ثبت شرکت تجارتی شروع می شه و این قاعده در تمامی شرکت های مدنی و تجاری انجام می شه

درماده 583 ق.ت اومده که؛ کل شرکتای تجاری دارای شخصیت حقوقین، ولی این رو نمیگه که از چه وقتی این شخصیت شروع می شه!

 
 


 
تصفیه عبارت است از خاتمه دادن به کارهای جاری شرکت، اجرای تعهدات و وصول مطالبات شرکت،انجام معاملات جدید.هر گاه برای اجرای تعهدات شرکت لازم باشد،نقد کردن دارایی شرکت،پرداخت بدهی های شرکت و تقسیم باقی مانده دارایی آن بین شرکاء

پس از آنکه شرکت منحل شود بلافاصله باید موضوع انحلال ثبت گردد و برابر قانون تجارت در مورد تصفیه آن اقدام شود . تصفیه شرکت ها ممکن است ناشی از بطلان شرکت یا انحلال شرکت باشد.

روند تصفیه شرکت های تعاونی طبق قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی
رونوشت حکم ورشکستگی تعاونی به اداره تصفیه امور ورشکستگی فرستاده می شود. پس از وصول حکم به اداره تصفیه و انجام امور مقدماتی، پرونده به یکی از کارمندان قضایی و یا اداری اداره برای تصدی کار تصفیه ارجاع می شود.
اقدامات تامینی :
1. اداره تصفیه صورتی از اموال تعاونی ورشکستگی تهیه می کند و اقدامات لازم ، از قبیل مهر و موم را برای حفظ اموال به عمل می آورد. اشیایی که متعلق به اشخاص ثالث باشد یا اشخاص ثالث نسبت به آن ها اظهار حقی کنند، با ذکر مراتب در صورت اموال قید می شود. لازم است کلیه اشیایی که در صورت آورده می شوند، ارزیابی گردند. اداره تصفیه مکلف است حقوق اشخاص ثالث را نسبت به اموال غیرمنقول تعاونی ورشکسته که مستند به اسناد رسمی است معلوم کرده، در صورت اموال قید کند. اگر مال غیرمنقول در اجاره باشد، باید نام و مشخصات مستاجر و مدت اجاره و مال الاجاره یا حق فسخ اجاره، در آن ذکر شود. منافع مال غیرمنقولی که در جریان ورشکستگی حاصل می شود نیز باید در صورت اموال نوشته شود. صورت اموال به آخرین مدیران تعاونی ارائه و از آن ها سئوال می شود که آن را صحیح و کامل می دانند یا خیر؛ پاسخ در صورت قید می شود و این اشخاص آن را امضا می کنند.
2. اداره تصفیه اقدام به بستن و مهر و موم نمودن انبارها، مغازه ها ، کالاها و کارخانه های متعلق به تعاونی می کند؛ مگر اینکه بتواند تحت نظارت خود آن ها را اداره کند. اداره تصفیه به وسایل مقتضی به حفاظت پول نقد، برگ های بهادار ، مثل برات و سفته و چک و غیره، هر چیز قیمتی دیگر و دفاتر تجاری، اقدام می نماید و سایر اموال را تا وقتی که صورت آن ها برداشته نشده، مهر و موم می کند. مهر و موم، تا موقعی که اداره تصفیه آن را لازم بداند، باقی خواهد ماند. به علاوه اداره تصفیه اقدام به حفظ اشیایی که در خارج از محل تعاونی ورشکسته است، خواهد نمود.
3. آخرین مدیران تعاونی مکلف اند اموال و دفاتر شرکت را به اداره تصفیه معرفی کنند و تحت اختیار آن قرار دهند وگرنه به مجازات سه تا شش ماه حبس محکوم خواهند شد.
4. اداره تصفیه می تواند از اداره پست و تلگراف و گمرک بخواهد که در مدت تصفیه، کلیه برگ ها ، پاکت ها و بسته هایی را که به عنوان تعاونی ورشکسته فرستاده می شوند یا از طرف آن تعاونی فرستاده شده اند، برای آن اداره ارسال کند. آخرین مدیران تعاونی اجازه دارند در موقع باز کردن آن ها حضور داشته باشند.
5. آخرین مدیران تعاونی مکلف اند در مدت تصفیه، خود را در اختیار اداره تصفیه قرار دهند ؛ مگر اینکه صریحاَ از این تکلیف معاف شده باشند. در صورت اقتضا، اداره تصفیه می تواند اقدام به جلب آن ها کند؛ یعنی چنانچه لازم شود قرار بازداشت آن ها را از دادگاه درخواست کند. رفع بازداشت به درخواست اداره تصفیه صورت گیرد. بازداشت شدگان می توانند از دادگاه صادر کننده قرار ، در هر ماه یک بار رفع بازداشت خود را درخواست کند.
6. در موارد ذیل، دادگاه راساَ قرار بازداشت آخرین مدیران تعاونی ورشکسته را صادر می کند :
الف) در صورتی که مدیران تعاونی ورشکسته، ظرف سه روز از تاریخ وقفه ای که در تادیه بدهی یا سایر تعهدات نقدی تعاونی حادث شده است، موضوع را به دادگاه اظهار نکرده و دفاتر تجاری تعاونی و صورت حساب دارایی آن را که حاوی تعداد و تقویم کلیه اموال منقول و غیرمنقول، صورت کلیه بدهی ها و مطالبات و سود و زیانی تعاونی باشد، به دادگاه تسلیم نکرده باشند.
ب) هر گاه معلوم شود که آخرین مدیران تعاونی با اقدامات خود می خواهند از اداره و تسویه شدن عمل ورشکستگی جلوگیری کنند.


از ویژگیهای میان شرکت اینه که هدف تشکیل اون جستجوی سود و تقسیم اون بین شرکا میباشه؛  برخی وقتا همیشه  سود بدست نمیآد و شرکا هم ممکنه از شرکت زیان ببیند و باید در ضرر اون سهیم باشن

1- مفهوم سود
میدونی  معنی سود چی می باشه؟
سود چیزیه که حاصل تقسیم اون در زمانی معین که امکان داره سال به سال باشه یا در در پایان مدت شرکت باشه و مبلغی به سرمایه شریک اضافه می شه.

سود مادی لازم نیست حتما باید مبلغ پول باشه بلکه می شه هر چیزی مثل تقسیم سود میان شرکا  که برافزایش ثروت می انجامه باشه.سود فقط چیزی نیست که بر افزایش ثروت شریک باشه و هر چیزی که باعث صرفه جویی و کاهش هزینه های شرکا بشه سود محسوب می شه. مثال اون اینه که چند تا تاجر به جای استفاده کردن از خدمات شرکت حمل و نقل،  یک شرکت حمل و نقل رو تشکیل می ده وبا استفاده از خدماتش در هزینههای خود صرفه جویی می کنه. فقط با پرداخت قیمت وهزینه خدمات مبالغی رو صرفه جویی میکنه که به این کارای گفته شده سود می باشه

در فرانسه تاکید بر اینه که سود حتما باید مادی باشه مهم می باشه؛ چون سود مادی ملاک اصلی معین کردن شرکت تجاری از شرکت غیر تجاری میباشه،  بلکه در فرانسه موسسه ای که هدفش نفع بردن سود مادی وتقسیم اون بین اعضا نباشه و هدفی انسان دوستانه فرهنگی یا ورزشی باشه و حتی اگر به اعضاش هم سود مادی غیر مستقیمی  و فرعی  به اعضای شرکت برسه موسسه غیر تجاری گفته می شه

در حقوق ایران این طور نمیباشه و ملاک فرق اون بین شرکت تجاری و غیر تجاری بردن و نبردن سود نمی باشه

تعریف موسسات غیر تجاری در ماده 584 ق.ت اینه که مجامعی که به منظور غیر از بردن سود و تقسیم  منافع اون میان شرکا می باشه. ولی در ماده 14 آیین نامه مصوب 1337: این می باشه که همه موسسات که جهت مقاصد غیر تجاری از جمله امور علمی یا ادبی یا امور خیریه تشکیل میشه و موسسین یا تشکیل دهندگان شرکت قصد انتفاع و نفعی داشته باشه یا که نه. پس در ماده 2 ایین نامه این تشکیلات رو میشه عناوینی مثل انجمن کانون و غیره  که دارای دو قسمت زیرمی باشه

یک/ موسساتی که قصدشون جلب منافع و تقسیم اون بین اعضا میباشه
دو/ موسساتی که مقصود تشکیل اون ممکنه جذب منافع مادی و تقسیم منافع بین اعضای خود یا دیگران باشه
در نتیجه این صحبتها تعریف موسسات غیر تجاری این می باشه که موسسه ای که قصدش فقط جلب منافع و تقسیم اون میان اعضای خودش نباشه باید عنوان تشکیلات غیر تجاری (کانون- بنگاه و غیره) ثبت بشه

میدونی فرق میان شرکت تجاری و موسسات غیر تجاری چی میباشه؟
در حقوق ایرانمون تشکیلات تجاری وغیر تجاری رد نفع سود و تقسیم بین اعضا ملاک نمیباشه، ولی انچه که ملاک جدا بودن این دوست موضوع اوناس، اگه گروهی جنبه علمی وادبی یا جنبه معنوی داشته وگروه یک موسسه غیر تجاری تشکیل میده. برخلاف اون اگه فعالیت گروهی علمی ادبی و امور خیریه نباشه می تونه تشکیلات تجاری بده وفقط هدفش سود وتقسیم اون میان اعضا گروه می باشه مثل اینه که اعضای یک مدرسه غیر انتفاعی گروه خود رو با تشکیلات غیر تجاری ثبت مکنه و سود رو مثل شرکت تجاری شرکا که همون تشکیل دهندگانش هست تقسیم کنن

2- طرز تقسیم سود و ضرر
در ماده 575 قانون مدنی اگه هر یک از شرکا به نسبت سهم خود در نفع و ضرر مشارکت داره و هر شریکی موقع ورود به شرکت باید خطر فعالیت اون درسهم خودش تحمل کنه، هر شریک هر انچه که آورده در سود و زیان به همون میزانی که سهم داره؛ اگه سرمایه شرکا مساوی باشه شرکا به میزان مساویش میان خود تقسیم خواهند کرد

آیا شرکا میتونن شرط و مم کنن که سود فقط به یک یا چند نفربرسه نه به دیگری؟
خیر.چونکه در ماده575ق.مدنی اومده که شرکا در نفع و ضرر سهیم میباشه و مگر این که برای چند نفر از اونا سهم بیشتری مدنظر گرفته شده.

به این دلیله که شرکا رو نمیشه به صورت ثابت از بردن سود محروم یا از تحمل اون از زیان معافش کرد وفقط میشه میزان سود و زیان رو کاهش و افزایش کرد.  طرفین عقد میتونن که برعکس مراتب در قرارداد اجرا کنن و حتی یک یا چند شریک عملی رو انجام بده، در قرارداد قید بشه که سهم زیادی از سود یا سهم کمی از ضرر رو متحمل باشه. همچنین در ماده108 که اگه در اساسنامه درباره ی سود و زیان قانون خاصی نباشه و همون میزان که شرکا سرمایه داره تقسیم شه.

در ماده42 لایحه قانون1347 اگه هر شرکت سهامی می تونه توسط اساسنامه و تا وقتیکه شرکت منحل نشه ومجمع عمومی فوق العاده سهامدار، سهام ممتاز یعنی سود کامل از طرف شرکت پرداخت بشه!

ثبت شرکت:


 
در کنار شرکت های تجارتی قانونگذار نهاد خصوصی خاصی را که دارای شخصیت حقوقی مستقل می باشد جهت انجام اموری که جنبه ی غیر تجارتی دارد از قبیل کارهای علمی یا ادبی یا امور خیریه یا خدمات شهری و یا خدمات آموزشی و غیره پیش بینی نموده است.

این گونه تشکیلات و موسسات می توانند عناوینی از قبیل انجمن،کانون یا بنگاه و امثال آن اختیار نمایند،ولی اتخاذ عناوینی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارد از طرف موسسات مزبور ممکن خواهد بود.
تشکیلات و موسسات فوق به دو دسته تقسیم می گردند:
الف-موسساتی که مقصود از تشکیل آن ها جلب منافع و تقسیم آن بین اعضاء خود نباشد که اصطلاحاَ آن ها را موسسات غیر انتفاعی می نامند.کلیه ی فعالیت های اجتماعی از قبیل انجمن های اسلامی و تخصصی و علمی خاص و احزاب و دستجات ی و موسسات خیریه و صندوق های قرض الحسنه در قالب این گونه موسسات متصور می باشد و جهت تاسیس و به ثبت رساندن آن ها اجازه نامه ی مخصوص از معاونت اطلاعات نیروی انتظامی لازم می باشد.
ب)موسساتی که مقصود از تشکیل آن ممکن است جلب منافع مادی و تقسیم منابع مزبور بین اعضای خود یا غیر باشد.اینگونه موسسات،موسسات غیر تجارتی (انتفاعی)نامیده می شوند.بنابراین فعالیت هایی از قبیل آموزشگاه های علمی و فنی و کلاس های زبان و مدارس غیر انتفاعی و موسسات گازرسانی یا ارائه ی خدمات شهری مانند نظافت و فضای سبز و غیره در زمینه های فوق در قالب موسسات غیر تجاری متصور می باشد که موسسین باید در صورت وم نسبت به اخذ مجوز لازم از مراجع ذیصلاح در خصوص موضوع فعالیت موسسه اقدام نمایند.همچنین در بعضی موارد ارانه ی مدارک تحصیلی مرتبط نیز لازم است.بعنوان مثال موسسین گروه حقوقی بایستی علاوه بر داشتن لیسانس حقوق قضایی و ارائه ی مدرک تحصیلی،پرونده ی وکالت را نیز داشته باشند و یا برای تاسیس دفتر مهندسی مدرک تحصیلی در رشته ی مهندسی مورد نظر ضروری است.
مدارک مورد نیاز جهت تاسیس موسسه:
1-تعیین نام به شرح تعیین نام شرکت های تجارتی
2-اخذ دو نسخه تقاضانامه ثبت موسسه از ثبت شرکت ها و تکمیل و امضاء توسط شرکاء
3-تنظیم اساسنامه حداقل در دو نسخه و امضای ذیل تمام صفحات توسط کلیه ی شرکاء
4-تنظیم صورتجلسه ی مجمع موسسین حداقل در دو نسخه
5-فتوکپی مجوز در رابطه با موضوع موسسه در صورت وم
6-فتوکپی شناسنامه ی شرکا و در صورت وم فتوکپی پایان خدمت آن ها
تذکر:
-حداقل وجود دو نفر شریک در موسسه اامی است.
-قید سرمایه به هر میزان در موسسه مجاز می باشد.
-امضای مدیر شعبه و فتوکپی شناسنامه وی و قید محل ست،در صورتیکه موسسه شعبه داشته باشد.
پس از ارائه مدارک لازم و پرداخت حق الثبت مربوط آگهی تاسیس موسسه توسط ثبت شرکت ها صادر و جهت چاپ در رومه ی رسمی و رومه ی کثیرالانتشار توسط متقاضی ارسال می گردد.
یادآوری:
هر چند که در آئین نامه ی اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجارتی مصوب سال 1337 و اصلاحات بعدی آن اشاره به نقل و انتقال سهم الشرکه،مواد تشکیل دهنده ی اساسنامه،موارد انحلال،ارکان موسسه و اختیارات آن ها و سایر مواردی که در عمل نیاز به رعایت آن ها محسوس می باشد،نگردیده است اما عملاَ می توان از قوانین و مقررات مربوط به شرکت های با مسئولیت محدود در خصوص موسسات غیر تجارتی بهره ی فراوان برد ،بخصوص در مورد تنظیم صورتجلسات مربوط به موسسه.


هر کس در موقعی که شرکت را به ثبت می رساند مدارکی به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم کند که خلاف واقع باشد مثل اینکه مدارک مربوط به سرمایه تعهد شده،ساختگی بوده و واقعیت نداشته باشد،یا اینکه نوشته ای ارائه گردد که 35% سرمایه ی تعهد شده به فلان حساب بانکی واریز گردیده،لیکن معلوم شود که چنین حسابی افتتاح نگردیده است و یا اینکه طرح اعلامیه ی پذیره نویسی سهام و یا طرح اساسنامه ی سهام به امضاء موسسین نرسیده باشد ولی چنین وانمود گردد که به امضاءآن ها رسیده است.بنابراین هر اقدامی که در موقع ثبت برخلاف واقعیت صورت گرفته باشد،جرم محسوب و مرتکبین آن اقدامات هم،به مجازات حبس از سه ماه تا دو سال و یا به جزای نقدی از بیست هزار ریال و یا به هر دو مجازات حبس و جزای نقدی محکوم خواهند شد.

تخلفات مربوط به اوراق سهام:
در شرکت های سهامی-سرمایه ی شرکت به اجزایی تقسیم می گردد که کوچکترین جزء آن سهم نامیده می شود،همچنانکه ماده ی 24 قانون تجارت می گوید:سهم قسمتی است از سرمایه ی شرکت سهامی که مشخص میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن،در شرکت می باشد.ورقه ی سهم،سند قابل معامله ای است که نماینده ی تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد.»
بنابراین:هر گاه کسانی در ورقه ی سهم با نام،یا گواهینامه ی موقت سهم،مبلغ پرداخت شده را بیش از آنچه که واقعاَ پرداخت شده است قید کنند،یا اینکه سهام و قطعات سهام را قبل از اینکه شرکت به ثبت رسیده باشد صادر نمایند،یا اینکه اساساَ ثبت شرکت ساختگی و مزورانه صورت گرفته و با وجود این اوراق سهامی صادر گردیده باشد،مجرم شناخته می شوند و برابر ماده ی 243 قانون تجارت به مجازات حبس از سه ماه تا دو سال و یا به جزای نقدی از بیست هزار ریال تا دویست هزار ریال و یا به هر دو  مجازات محکوم می گردند.
علاوه بر مواردی که بیان گردید،اقدامات ذیل نیز جرم محسوب و کسانی مبادرت به انجام آن ها نمایند،مستحق مجازات می باشند:
1-کسانی که با علم و آگاهی (سوءنیت)اوراق سهام یا گواهینامه ی موقت سهام را بدون ذکر مبلغی اسمی آن صادر نمایند و و یا به معرض فروش بگذارند.
2-کلیه ی افرادی که  سهام بی نام را قبل از آن که تمام مبلغ اسمی آن پرداخت شده باشد،بفروشند،یا اینکه به معرض فروش بگذارند.
3-هرگاه فرد یا افرادی سهام با نام را قبل از آن که 35% مبلغ اسمی آن ها پرداخت شده باشد صادر کنند یا به فروش برسانند و یا در معرض فروش بگذارند.
به این جهت،با توجه به ماده ی مورد بحث،مرتکبین هر یک از بندهای سه گانه ی فوق پس از ثبوت اتهامات مذکور در مرجع ذیصلاح هر یک از سه ماه تا یک سال حبس یا به جزای نقدی از پنجاه هزار ریال تا پانصد هزار ریال و یا هر دو مجازات محکوم می گردند.
نتیجه اینکه: شرکت های تجارتی بر اساس قانون تجارت تشکیل می شود و وظائف موسسین و اداره کنندگان آن ها باید در حدودی که قانون تعیین نموده است و در اساسنامه ی شرکت هم قید می شود انجام گردد.به این جهت هرگونه عملی که در مورد به ثبت رسانیدن شرکت و پذیره نویسی و اعلام آگهی و صدور اوراق سهام،اعم از سهام با نام،یا بی نام،یا گواهینامه ی موقت و مبلغ سرمایه تعهد شده و پرداخت شده و استقراض و صدور اوراق قرضه و خرید و فروش اعمال شود،و اقدامات هیئت مدیره باید در محدوده ی قوانین و مقررات باشد والا در صورتی که تخلف یا تخلفاتی انجام داده باشند که با قصد و عمد (سوء نیت) انجام گرفته باشند، و پرونده با ذکر دلایل به مراجع قضائی ذیصلاح احاله شود در صورت ثبوت جرم به مجازات های مقرره محکوم خواهند شد.
لازم به ذکر است که اگر افراد دیگری در این قبیل امور با آن ها مشارکت نموده و یا اینکه انجام آن عملیات را تسهیل نمایند به مجازات شریک یا معاون جرم محکوم خواهند شد که در قانون مجازات اسلامی هر یک از شرکاء و معاونین جرم تعریف شده و نحوه ی دخالت آن ها و تاثیر آن در وقوع جرم مشخص گردیده است که چون موضوع آن مربوط به حقوق جزای عمومی می باشد از بحث بیشتر در این زمینه خودداری می شود و فقط به ذکر این نکته بسنده می شود که در امر تجارت هم ممکن است فردی به تنهایی مرتکب جرمی شده باشد و ممکن است کسانی با او در این امر مشارکت داشته و یا معاونت نموده باشند که بر حسب مورد مباشر یا شریک و معاون جرم تلقی خواهند شد و برابر قانون به مجازات خواهند رسید.


 
 در قانون تجارت ایران تعریفی از شرکت تجاری دیده نمی شود. لیکن برخی از حقوقدانان با توجه به چارچوب حقوقی موجود ،تعاریف مختلفی از شرکت تجاری پیشنهاد کرده اند ،از جمله دکتر ستوده تهرانی از اساتید حقوق در این رابطه می نویسد: شرکت تجاری عبارت است از سازمانی که بین دو یا چند نفر تشکیل می شود که در آن هر یک سهمی به صورت نقد یا جنس یا کار خود در بین می گذارد تا مبادرت به عملیات تجاری نموده و منافع و زیان های حاصله را بین خود تقسیم کنند. دکتر اسکینی از حقوقدانان معاصر نیز این تعریف را از شرکت تجاری ارائه کرده است: شرکت تجاری ،قراردادی است که به موجب آن،یک یا چند نفر توافق می کنند سرمایه ی مستقلی را که از جمع آورده های آن ها تشکیل می شود، ایجاد کنند و به موسسه ای که برای انجام مقصودخاصی تشکیل می گردد، اختصاص دهند و در منافع و زیان های حاصل از به کارگیری سرمایه سهیم شوند. 

 بر عکس ،قانون مدنی شرکت را تعریف کرده است ،در حقوق مدنی ،شرکت به دو معنای عام و خاص به کار رفنه است در معنای عام ،شرکت عبارت از عقدی است که در آن طرفین ،سرمایه یا کار خود را برای رسیدن به سودی خاص جمع می کنند. در این معنا ،علاوه بر عقد شرکت ،که موضوع مواد 571 به بعد قانون مدنی است ،عقد مضاربه ،عقد مزارعه و عقد مساقات هم از مصادیق شرکت حساب می آیند.در معنای خاص ،شرکت یکی از عقود معینی است که همراه با اشاعه در حق مالکیت ایجاد می شود.معمولاً هرگاه در حقوق مدنی از شرکت صحبت می شود ،مقصود همین نوع اخیر است.به موجب ماده ی 571 قانون مدنی: (شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شی واحد به نحو اشاعه) در این قانون و در این تعریف،(شرکت)بیانگر هرگونه مالکیت مشاعی بر هر مالی است ،لذا دامنه ی این تعریف فراتر از شرکت های تجاری به شکل شناخته شده در جامعه است و مقرراتی که در چارچوب این قانون و این تعریف آورده شده،نمی تواند ضرورتاً در مورد شرکت های تجاری اطلاق داشته باشد. در قانون مدنی آمده است  شرکت  مدنی ممکن است اختیاری یا قهری باشد(ماده ی 572 ق.م)شرکت قهری بر توافق شرکا استوار نیست ،بلکه در نتیجه ی اجتماع حقوق مالکان ،به سبب امتزاج یا ارث تحقق می یابد(ماده ی 574ق.م) بر عکس ،شرکت اختیاری حاصل اراده ی طرفین است ،زیرا یا در نتیجه ی عقدی از  عقود حاصل می شود یا در نتیجه ی عمل شرکا ،از قبیل مزج اختیاری یا قبول مالی مشاعاً در ازای عمل چند نفر و نحو اینها(ماده ی 573ق.م) بنابراین شرکت های تجاری ،اجتماع دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی به منظور انجام عملیات تجاری و کسب سود را گویند.شرکت هایی که هدف از تاًسیس آن ها  تجارت نیست و اعمال تجاری انجام نمی دهند ،شرکت های حقوقی یا مدنی نامیده می شوند.

 افتراق شرکت های مدنی و تجاری:

 با تشکیل یک شرکت تجاری،وضعیت حقوقی خاصی پدید می آید.آثار حقوقی ناشی از تشکیل یک شرکت تجاری که آن را  از شرکت مدنی متمایز می کند را می توان به شرح ذیل فهرست کرد:

  -شرکت مدنی اقامتگاه و تابعیت ندارد ،در حالی که اقامتگاه و تابعیت شرکت تجاری وماً باید مشخص باشد.

 نظر به اینکه شرکت تجاری بعد از تاسیس یک شخصیت حقوقی مستقل می  شود ،لذا به منظور سهولت در ارتباط و نظارت بر امور شرکت ،یک اقامتگاه قانونی برای یک شرکت فرض می شود.در نظام های حقوقی مختلف در جهان ،مکان های مختلفی  به عنوان اقامتگاه هر شرکت فرض گردیده است.

1)حسن ستوده ،تهرانی،حقوق تجارت-جلد اول(تهران:انتشارات دانشگاه تهران،1364) ،صفحه ی 172

2)اسکینی، ربیعا ،حقوق تجارت-شرکت های تجاری،جلد اول(تهران،انتشارات سمت،1375) ،صفحه ی 17

3)کاتوزیان ،ناصر ،حقوق مدنی(مشارکت ها ،صلح ،عطایا) ،چاپ اقبال ،1363 ،صفحه ی 6 به بعد.

 در ماده ی 590 قانون تجارت ،اقامتگاه اشخاص حقوقی مکانی تعیین شده است که (اداره ی امور)شخص حقوقی در آنجا باشد.ولی  در ماده ی 1002 قانون مدنی ،اقامتگاه اشخاص حقوقی(مرکز عملیات)آن ها تعیین شده است.لذا از لحاظ  حقوقی تعارضی بین این دو ماده دیده می شود.زیرا در مورد اشخاص حقوقی ،خصوصاً شرکت های تجاری  ،معمولاً(محل اداره ی امور)که معمولاً دفتر مرکزی نامیده می شود ،با(مرکز عملیات)که معمولاً کارگاه یا کارخانه ای در مسافت بسیار دور و حتی در شهر دیگر واقع شده است ،تفاوت وجود دارد.در رابطه با این تعارض قانونی ،

 حقوقدانان نظرات مختلفی ارایه کرده اند ،لیکن نظر قالب این است که حکم قانون تجارت به دلیل خاص بودن بر حکم قانون مدنی به دلیل عام بودن ارجحیت دارد.

 بنابراین ،اقامتگاه هر شرکت تجاری،مرکز اداره ی امور آن است و کلیه ی ابلاغ های قانونی،دادخواست،اظهارنامه،و غیره فقط باید به اقامتگاه قانونی شرکت تسلیم شود.

 همچنین با تاسیس یک شرکت تجاری و ایجاد یک شخصیت حقوقی فرضی برای آن،مساله ی تابعیت این شخصیت حقوقی نیز مطرح می باشد که در بسیاری از دعاوی تجاری بین المللی این موضوع از اهمیت خاصی برخوردار است.

در رابطه با تعیین تابعیت شرکت های تجاری نیز معیارهای متفاوتی در نظام های حقوقی کشورهای مختلف جهان مطرح می باشد.در کشور ما ایران،طبق ماده ی 591 قانون تجارت اشخاص حقوقی(از جمله شرکت ها) تابعیت کشوری را در اختیار دارند که اقامتگاه آن ها در کشور می باشد.از این رو ،شرکتی که مرکز اداره ی امور آن در ایران واقع باشد،دارای تابعیت ایرانی است،ولو اینکه مرکز عملیات آن خارج از کشور باشد.

 -شرکت مدنی فاقد شخصیت است ،در حالی که شرکت تجاری اصولاً یک شخصیت حقوقی است.

 -موضوع شرکت مدنی معاملات غیر تجاری است ،در حالی که موضوع شرکت های تجاری معاملات تجاری است.

 -قانون ،شرکت های تجاری را تحت نظم به خصوصی قرار داده و حتی انواع آن ها را مشخص و محدود نموده و ضوابط معینی را بر آن ها حاکم کرده است ،در حالی که شرکت های حقوقی تابع قصد و اراده ی شرکا می باشند و به هر نحو که بخواهند (مشروط بر آنکه مغایر قانون مدنی نباشند)می توانند شرکت تشکیل دهند.

 در این رابطه قابل ذکر است طبقه بندی شرکت های تجاری در هر کشور تابع نظام حقوقی همان کشور است .بنابراین ،نمی توان طبقه بندی طبقه بندی واحد بین المللی برای شرکت های تجاری متصور شد و حتی فراتر از آن ،هر نوع شرکت ممکن است مفهوم و جایگاه خود در هر کشور را داشته باشد.به عبارتی ،شرکت سهامی در ایران دارای همان تعریف از شرکت های سهامی در کشورهای دیگر نیست.شرکت با مسئولیت محدود نیز اینچنین است.برای نمونه  ،درکشور انگلستان و بر اساس قوانین شرکت ها مصوب 1982 با اصلاحات بعدی ،شرکت ها باید به یکی از دو نوع عام(Public) یا خاص(خصوصی)(private)باشند.شرکت های عام با پسوند(P.I.C) در نامشان از شرکت های خصوصی تفکیک می شوند.

 در کشور ما در ماده ی 20 قانون تجارت ،شرکت های تجاری به هفت نوع ذیل طبقه بندی شده است:

 1)شرکت سهامی 2)شرکت با مسئولیت محدود 3)شرکت تضامنی 4)شرکت مختلط غیر سهامی 5)شرکت مختلط سهامی  6)شرکت نسبی  7)شرکت تعاونی تولید و مصرف

 نکته:در لایحه ی اصلاح قانون تجارت(مصوب 1384 هیات وزیران)از هفت نوع شرکت تجاری پیش بینی شده در قانون تجارت ،شرکت های مختلط غیر سهامی ،مختلط سهامی و نسبی حذف شده اند ،و لذا چهار نوع شرکت تجاری یعنی سهامی ،با مسئولیت محدود ،تضامنی و تعاونی فقط به رسمیت شناخته شده اند.

 طبق لایحه ی قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت-مصوب 24/12/1347 شرکت های سهامی نیز به دو گروه طبقه بندی می شوند:اول:شرکت های سهامی عام  دوم: شرکت های سهامی خاص 

 این دو نوع شرکت نیز اگرچه از لحاظ ساختار شبیه به یکدیگر هستند ،لیکن در برخی از مقررات با یکدیگر تفاوت دارند.1

 -شرکت مدنی همیشه و ضرورتاً با حداقل دو نفر تشکیل می گردد ،در حالی که در تاسیس بعضی از شرکت های تجاری ضرورتاً وجود حداقل سه نفر لازم است(مثل شرکت سهامی خاص)

 -شرکت های تجاری حتماً و ضرورتاً در نتیجه ی اختیار و اراده ی شرکا به وجود می آیند ،ولی بعضی از شرکت های مدنی بدون اراده و اختیار شرکا به وجود می آیند(مثل شراکت وراث در مال الترکه)

 -مسئولیت شرکا در شرکت های تجاری بر حسب نوع شرکت ممکن است به میزان سهم ،محدود به سرمایه ،نسبت به سرمایه و تضمین تمام سرمایه و یا مختلط باشد ،در حالی که در شرکت های مدنی چنین مسئولیتی وجود ندارد و مسئولیت در امور مدنی منفرد می باشد.

 -نحوه ی تقسیم سود و زیان در شرکت های تجاری بر اساس نوع شرکت ها متفاوت است و بر مبنای مسئولیت شرکا انجام می گیرد ،در صورتی که در شرکت های مدنی همیشه تقسیم سود و زیان به نسبت سهم است.

 -استقلال مالی:با تاسیس یک شرکت تجاری و تعیین مدیران آن که نحوه ی تعیین آن ها را قانون تجارت یا اساسنامه ی همان شرکت مشخص می کند ،هیچیک از شرکا حق مداخله در امور اجرایی شرکت را نخواهند داشت و تنها شیوه ی نظارت بر امور شرکت توسط شرکا از طریق مجمع عمومی و بازرس قانونی و یا مراجع قضایی است.

 -دارا بودن حقوق و تکالیف مستقل از شرکا:از سایر ویژگی های متمایز شرکت تجاری این است که با تشکیل یک شرکت تجاری ،حقوق و تکالیف این شخصیت حقوقی مستقل از حقوق و تکالیف صاحبان سرمایه و موسسین آن خواهد بود.لذا صاحبان سرمایه ی یک شرکت و خود شرکت می توانند به موازات و مستقل از یکدیگر از حقوق و امتیاز اقتصادی و اجتماعی استفاده کنند.

 برای نمونه ،یک شرکت و سهامداران آن می توانند مستقلاً در یک زمینه ی مشترک تجاری فعالیت داشته باشند.

 -ورشکستگی ، تصفیه و مرور زمان مختص شرکت های تجاری و تجار است  ،در حالی که در امور مدنی مقررات اعسار جاری می گردد.

 1)قابل ملاحظه است  ،بعد از تصویب قانون تجارت ،قوانین مختلفی در رابطه با شرکت های تعاونی به تصویب رسیده است که به موجب آن ها تغییراتی در طبقه بندی و مقررات مربوط به شرکت های تعاونی داده شده است.برای نمونه ،می توان به قانون شرکت تعاونی ،مصوب 1350 و قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران-مصوب 1370- اشاره کرد.لذا اگرچه قانون تجارت منبع اصلی مقررات مربوط به شرکت ها در ایران محسوب می شود ،لیکن سایر قوانین ،برخی مقررات مربوط به شرکت ها ،مندرج در قانون تجارت را تغییر داده اند.لیکن متاسفانه در اکثر مجموعه قوانین تجارت که امروز منتشر می شود ،این تغییرات در قوانین اعمال نمی گردد و همین موضوع موجب بروز اشتباه در شناخت قوانین معتبر و حتی بروز اختلاف بین اشخاص حقوقی ذینفع می گردد. (پاکدامن،  رضا ،  حقوق شرکت های تجاری ، انتشارات خرسندی ، 1389.صفحه ی )


 
چون درخواست انجام هرگونه تغییرات مورد نظر صاحبان سهام شرکت به موجب صورتجلسه به مرجع ثبت شرکت ها اعلام می گردد و در مواردی که:
1-انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان و رومه کثیرالانتشار 2-تصویب ترامه3-کاهش یا افزایش سرمایه و وقوع هر نوع تغییر در اساسنامه4-انحلال شرکت و نحوه ی تصفیه ی آن در دستور جلسه مجمع عمومی قرار گرفته باشد چارچوب کلی و اجمالی از نحوه ی تنظیم صورتجلسات لازم ارائه می گردد .

- ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها

- مرجع ثبت شرکت ها

همان گونه که در مطالب قبلی ذکر شد هر نوع تغییری در اساسنامه شرکت باید به موجب صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده به ثبت شرکت ها اعلام گردد.بنابراین لازم است ابتدا اعضاء شرکت و یا هیئت رئیسه جلسه برگزار شده از مواد اساسنامه شرکت اطلاع کافی و کامل داشته باشند که در این صورت نکات ذیل را ضمن انشاء و نگارش متناسب موضوعات مورد نظر بصورت صورتجلسه قابل قبول تنظیم می نمایند.
الف)نحوه تنظیم صورتجلسات مجمع عمومی فوق العاده:
1-عنوان صورتجلسه،"صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده"
2-نام کامل شرکت و نوع حقوقی شرکت  و شماره ثبت
3-سرمایه ثبت شده ی شرکت
4-محل و تاریخ و ساعت برگزاری مجمع و ذکر تعداد اعضاء شرکت کننده در مجمع و در صورت نشر آگهی دعوت،اشاره به رومه ناشر و تاریخ و مفاد آگهی
5-در صورتی که تعداد اعضاء شرکت محدود باشد نام و نام خانوادگی و تعداد سهام آن ها
6-تعیین اعضاء هیئت رئیسه(در خصوص شرکت سهامی)
7-نگارش تصمیمات اتخاذ شده در خصوص تغییر ماده یا موادی از اساسنامه شرکت و یا مواردی که در صلاحیت مجمع فوق می باشد با ذکر جزئیات مربوط به آن.
به عنوان مثال افزایش سرمایه،که باید مشخص شود سرمایه از چه مبلغی به چه مبلغی افزایش یافته،از محل آورده نقدی یا غیر نقدی بوده و طریقه ی عمل مشمول کدامیک از مواد 157 و 158 لایحه اصلاحی قانون  تجارت می باشد و نیز تغییرات مربوط به تعداد سهام و یا ارزش اسمی سهام و غیره چگونه است.همچنین ماده مربوط به سرمایه شرکت در اساسنامه نیز که به موجب تصمیم فوق اصلاح گردیده ذکر می گردد.
یا نقل و انتقال سهام با نام که پس از قید مراتب وفق ماده 40 لایحه اصلاحی قانون تجارت در دفتر ثبت سهام با نام،نام و نام خانوادگی واگذار کننده سهام و تعداد سهام با ذکر مشخصات کامل سجلی و آدرس کامل محل ست انتقال گیرنده سهام در صورتجلسات قید می شود.سپس با تعیین وکیل شرکت مشخصات وی را جهت امضاء ذیل دفاتر به ثبت شرکت ها اعلام می نماید.
آنگاه صورتجلسه وفق توضیحاتی که قبلاَ در مطالب مربوط بیان گردیده امضاء و به ضمیمه مدارک لازم به مرجع ثبت شرکت ها تحویل می گردد که البته با درخواست کتبی که به امضاء صاحبان امضاء مجاز شرکت رسیده باشد مرجع ثبت شرکت ها اقدامات لازم را انجام خواهد داد.
ب)نحوه ی تنظیم صورتجلسات مجمع عمومی عادی سالیانه یا عادی بطور فوق العاده:
1-عنوان صورتجلسه "صورتجلسه مجمع عمومی عادی سالیانه بطور فوق العاده
2-نام کامل شرکت و نوع حقوقی شرکت و شماره ثبت
3-سرمایه ی ثبت شده شرکت
4-محل و تاریخ و ساعت برگزاری مجمع و ذکر تعداد اعضاء شرکت کننده در مجمع و در صورت نشر آگهی دعوت،اشاره به رومه ناشر و تاریخ و مفاد آگهی
5-تعیین اعضاء هیئت رئیسه(در خصوص شرکت های سهامی)
6-نگارش تصمیمات اتخاذ شده در خصوص تعیین:
الف:اعضاء هیئت مدیره با ذکر نام و نام خانوادگی آنان و اصلی یا علی البدل بودن آن ها
ب:بازرسان شرکت با ذکر مشخصات کامل سجلی آن ها و اصلی یا علی البدل بودن هر یک از آنان همچنین قید نشانی کامل محل ست ایشان
ج:تعیین رومه کثیرالانتشار
د:تصویب ترامه و حساب سود و زیان با ذکر سال مالی مربوط
سپس با تعیین وکیل شرکت مشخصات وی را جهت امضاء ذیل دفاتر به ثبت شرکت ها اعلام می نمایند.
صورتجلسه امضاء و به ضمیمه مدارک لازم و با درخواست کتبی دارندگان امضاء مجاز مراتب جهت انجام تغییرات به ثبت شرکت ها اعلام می گردد.
تذکر 1:اگر افزایش یا کاهش تعداد اعضاء هیئت مدیره در دستور کار جلسه قرار گرفته باشد این تصمیم در مجمع عمومی فوق العاده قابل بررسی و تصمیم گیری می باشد که ماده مربوط در اساسنامه نیز اصلاح خواهد شد.بنابراین می توان در مجمع عمومی فوق العاده ای که افزایش یا کاهش تعداد مدیران را بررسی می نماید نسبت به اتخاذ تصمیم پیرامون بندهای ب و ج  و د فراز 6 اخیرالذکر اقدام نمود که مسلماَ حد نصاب برگزاری مجمع عمومی فوق العاده باید رعایت گردد و عنوان صورتجلسه هم تحت عنوان"صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده"باشد.
علاوه بر توجه به تعداد سهام وثیقه مدیران در اساسنامه در صورت نیاز این مورد نیز اصلاح خواهد شد.
تذکر2:بعضاَ اتفاق می افتد که برخی از اعضاء شرکت که عضویت هیئت مدیره شرکت را نیز دارند با واگذاری سهام خود  و یا با استعفای از سمت مدیریت از عضویت هیئت مدیره کناره گیری می نمایند که بدین ترتیب یا اعضاء جدید و یا اعضاء علی البدل هیئت مدیره داخل در هیئت مدیره شرکت می شوند.در چنین مواردی با توجه به اهمیت سال مالی و تصویب ترامه و حساب سود و زیان هر دوره مالی شرکت که به منزله مفاصا حساب مدیران برای همان دوره ی مالی می باشد بهتر آنست که اعضاء داخل شده در هیئت مدیره(اعم از عضو جدید یا علی البدل)برای بقیه مدتی که اعضاء قبلی برای آن مدت تعیین گردیده اند انتخاب شوند و متن صورتجلسات مجمع عمومی عادی و هیئت مدیره نیز مبین این امر باشد.همچنین پسندیده است که مرجع ثبت شرکت ها نیز در صدور آگهی هایی از این قبیل و یا تمام آگهی های صادره به شماره ی آخرین آگهی صادره تغییراتی در آگهی ماقبل حادث شود اولاَ نیازی به تکرار مواردی که بلاتغییر مانده نباشد ثانیاَ شرکت در ارائه آن به ادارات و سازمان های ذیربط دچار مشکل نگردد.چه در این صورت آگهی ماقبل نیز مشخص خواهد شد.
ج)صورتجلسه ی هیئت مدیره:
بدیهی است وقتیکه اعضاء هیئت مدیره در صورتجلسه مجمع عمومی عادی یا حسب مورد فوق العاده تعیین می گردند صورتجلسه هیئت مدیره در خصوص تعیین سمت هر یک از اعضاء خود و نیز معرفی دارندگان امضاء مجاز شرکت و حسب مورد تعیین وظایف مدیر عامل به مرجع ثبت شرکت ها به انضمام هر یک از صورتجلسات مجامع فوق ارائه می گردد که باید نکات ذیل در آن رعایت و نگارش یافته باشد.
1-عنوان صورتجلسه"صورتجلسه هیئت مدیره"
2-نام کامل شرکت،نوع حقوقی شرکت و شماره ثبت
3-محل و تاریخ و ساعت برگزاری جلسه با ذکر تعداد اعضاء هیئت مدیره شرکت کننده در جلسه و در صورت نشر آگهی دعوت از اعضاء هیئت مدیره و یا دعوت به هر طریق قانونی و مقرر شده،اشاره به آن.
4-ذکر نام و نام خانوادگی و سمت هر یک از آنان و نیز ذکر نام و نام خانوادگی مدیر عامل و تصریح به اینکه وی عضو هیئت مدیره نیز می باشد و یا از خارج برای تصدی این سمت انتخاب شده است.
5-معرفی دارندگان امضاء مجاز شرکت با ذکر جزئیات و مواردی که جهت رتق و فتق امورات شرکت نیاز به امضاء دارند.البته جهت معرفی دارندگان حق امضاء مجاز شرکت به ماده مربوط در اساسنامه شرکت نیز باید توجه نمود.سپس صورتجلسه به امضاء حاضرین در جلسه با ذکر نام و نام خانوادگی آن ها رسیده و نگارش صورتجلسه با اشاره به نام و نام خانوادگی غایبین در جلسه خاتمه می باید.
تذکر:ارائه مدارک لازم و مورد نیاز به انضمام صورتجلسه فوق الذکر به مرجع ثبت شرکت ها اامی است.
ثبت شرکت فکر برتر با بهره گیری از کارشناسان متخصص و مجرب و با چندین دهه تجربه ی موفق، آماده ی ارائه ی خدمات  در زمینه های حقوقی و ثبتی نظیر ثبت شرکت و ثبت برند به شما عزیزان می باشد.
 


 
جلوه های گوناگون شرکت به معنای وسیع را می توان در بسیاری از روابط اجتماعی و از جمله قراردادها ملاحظه نمود. جوهر تمامی اشکال متنوع مشارکت ها ، احساس نیاز به قدرت و توانایی اقتصادی بیشتر است. این نیاز گاه برای به دست آوردن سود بیشتر است مانند اینکه یکپارچه شدن دو قطعه مساوی زمین کشاورزی ، سهم هر مالک از سود را افزایش می دهد زیرا در زمین بزرگتر استفاده از ماشین آلات کشاورزی و کارگر با بازده بیشتر و قیمت کمتر ممکن می گردد .
متقابلاَ در مورد بسیاری از فعالیت های بزرگ اقتصادی ، توسل به نهاد شرکت پیش از آنکه برای کسب سود بیشتر باشد یک ضرورت مسلم است زیرا سرمایه و امکانات مورد نیاز معمولاَ در اختیار شخص واحد قرار ندارد. مثلاَ به سختی می توان تصور نمود که سرمایه گذاری جهت تولید خودرو بدون اجتماع سرمایه اشخاص متعدد و نیروهای کارآمد امکان پذیر باشد.

شخصیت حقوقی شرکت این امکان را فراهم می کند که دارایی شخصی شرکا از دارایی شخصیت فرضی حاصل از عقد شرکت جدا شود. این ویژگی برای سرمایه گذاران امنیت به وجود می آورد. از همین رو امروزه شاهد وجود شرکت های بسیاری در کشورمان هستیم. این شرکت ها تاثیر مثبتی در اقتصاد جامعه دارد.
یکی از استان های پرطرفدار برای ثبت شرکت ، استان خراسان شمالی است. خراسان شمالی به مرکزیت شهر بجنورد، به لحاظ ظرفیت های بی بدیل در زمینه گردشگری، صنایع دستی، کشاورزی، تولیدات دام و فرآورده های دامی ، پرورش طیور و آبزی پروری ، فعالیت های صنعتی بزرگ نظیر پتروشیمی، فولاد ، سیمان ، آلومینا از اهمیت ویژه ای برخوردار است .
قرار گرفتن خراسان شمالی در محور زیارتی و گردشگری مشهد مقدس با شمال و غرب کشور و برخورداری از تفرجگاه های طبیعی در محورهای مختلف استان ، مهم ترین زمینه ارتباطی و جذب زائران و گردشگران را به این استان فراهم کرده است.
پیشینه تاریخی، فرهنگ غنی ، وجود فضای اجتماعی و اقتصادی مناسب و مرز مشترک امن جهت جذب سرمایه های خصوصی داخلی و خارجی و توسعه فعالیت های اقتصادی- بازرگانی با کشورهای آسیانه میانه نیز از سایر ویژگی های این استان است .

 

 


شایان ذکر است، امکان پرورش اسب اصیل ترکمن و توسعه آن به منظور صادرات از جمله بارزترین توانمندی های استان در عرصه سرمایه گذاری اقتصادی است.
این امتیازات فرهنگی، جغرافیایی ، اقتصادی و تاریخی ، زمینه های مناسبی را در جهت سرمایه گذاری و رشد اقتصادی استان فراهم کرده است و باعث شده که بسیاری از سرمایه گذاران برای محصولات خود اقدام به ثبت شرکت و ثبت برند اختصاصی در این استان نمایند. افرادی که متقاضی ثبت شرکت در خراسان شمالی می باشند ممکن است با سوالاتی مواجه باشند.
اولین سوال این است که اقدامات لازم برای ثبت شرکت در خراسان شمالی چیست ؟
سوال دوم این است که چه شرکتی برای کار خود ثبت کنیم ؟
سومین سوال این است که برای ثبت کردن شرکت چه مقدار سرمایه باید داشته باشیم ؟
و در نهایت سوال آخر اینکه هزینه ثبت کردن شرکت در خراسان شمالی چقدر می باشد. این سوالات ، یکی از سوالات پرتکرار متقاضیان ثبت شرکت می باشد و ما در این مقاله، به تمامی آن ها به طور کامل پاسخ خواهیم داد.

مراحل ثبت شرکت در خراسان شمالی
نخستین گام برای شروع ثبت، پیدا کردن یک شریک مناسب است . حداقل تعداد شرکا برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود 2 نفر و شرکت سهامی خاص 3 نفر است. برای تشکیل بعضی دیگر حداقل 5 شریک لازم است ؛ مانند شرکت های سهامی عام .البته، قانون محدودیتی برای سقف تعداد شرکاء شرکت های تجاری تعیین نکرده است.
تعیین موضوع فعالیت شرکت ، از سایر اقدامات ضروری برای ثبت است . توجه داشته باشید، چنانچه دقت لازم را در این مورد نداشته باشید ممکن است شرکت شما اصلاَ ثبت نشود یا اگر ثبت هم بشود، در ادامه با مشکلاتی مواجه گردد. موضوعات فعالیت شرکت را می توانیم به 4 دسته تقسیم کنیم :
1) موضوعاتی که در انحصار دستگاه ها و نهادهای حاکمیتی و عمومی و دولت قرار دارند و توسط عموم مردم قابل ثبت نیستند.
2) موضوعاتی که برای ثبت نیاز به مجوز ندارند اما پس از ثبت نیاز به اخذ مجوز از وزارت خانه ها و نهادهای ذیربط دارند.
3) موضوعاتی که قبل از ثبت نیاز به اخذ مجوز از سازمان ها و نهادهای مربوطه دارند و اصل این مجوز باید به اداره ثبت شرکت ها ارسال گردد.
4) موضوعاتی که نه در زمان ثبت و نه پس از آن نیازی به اخذ مجوز ندارند.
پس از انتخاب موضوع شرکت، باید تصمیم بگیرید که چه قالبی برای شرکت شما مناسب است ؟ شرکت سهامی خاص، با مسئولیت محدود و یا . ؟
پیش از هر چیز، باید گفت 7 نوع شرکت در ایران وجود دارد .
- شرکت سهامی ( عام و خاص )
- شرکت با مسئولیت محدود
- شرکت تضامنی
- شرکت مختلط سهامی
- شرکت مختلط غیرسهامی
- شرکت نسبی
- شرکت تعاونی
هر کدام از این شرکت ها اعتبار و شخصیت حقوقی لازم را دارا می باشند. بنابراین ، متقاضیان باید هر یک از این شرکت ها را به خوبی بشناسند تا بتوانند متناسب با موضوع مورد نظرشان قالب مناسبی را انتخاب نموده و به ثبت برسانند. در این زمینه، مشاوران ما در ثبت شرکت فکر برتر، همواره این آمادگی را دارند تا به سوالات شما عزیز ان پاسخ دهند.
اما به طور کلی ، با اینکه هر یک از این شرکت ها در تجارت، کاربرد و استفاده خاصی دارند اکثر متقاضیان، به دنبال ثبت کردن شرکت های سهامی ( عام و خاص ) ، با مسئولیت محدود و تعاونی هستند. بر این اساس، به شرح جزئیات این دسته از شرکت ها می پردازیم.
شرکت با مسئولیت محدود :
شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت می باشد .
چنانچه شرکای شما، خانواده ، دوستان نزدیک و مورد اعتماد و آشنایان هستند می توانید این قالب شرکت را برای ثبت انتخاب نمایید. چرا که، هر چه میزان اعتماد بین افراد تشکیل دهنده شرکت بیشتر باشد ، قالب با مسئولیت محدود قالب مناسب تری خواهد بود به همین دلیل است که اکثر شرکت های خانوادگی از نوع شرکت با مسئولیت محدود می باشند.
به این ترتیب ، برای کارهای کوچک که سرمایه زیادی نیاز ندارد و شرکا مایل نیستند اشخاصی از خارج وارد شرکت شوند، شرکا به تشکیل شرکت با مسئولیت محدود اقدام می نمایند.
تشکیل این نوع شرکت ، نیاز به تشریفات پیچیده ای ندارد و فقط کافیست دو شریک وجود داشته باشند و سرمایه های نقدی و غیرنقدی خود را تسلیم کنند تا شرکت تشکیل گردد.
ویژگی های شرکت با مسئولیت محدود :
الف – تصریح نوع شرکت در نام شرکت ( در اسم شرکت باید عبارت با مسئولیت محدود قید شود )
ب- محدودیت مسئولیت شرکا
ج- آزاد نبودن انتقال سهم الشرکه
د- وم رعایت تشریفات زیادتر در صورتی که تعداد شرکا از 12 نفر بیشتر شود .
ه- عدم انحلال شرکت در صورت فوت یا ورشکستگی شرکا
شرکت سهامی خاص :
شرکت سهامی خاص شرکتی است که تمام سرمایه آن توسط موسسین تامین گردیده است.
اساساَ شرکت سهامی خاص ، درعالم تجارت از اعتبار تجاری بیشتری برخوردار است و پیش شرط شرکت در بسیاری از مناقصات می باشد. علاوه بر این ، اخذ وام از بانک ها جهت تامین مالی فعالیت های شرکت نیز در اکثر موارد و به علت همین اعتبار بیشتر شرکت های سهامی خاص، مستم این است که قالب شرکت ، سهامی خاص باشد.
از جمله مزایای شرکت سهامی خاص نسبت به شرکت با مسئولیت محدود می توان به سهولت نقل و انتقال سهام و کمتر بودن تشریفات قانونی نقل و انتقال سهام اشاره داشت . به طور مثال، در شرکت سهامی خاص حداقل 35% سرمایه می بایست نقداَ در یکی از شعب بانک ها تودیع و گواهی مربوطه ارائه و 65% در تعهد سهامداران باشد.
در شرکت با مسئولیت محدود باید کل سرمایه تحویل مدیرعامل شرکت شده و مدیرعامل اقرار به اخذ نماید و ارائه گواهی بانکی دال بر انجام این امر ضرورت ندارد. لازم به ذکر است ، انتخاب بازرس اصلی و علی البدل در شرکت با مسئولیت محدود اختیاری و در شرکت سهامی خاص اجباری است .
ویژگی های شرکت سهامی خاص :
الف- در نام شرکت قبل از اسم شرکت یا بعد از آن کلمه خاص باید اضافه شود و این کلمه در کلیه نوشته های شرکت و آگهی ها باید رعایت شود.
ب- سرمایه شرکت سهامی خاص به وسیله خود موسسین تامین می شود و حق صدور اعلامیه پذیره نویسی را ندارند.
ج- تعداد اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی خاص نباید کمتر از سه شخص باشد.
د- شرکت سهامی خاص نمی تواند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نماید یا با انتشار آگهی و اطلاعیه یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت کند.
ه- شرکت سهامی خاص حق انتشار اوراق قرضه را ندارد.
شرکت سهامی عام :
یکی از شرکت های مهم تجاری که نقش مهمی در توسعه اقتصادی کشور ایفاء می نمایند شرکت های سهامی عام می باشند. در این شرکت ، سرمایه به سهام تقسیم شده و هر شریک به همان میزان سهامی که خریداری نموده در شرکت سهیم و شریک می باشد و از لحاظ مسئولیت نیز باید گفت حدود مسئولیت هر شریک به همان مقدار و میزان مشارکت او می باشد و زائد بر آن مسئولیتی متوجه وی نیست.
ویژگی های شرکت سهامی عام :
الف- عبارت شرکت سهامی عام : در شرکت سهامی عام عبارت " شرکت سهامی عام " باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن در کلیه اوراق و نوشتجات و آگهی ها به طور صریح و روشن قید گردد.
ب- در شرکت سهامی عام ، حداقل شرکا 5 نفر و حداقل هیات مدیره یا مدیران 5 نفر است.
ج- حداقل سرمایه اولیه ، مبلغ پنج میلیون ریال است که سرمایه شرکت توسط موسسین و عموم مردم تامین می شود.
د- از ویژگی های منحصر شرکت سهامی عام، که آن را از کلیه شرکت های تجاری و از جمله شرکت سهامی خاص متمایز می سازد، امکان عضویت این شرکت در بازار بورس اوراق بهادار است.
ه- سهم سرمایه موسسین نباید از 20 درصد سرمایه شرکت کمتر باشد. 35% از مبلغ ، باید به صورت نقدی توسط موسسین تامین و در حسابی تحت عنوان " شرکت سهامی عام در شرف تاسیس " نزد یکی از بانک ها سپرده شود.
شرکت تعاونی :
شرکت تعاونی ، شرکتی است که برای مدت نامحدود به منظور رفع احتیاجات مشترک شرکاء و بهبود وضع مادی و اجتماعی آنان برای یک یا چند منظور تشکیل می شود. از جمله انجام خدمات عمومی و هرگونه فعالیت مربوط به تولید محصولات کشاورزی
ویژگی های شرکت تعاونی :
الف- حداقل شرکاء شرکت تعاونی 7 نفر می باشد.
ب- برای تشکیل شرکت های تعاونی باید حداقل ثلث سرمایه نقداَ پرداخت شود و دو ثلث باقی مانده باید از طرف موسسین تعهد شود. اگر در اساسنامه پیش بینی شده باشد در صورت عدم پرداخت مابقی سرمایه توسط تعهد کنندگان ، می توان قسمت پرداخت شده را جزو سرمایه شرکت به حساب آورد.
ج- در شرکت های تعاونی باید وماَ تمام یا حداقل 51% سرمایه به وسیله اعضاء در اختیار شرکت تعاونی قرار گیرد.
د- جهت ثبت شرکت تعاونی، نباید در تعاونی دیگری عضویت داشته باشید.
ه- خروج عضونیاز به ثبت در اداره مربوطه ندارد.
ناگفته نماند، اشخاصی که مایلند در قالب شخص حقوقی، فعالیت های غیرتجاری نظیر فعالیت های ی ، فرهنگی ، خیریه ای و عام المنفعه داشته باشند، می بایست موسسه غیرتجاری تشکیل دهند. این موسسات ، اهداف غیرتجاری را دنبال می کنند.
پس از گذراندن مراحل فوق، باید ثبت نام در سامانه اداره مذکور انجام شود و اوراق شرکت به شکل تخصصی تنظیم گردد . در این مرحله می بایست 5 نام را با توجه به اولویت مشخص نمایید. 5 نام که واژه بیگانه نبوده، فاقد سابقه ثبت بوده و دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشد.
پس از تایید نام ، مدارک شرکت باید به امضاء شرکاء ، سهامداران و بازرسین شرکت ( در صورت وجود ) برسد و از طریق پست پیشتاز به اداره ثبت ارسال شود. با ارسال مدارک ممکن است 1) پرونده رد گردد 2) مدارک جهت رفع نقص به نشانی شما عودت گردد 3) با پرونده شما موافقت شده و پذیرش گردد که در این صورت باید به صورت حضوری به اداره ثبت شرکت ها مراجعه و پس از امضای دفاتر مدارک خود را اخذ کنید.
روند بعدی پرونده در صورت پذیرش، درج آگهی تاسیس در رومه رسمی کل کشور است که با استفاده از آگهی تاسیسی که اداره ثبت ارائه می دهد انجام می شود.
این موارد ، همه اقدامات لازم برای ثبت یک شرکت می باشد. در نظر داشته باشید که پس از ثبت کردن شرکت در اداره فوق الذکر و اخذ شماره ثبت و مدارک شرکت شامل اساسنامه ، اظهارنامه ، شرکت نامه و تقاضانامه ، یک سری کارها باید به صورت اجباری انجام شود که انجام ندادن آن ها باعث ایجاد مشکلات و یا حتی جریمه مالی می گردد. این اقدامات اجباری عبارتند از :
- پلمپ دفاتر مالی شرکت شامل دفتر رومه و دفتر کل
- تعیین حوزه مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی
- اخذ کد اقتصادی

مدارک اولیه ثبت شرکت
مدارک ثبت شرکت در استان خراسان شمالی شامل مدارک شناسایی تمام اعضای هیئت مدیره و نیز گواهی عدم سوء پیشینه و اگر موضوع طراحی شده به مدرک تحصیلی و مجوز احتیاج داشته باشد ، ارائه مجوز و مدرک تحصیلی هم لازم است.
نکته : گواهی عدم سوء پیشینه کیفری توسط مراکز پلیس + 10، اداره پست و یا سایر نهادهای مرتبط صادر می شود. ( گواهی سوء پیشینه از زمان صدور تا مدت یک ماه معتبر می باشد و پس از این زمان از اعتبار ساقط شده و باید نسبت به دریافت مجدد آن اقدام نمایید ) .
• سرمایه ثبت شرکت
زمانی که قصد دارید شرکتی را ثبت کنید ، باید تعیین نمایید که سرمایه شرکت شما چه قدر است. همچنین باید نوع سرمایه شرکت اعم از نقدی و غیرنقدی را نیز تعیین نمایید. در صورتی که آورده هر کدام از شرکا و سهامداران به صورت غیرنقدی باشد، لازم است از قبل نظر کارشناس رسمی دادگستری در رابطه با ارزش ملک ، خودرو ، ماشین آلات و غیره ای که تصمیم است به عنوان سرمایه غیرنقدی به شرکت آورده شود، به صورت رسمی اخذ و به اداره مربوطه ارسال گردد. در هر صورت، میزان سرمایه ثبت شرکت طبق قانون نمی تواند از 1.000.000 ریال کمتر باشد و نیز روند ثبتی 30-25 روز طول می کشد.

 

madarek sabt sherkat


• هزینه ثبت شرکت
هزینه این کار در بجنورد، مواردی نظیر مبالغ اولیه ثبت، هزینه های مربوط به اساسنامه و تقاضانامه و شرکتنامه، هزینه درخواست گواهی عدم سوء پیشینه و کپی برابر اصل مدارک، هزینه تعیین نام شرکت، حق احمه ثبت شرکت در اداره مربوطه، هزینه بابت باطل نمودن تمبر سرمایه ، هزینه پست مدارک، هزینه چاپ آگهی رومه رسمی و مخارج آگهی رومه کثیرالانتشار ، هزینه پلمپ دفاتر تجاری، تشکیل پرونده مالیاتی و اخذ کد اقتصادی می باشد.
همچنین نوع شرکت ، تعداد اعضای شرکت و موضوع شرکت نیز در هزینه های ثبت تاثیرگذار است. به طور مثال هزینه ثبت شرکت سهامی خاص در خراسان شمالی با هزینه ثبت کردن شرکت با مسئولیت محدود در خراسان شمالی متفاوت است.
در بررسی هزینه های ثبت، به نکات ذیل توجه فرمایید :
- موسسات و تعاونی ها به هنگام ثبت از پرداخت حق تعیین نام که مبلغ چهار هزار تومان است معاف می باشند.
- هزینه پستی در مراکز مختلف بسته به میزان وزن و تعداد اوراق ( برگه ها ) متغیر می باشد.
- نحوه محاسبه هزینه رومه رسمی به میزان موضوع و تعداد اعضاء شرکت بستگی دارد .
- هزینه رومه محلی، بسته به این که در کدام رومه به چاپ می رسد متفاوت است . لازم به توضیح است رومه هایی که کمتر شناخته شده هستند ، معمولاَ به نسبت رومه هایی که شناخته شده ترند کم هزینه تر می باشند.




سلامت دهان و دندان از گذشته تا به امروز اهمیت بسیاری نزد انسان ها داشته است و البته با گذشت زمان انسان ها بیش از پیش به اهمیت مراقبت از دندان های خود پی برده اند. این اهمیت باعث گردید که در علم پزشکی شاخه ای مختص به مراقبت و درمان دهان و دندان به وجود بیاید. در واقع دندانپزشکی شاخه ای از علوم پزشکی است که به تشخیص و درمان در ارتباط با مشکلات دهان و دندان و لثه ها می پردازد. با توجه به ظرافت این رشته دندانپزشکان به ابزار و لوازم پیچیده و بیشماری احتیاج دارند و از سویی از آنجاییکه در این در رشته ریسک بروز انواع آلوذگی ها وجود دارد، لذا رعایت اصول استرلیزاسیون نیز بسیار حائز اهمیت است.

تجهیزات دندان پزشکی بسیار متنوع و گسترده می باشد. به طور مثال می توان به تجهیزاتی مانند؛ یونیت های دنداپزشکی، سایر تجهیزات دندانپزشکی شامل کاویترون، تابوره، ساکشن ها، امالگاماتور، لایت کیور، رادیولوژی دندان، چراغ، کاسه کراشور، تابلت، کمپرسور و. اشاره نمود. البته این ابزار هر روز با پیشرفت علم و تکنولوژی دستخوش تغییرات می گردند و تنوع آنها بیشتر می شود.

با توجه به اهمیت و گستردگی بازار این محصولات توجه بسیاری از فعالان رشته های تجهیزات پزشکی به فعالیت در این زمینه معطوف گردیده است چرا که تجهیزات دندان پزشکی یکی از پر سود ترین رشته های تجهیزات پزشکی می باشد. جهت فعالیت در این رشته علاوه بر ثبت شرکت لازم است جهت موفقیت و ورود مناسب به بازار، برند مناسب نیز ثبت و استفاده گردد.

البته با توجه به ارتباط مستقیم این محصولات با سلامت افراد جامعه، مسلماً داشتن یک نام و نشان معتبر در جالب اعتماد مخاطبین و معرفی کیفیت محصولات به بازار اهمیت بسیاری خواهد داشت.

افراد حقیقی و یا حقوقی می توانند با ارائه مدارک مورد نیاز و طی مراحل ثبت، درخواست خود را ثبت نمایند.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت برند تجهیزات دندانپزشکی برای اشخاص حقیقی:

1-ارائه مدارک شناسایی (شناسنامه ، کارت ملی) متقاضی و فتوکپی باید از تمام صفحات شناسنامه باشد

2-ارائه گواهی عدم سو پیشینه در مورد متقاضی

3- ارائه نمونه برند مورد تقاضا در ابعاد A4

4-در صورتی که برند دو بعدی یا سه بعدی و یا بیشتر است، می بایست تصاویر از تمامی زوایا ارائه گردد.

5-در صورتی که در طراحی برند از حروف و کلمات لاتین استفاده گردد ،ارائه کارت بازرگانی اامی است.

6-ارائه مجوز کسب و پروانه برداری

7- در صورتی که امور توسط وکیل انجام می شود ارائه وکالتنامه لازم است.

 
مدارک مورد نیاز جهت ثبت برند تجهیزات دندانپزشکی برای اشخاص حقوقی:

1-ارائه مدارک ثبتی شرکت

2-ارائه اساسنامه ، شرکت نامه ، اظهارنامه در صورتی که شرکت شما تضامنی و مسئولیت محدود باشد .

3- ارائه مدارک شناسایی مانند (شناسنامه ، کارت ملی) مدیرعامل

4- ارائه گواهی عدم سو پیشنیه در مورد مدیر عامل و نماینده شرکت

5-ارائه رومه رسمی از اگهی تاسیس شرکت

6-ارائه اخرین تغییرات شرکت در رومه ( باید بیش از دو سال گذشته باشد )

7-ارائه نمونه برند مورد تقاضا در ابعاد A4

8-در صورتی که برند دو بعدی یا سه بعدی و یا بیشتر است، می بایست تصاویر از تمامی زوایا ارائه گردد.

9-در صورتی که در طراحی برند از حروف و کلمات لاتین استفاده گردد ،ارائه کارت بازرگانی اامی است.

10-ارائه جواز کسب و پروانه بهربرداری

در رابطه با ثبت برند لوازم دندانپزشکی توجه داشته باشید که جهت فعالیت در این رشته با توجه به اهمیت آن می بایست مجوز ثبت برند های اختصاصی برای برند های وسایل لوازم دندانپزشکی صادر گردد.



آیا تاکنون به ثبت برند آتلیه اندیشیده اید ؟
همان طور که می دانید ، آتلیه ها استودیوهای عکاسی بزرگی هستند که می توان در آن تصاویر جذابی به ثبت رساند. امروزه ، از آتلیه در موارد بسیاری نظیر برگزاری جشن های عقد و عروسی، جشن نوزادی ، مراسم ولیمه ، مراسم یادبود و ترحیم و همچنین در گرفتن عکس های یادگاری خانوادگی و . استفاده می شود و به همین دلیل ، این صنعت یکی از هنرهای پردرآمد به شمار می آید.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید ، از طریق ثبت نمودن برند آتلیه و کسب شهرت و اعتبار، می توانید از مشتریان وفاداری برخوردار شوید که خدمات شما را با برندتان می شناسند و برای کسب و کارتان سود به همراه می آورند. از سویی دیگر، با ثبت برند ، میتوانید از حمایت های قانونی که در قانون برای آن بیان شده است ، استفاده کنید. یکی از مهم ترین مزایایی که با برند از آن بهره مند می شوید، جلوگیری از سوء استفاده دیگران از برند ویژه شما است که به ثبت رسیده است.
البته ، برای اینکه برند شما در بازار جایگاه خوب و مناسبی پیدا کند باید به این موارد توجه داشته باشید :
* برند باید معرف کیفیت محصول یا خدمت و ویژگی های آن باشد.
* برند باید متمایزکننده خوبی برای خدمات باشد.
* برند باید تازگی داشته باشد و خلاقانه باشد.
* برند مورد نظر، نباید سابقه ثبت و استعمال توسط دیگران را داشته باشد.
* برند باید همراه با دیزاین و ظرایف شکلی باشد و نباید تنها نمادهای ساده ای باشد.
* پیام محصول یا خدمت را به مشتری برساند.
* تلفظ آن آسان باشد.
*جذاب باشد و ترغیب مشتری را به خود جلب کند.
* گمراه کننده نباشد.
یادآوری می گردد که :
- نام اسامی مشهور قابل ثبت نمی باشد.
- نام مناطق جغرافیایی قابل ثبت نمی باشد.
- واژه های توصیف کننده و کیفی مثل " با کیفیت " ، " جدید " ، " کلاسیک " و . نمی توانند به انحصار شما دربیایند. بنابراین نمی توان آن ها را به ثبت رساند.
• مدارک لازم جهت اقدام به ثبت برند

هر شخص اعم از حقیقی یا حقوقی ، چنانچه مدارکی دال بر فعالیت در زمینه خدماتی خاص داشته باشد می تواند در همان زمینه تقاضای ثبت کردن برند نماید. البته برای ثبت کردن برند پیش از هر اقدامی می بایست از برند مورد نظرتان استعلام بگیرید. با استعلام برند قبل از ثبت می توان از اسامی، طرح ها و شکل های برندهایی که قبلاَ ثبت شده اند به همراه نوع کالا یا خدمات و طبقه ثبت شده در آن اطلاع پیدا کرد.

مدارک لازم برای ثبت حقیقی برند به قرار ذیل است :
1- شناسنامه و کارت ملی متقاضی ثبت ( کارت ملی پشت و رو از تمامی صفحات شناسنامه کپی برابر اصل تهیه شود )
2- ارائه مدرک گواهی عدم سوء پیشینه معتبر ( سوء پیشینه را می توان از دفاتر پلیس + 10 تهیه نمود )
3- ارائه نمونه تصویر از برند تهیه شده 10* 10
4- چنانچه برندتان دو بعدی و یا سه بعدی است باید در چند زاویه تصاویر تهیه و ارائه شود.
5- چنانچه برندتان شامل حروف لاتین و انگلیسی است ، برای ثبت کردن برند باید کارت بازرگانی نیز ارائه شود.
6- ارائه پروانه بهره برداری یا جواز کسب
7- چنانچه امور ثبت برند توسط نماینده و یا وکیل قانونی انجام شود ، صورت وکالتنامه رسمی می بایست همراه مدارک ارسال گردد.
مدارک لازم برای ثبت حقوقی برند

1- ارائه مدارک ثبتی شرکت که مشخص کننده شخصیت حقوقی باشد.
2- ارائه اساسنامه و رومه رسمی که آگهی تاسیس در آن منتشر شده باشد.
3- ارائه کپی برابر اصل شناسنامه و کارت ملی اعضای هیئت مدیره و نماینده منتخب هیئت مدیره
4- ارائه نمونه تصویر از برند تهیه شده
5- چنانچه برندتان دو بعدی و یا سه بعدی است باید در چند زاویه تصاویر تهیه و ارائه شود.
6- در صورتی که برندتان شامل حروف لاتین و انگلیسی است باید کارت بازرگانی نیز ارائه شود.
7- ارائه پروانه بهره برداری و جواز کسب
8- در صورتی که امور ثبت کردن برند توسط نماینده و یا وکیل قانونی انجام می شود صورت وکالتنامه رسمی همراه مدارک ارسال گردد.
پس از تهیه مدارک مورد نیاز ، می بایست اقدام به بارگذاری اطلاعات در سایت اداره مالکیت معنوی نمایید. در صورت عدم تقص ثبت شما با موفقیت به پایان می رسد. اما چنانچه نقص و ایرادی در اطلاعات شما وجود داشته باشد، شما باید قبل از رد اظهارنامه ثبت ، اقدام به رفع نقص نمایید.
درخواست شما توسط کارشناسان مربوطه بررسی می شود و در صورت داشتن شرایط لازم با آن موافقت خواهد شد. در مرحله بعد، می بایست اصل مدارک تسلیم اداره مالکیت معنوی گردد. سپس باید برند ثبت گردد و موضوع آن در رومه آگهی شود. پس از انتشار آگهی ثبت علامت ، ظرف 30 روز از تاریخ انتشار، در صورتی که نسبت به تقاضای ثبت علامت اعتراض نشده باشد ، می توان نسبت به آگهی ثبت نوبت دوم اقدام نمود.
ذکر این نکته ضروری است که ، هزینه های مربوط به ثبت برند و نشان تجاری، با مراجعه به سامانه نامبرده باید اینترنتی پرداخت گردد. بنابراین داشتن رمز دوم اامی است .
شایان ذکر است ، شما می توانید در کنار برندتان ، لوگو نیز به ثبت برسانید. لوگو یکی از ابزارهای مهم در شناخت برند است. اشخاص حقیقی یا حقوقی می توانند برای تمایز محصولات و خدمات خود اقدام به ثبت لوگو نمایند. لوگو از طریق بصری با مخاطب ارتباط برقرار نموده و موجب می شود تا مشتری با دیدن علامت گرافیکی محصول در هر جا به سرعت آن را تشخیص دهد.

آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

مطالب و اخبار روز موتورسواران شهر تازیان lodytita شهر قرآنی عینک آفتابی استاندارد *-به همراه اشانتیون و ارسال رایگان-* bigterscarwea Kyle's info firzersprimel اخبار٬اطلاعات و تحلیل های دفاعی و امنیتی Daniel's life